Зират туралы Өлеңдер ✍️

Жатыр екен жақсылар қырды асып ем,Қоңыр мола қоңырқай сұлбасымен.Менде де арман жоқ шығар, ей жігіттер,Осылардың көбімен сырласып ем.Осылар ғой..

1Айналып қашан соғасың, аралап қашан боласың,Айтылмаған Сөздердің атасының моласын?Айта алмаған ауыздың қабылдай ма тобасын?..Айғақтайтын зират бұл..

Аш адамдай, әлде бір мас адамдай,Жатырмын қабіріңнен бас ала алмай.Сағындым-ау, көркіңді көрсетсеңші,Топырақтың астына тасаланбай!Анашым, дыбысташы..

Сағынар құстар көрмесе көптен ұясын,Сағынар қыран шарықтап ұшар қиясын,Шаттығымның шырағын жаққан ұяғаСағынышты қалай тиясың?..Бауырыңа қысып кетітін..

Ащы да екен, тәтті де екен өмірің, Уақыт жетті. Жалтара алмай жеңілдім. Алабұртқан ақ жүрекпен арындап, Сұм өмірде шашылдым да, төгілдім.Жауым біткен..

Туысқандар!Ия, олар туысқандар,Ұрпақ үшін ұран сап ұрысқандар.Кездігінен қаймықпай қаскөйліктің,Мезгілінен ертерек гүлі ұшқандар.Атсын десек тамылжып..

Аралап Фазыл елін барғанымда, Шарбақкөл көрдім ескі шарбағын да. Көз тартты зор ақ қайың зират жақта, Жайқалған жас қайыңдар жан-жағында.Әулетке Алла..

IҚабырға сөккен қазақтың мұңы тербеткен,Қара бала едiм қараша ауылда ержеткен.Қаратау жақтың қара талының шыбығын,Ат қылып мiнiп түскенмiн жолға сен..

Сонау жылы...«Кеңсайдағы» зираттыБұзақылар быт-шыт қылып қиратты!..Өліктерін сыйлайтұғын өзгешеХалқымды да, салтымды да қинапты.Бір-біріне жау болды..

Біздер де сіздей болғанбыз,Сіздер де біздей боласыз.(Зираттағы жазу)Қалдырсам деп келер күнге қол таңба,Хас шеберлік бар өнерін салған ба?!Күні..

Жан ана, жабырқадым, кешір мені, Еске алып өткен күнгі кешірмемді.Сиынып аруағыңа ұрпақтарың, Келіп тұр сүйегіңді көшіргелі.Бұл күнде марапат көп..

Жарың, балаң, дос қалып, Басыңа орнап жас қорған. Алатауды жастанып, Жатырсың ба, қос қарғам. Бастарыңнан көшер бұлт, Күздің қара дауылы. Сендерге..

Сен барда ылдиламай, төске өрлей, Жүруші ем ешкіміңе дес те бермей.Сен кеткен соң қайтейін басым қатып, Тұрады ылғи бір нəрсем..

Бабасын жаман атқа қисынба əулет, Қойылад жер аты да қисынға кеп. Бір жер бар Жетіаралдың шығысында, Атаған халық оны жишюнбан деп. Бұл атты жерлік..

Ірісің бе,Жоқ әлде көптің сен де бірісің бе?!Түрлі-түрлі құпия жатқан жоқ па,Жұрт күтпеген осынау түрлі ісіңде.Бірақ кейдеӨлген соң да елене қоймайды..

ТӨРТІНШІ ЖЫР Басында тұрмын əке зиратыңның,Бермейді ойлар легі миға тыным.Жеткенше осы араға сан мəртебе,Ағаштай дауыл күнгі қиратылдым.Сұладым..

...Тағдырым менің, мың алғыс саған — төтенненТас бұғау салып, төсекке таңдың тұрғызбай,Мен байғұс, бәлкім, көбелек болып кетер ме ем ?!З.Шүкіров..

Әлқисса, өткен ғасырдағы кезекті бір шапқында Хиуа ханы Аллақұлға жендеті: "Сүйінғаранікі", - деп Құлбарақтың басын кесіп апарыпты. Сонда батырдың..

Тумай жатып мен қанша аза көрдім,Тармағымын шумағы аз өлеңнің ...Ақ әжеме орнатқан мынау күмбез —Кимешегі тәрізді ақ әжемнің.Шыққан тұңғыш әйелден..

Жүр, апа үйге қайтайық,Бұл базар мені шаршатты.Сүйсеңіз мейір қанатын немереңіз бар —қанатым!Ішуді қойғам,(қоймасам, оңбайтын болдым —..

Оқтан, аштық апаттанХалі бітіп қаусаған,Бейбіт күнді аңсаған,Жатыр мүнда қанша жан.Тамырлар қурап тартылып,Шаңға аунап талай бас қалған.Қызыл..

Жамылып иығына түбіт шәлі,Кетерде көше кездің қимай әлі.Тыншып бір топырақта жатыр екен,Келгенде зираттағы жанның бәрі.Әркімнің жүрдің оқып қабір..

IҚазына емес, сұлулықпен бай халықКете алмайды, осы араға байланып.Дара тау боп қол бұлғайды Қара тау,Сағынышы сары алтынға айналып.Көкжиекке жетем..

Уа, Исаеке, Исаеке!Кел, кетелік, кетелік,Кетіп бір Жайық өтелік.Атаның жұрты хазірет -Басына зират етелік.Жауырыны қақпақтай,Қара айдары..

Сәлем бердік,
Бейтаныс жолаушылар!
Жолаушылап, шаршаған боларсыңдар.
Анау қырдың астында менің аулым,
Соғарсыңдар, дем алып, қонарсыңдар.
Менің..