Əке туралы Өлеңдер ✍️

Есіл əкем!Екі айтпайтын сертті еді,Еркелетті, маңдайымнан шертпеді.Меңдетіп жүр,Шерлі етіп жүр,Бұл күндеСағыныштан сар тап болған дерт мені.Тірі..

Қайран əке, кеш аунап, таң жүгірген,Қара жолың қол бұлғап қалды ұлыңмен.Маған кекшіл болма деп өзің тағы,Төбелесіп барасың тағдырыңмен.Қайдам əке..

Өз атым əкем қойған Нұрмағамбет,Халқымнан көріп жүрмін қадір-құрмет.Бас қосқан оязнайдың съезінде,Көтердім кірдің тасын елу бір пұт!

Алатау, саған əркез қарай берем,Келісті келбетіңнен арай көрем.Шырайлы шыңдарыңнан лəззəт алам,Əкеме өр тұлғалы балай берем.Алатау, айналайын..

Əкем мені жиырма жыл жетеледі,Есі барға сол-дағы жетер енді.Кісіге жан ашыған кісімісіп,Қойшы, ағайын, астыртын кекегенді.Ақыл айтқым келеді елге мен..

Əке!Сен берген жалынменен,Ел берген дəріңменен.Асау бір арынменен,Сара бір сарынменен,Жолымды тауып келем,Жоқ ешбір қауып деген.Қаламға қамшы..

ТӨРТІНШІ ЖЫР Басында тұрмын əке зиратыңның,Бермейді ойлар легі миға тыным.Жеткенше осы араға сан мəртебе,Ағаштай дауыл күнгі қиратылдым.Сұладым..

Дəмі мүлдем таусылды барқыт жолдың,Жесір қалған анама сарқыт болдым.«Ағузыны» үш рет айта отырып,Осы өлеңді жазуды артық көрдім.Қарагердің құлап бір..

(Жоқтау)Түс көріп, түн ішінде оянып ем,Жанарым, жасқа сонда боянып ең.Түсімде көрген жайдан шошып едім,Сырымды айтпай қалай қоямын мен.Ауылда –..