Бөлім: «Тақпақтар»
Балаларға арналған тақпақтар жинағы
Жиырма бес
Жиырма бес жанып тұрған жалындайсың,Теңізде алып қашқан ағындайсың.Жас өмір жарқыраған жақсы күні,Жалт етіп өтер болсаң табылмайсың1947
— Сырбай Мәуленов
Ойын бөлмесінде
Ұзын ба, қысқа ма?Тәрбиеші.Кел, балалар, келіңдер,Бірің шеттеп, тыс қалма.Ойын ойнап көріңдер,Аты: «Ұзын ба, қысқа ма?»– Жол ұзын ба,Қысқа ма?Қол..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Жылбысқы қар
Борап тағы –Астанада жауды қар.Қонақтады:Бұтағына талдың әр.Тынбай қуып,Елеуiштей жел оны:Ұндай қылып,Бұрқыратып еледi.Дедектетiп,Желiккен жел мұны..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Қысқы Астана аспаны
Көк төрi – құтты орны,Жап-жарық тiптi өзi:Толған Ай,Кәдiмгi,Тегене –Сүт толы...Себелер жерге нұр,Құбылып лезде бұл:Жұлдыздар –Салбырап,Қол жетер..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Жолың болсын, ұлым!...
«Күн құбылды, желденді,Көлікке мін сен де енді.Жолыңа!» – деп,ҚолымаАнам ақша берген-ді.Аялдама маңындаБіраз тұрып қалдым ба?!Бір қарт анаҚол..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Есті әрі көргенді, жігіт болам мен енді...
Тұлғасы зор,Еңселі,Іске мығым, белсендіАзаматтыЖұрт мақтап,«Есті жігіт» деседі.Қақ-соқта жоқ шатағы,Сыйлас тұстас қатарыАзаматтыДүйім ел«Көргенді»..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Жаңа ғасыр
Десе де,Амандыққа жете ме?!«Тәуба!..» деген сөзді АтамАйтпайды екен бекерге...
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Қазақ тілі
(Кіріспе сабақ)Қазақ тілі –Атаң, Анаң.Қуат алар Отан да одан.Дүниеде ешбір асылТең келмейді қатар оған.Дұшпаның да бас иетін,Тілің –Ұлттық..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Кім ардақты?
Ең ақылды –Дана,Ең пейілді –Дала,Ең қымбатты –Бала,Ең ардақты ана –Ана.
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Не тәтті, не қатты?
Бұл дүниеде жеңіл не?Ол – есімі Алланың!Бұл дүниеде ауыр не?Ол – шешімі Алланың!Бұл дүниеде не биік?Ақыл-ойы Алланың!Бұл дүниеде не терең?Құпиясы..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Кім мықты?
Көп халқымның өнерпазы,Жыр атасы –Абай атам.Күй атасы –Құрманғазы,Күш атасы – Қажымұқан.
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Түгел сөздің түбі бір
Батыр – жердің қорғаны,Ақын – елдің ардағы,Мақал – сөздің маржаны,Ана – бала бағбаны.Бата – қария тілегі,Ауыл – ұлттың жүрегі.Өнер – ердің..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Қысқы бұлт
Қыстағы бұлт – түтiндей,Көктi жабар бүтiндей:Аяқ асты қар жауар,Күн күркiреп, күрсiнбей…Көшiп, қонбай шалт, шұғыл,Еңсемiздi басты бұл:Қысқы бұлттар..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Қарлы боран
Күн борады, борады,Жел екпiндеп соғады:Жерге түспей –Жауған қар,Қайта ұшады жоғары.Көкте –Текке дөңгелеп,Қар қонбай жүр жерге кеп:Шамды айналып..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Жылымық
Қыс. Астана…Күн жылы,Ашық –Аспан түндiгi.Жаймашуақ,Жайдары,Бiр күнiнен бiр күнi.Қар – мұз болып қатқандай,Мұз – жiбiдi тас-маңдай.“Қарлы жаз”- деп..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Боран
Күннiң ашық жайдары,Аяқ асты тайды әрi:Жаңбыр жауып,Қар ерiп,Айна мұзға айналды.Ертеңiне,Екпiндеп,Боран соғып, кеттi үдеп:Мұздың үстiн..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Мұз-палуан
Жөнеп кетпей ызғып бiр,Машиналар сырғып жүр.Әйнек қаптап қойғандай,Көше, алаң –Жып-жылтыр.Ауа салқын, шыңылтыр,Бiр тылсым күш бұғып тұр:Бейқам жанды..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Әнші қыс
Астанада қар қалың,Аттап қалсаң алға адым:Аңғарасың -Ақ қыстың,Бiр әуенге салғанын…Өзiң де оған бiр уақ,Қосыласың ыңылдап.Ызғырық жел гулейдi,Күйiн..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Президенттiк шырша
Шеткерi ауыл – алыс түп,Туған жердiң бәрi ыстық!..Президенттiк шыршада –Талай доспен таныстық…Жатсынбадық жатырқап,Араластық жарқылдап.Елбасымен бiр..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Қарашықтай қалашық
Қала iшiнде,Қала бар.Қонағы оның - балалар…Нән қамалдар,Сәндi үйлер,Ертегiге барабар…Жүрегiме тұнып ән,Қараймын да қызығам:Салынғандай бұл..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Қысқы Есіл
Мұз көрпенi –Қыс түсе,Бүркендi де үстiне:Қалғып кеттi қарт Есiл,Сезбейдi ол түктi де…Жұртшылықты таң қылған,Болды мұнда сан думан…Арнасында..
— Өтепберген Ақыпбекұлы
Көктем
Жан-жағы жасыл ұйық,Ақ бұлақ жүгіреді.Аққайың басын иіп,Қойнауға үңіледі.Бұлақтан құйылып әнТыңдайды үнсіз алап.Алатау иығынан -Қарайды күн..
— Мақсұт Неталиев
Көктем бұл
Нұрды көрсеңЖапырақтан мөп-мөлдір,Күнді көрсеңКөкжиектен төккен нұр,Гүлді көрсеңСұлулықтан өткен бір,Көктем бұл!Жерді көрсеңЖасыл иә көк теңбіл,Сеңді..
— Мақсұт Неталиев
Алақай
Балақай-ау, балақай,Жер құлпырып жаз келді.Айнала гүл, алақай.Ауыл маңы өзгерді.Қырдың қызыл гүлінеБар, бөбегім, жүгіріп,Қызықсын жұрт түріңе,Қалма..
— Мәриям Хакімжанова
Отан
Отан – жерім,Отан – суым,Отан қуат, нәр береді.Отан – ұран,Отан – туым,Отан мәңгі гүлденеді.