Бесінбай бегеніш өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Жарақат қатпар жаралар,Жазылмай қышып қасынған.Тітіркенген саналарКөрінсе мылтық асынған.Адамға қарай кезеніп,Маңайға оны қоймаңдар.Өмірді онсыз..

Көргенбіз соғыс ылаңын,Жазылған оған дастаным.Өксігін айтып қаламынКездессе замандастарым!Сол кездегі жетімдер,Жетпісті жүрміз жетелеп,Бәріне шүкір..

Немерем келіп тосыннан,Қалқиып жарғақ құлағыАлпыс жыл бұрын осыданЖағдайды меннен сұрады:Жарқылдап жастық сезімің,Мәз болып ата күлдің..

Даланың таныспысың желіменен,Түрткілеп ойнағандай сеніменен.Бірде қазып шұқырды. Толтырады.Басқа жердің әкеліп бөлігінен.Тауларды айғыздайды..

Дала деген – көңілдің еркіндігі,Аяла да қызықта көркін енді.Ешкімнен қымтырылып қысылмастанСол далада шынайы еркін күлкі.Басыңды да даңғаза..

Таласқандар қол салғанда алқымға,Тақсірет пен қасіретті әкелетін алтында?!Мүгедек боп, мүгедек қып маңайынТыңда зарын. Арал жатыр артыңда!Бүлкілдеген..

Егіз ой бір-біріңнен бөтен бе едің?Естілген бір-біріңе жөтелгенің.Ортаңды Үстірт қосқан жонын тосыпҚатынап сол Үстіртпен өтем тегін.Ел жаңа елу жылда..

Ұлы армандарға асқақтап,Тыныштық мінер тұлпарым.Ән – ұрандармен бастап нақ,Тыныштық әнін шырқадым.Тыныштық болса өмірде,Зереңге күлкі..

Сағынар құстар көрмесе көптен ұясын,Сағынар қыран шарықтап ұшар қиясын,Шаттығымның шырағын жаққан ұяғаСағынышты қалай тиясың?..Бауырыңа қысып кетітін..

Айтылмай іште кезеніп,Мазалап ойлар тербеген.Неміске мылтық кезедікЖүз шайысып көрмеген.Өздері тауып ілікті,Орысқа неміс ұрынған.Шығарып солай..

Пенде шіркін не көрмеген жалғанда,Тым жоғары қазіргі бір талғамда.Еске алатын кеткен шалдар мұңайыпАнау үйден түтін шықпай қалғанда?..Қанша жанар бір..

Іс бастасаң тәубе еткейсің ойлана,Өне бойы шаба бермей пайдаңа.Өзгенің де жағдайына қарасыпСоқыр Құдай көрмейді деп ойлама?Әр адамда тоқсан түрлі..

Кеуіп жатқан терең сайлар тегін бе?Кемер асып су толған ғой көбінде.Сол арнамен сусындатып маңайдыЖетемін деп еңістікке еміне.Арна толса толып жатқан..

Қапталымда күліп қалған ыржық сай,Жеткізіп тұр шөлдегенін бұлжытпай.Менде келем туған жерге шөліркепШөл қанарма Көкесемнен бір жұтпай!?Сағымдарың мың..

Қызықтау болып бұл қылық,Темекі саған ұсындым.Түтінге сонда булығыпШашалғанда қысылдым.Асырдың менен тартудыҮйреніпсің құлыным.Өнер емес..

Алла өзі ашық жерді таба алар,Бұрыштардан арақ сатпа аналар,Аналардың анасы екен Хауа АнаПікірме айтпағайсың дау Ана.Бұрымдарын мен қарсымын..

Тасымай қалса бұлқынады екен өзенде,Көлгөсір төккен көктемді сауған кезеңде.Шабыты ақын шалқардай аққан жата алмасТұлпардан әлде тұғырлар озған кезең..

Бірінші байлық денсаулық деп қақсаған,Жасымда маған батасын берген Жақсы Адам,Өмірден соны ұстанып келем әлі деЖерім жоқ одан кем соғып әзір..

Анасы жақсы сөздің болса құлақ,Ләззат алсын дейсің жатса ұнап,«жақсы сөз жарым ырыс» дегенмендеҚұлақтар болғандай ма құлдыр шұнақ?Майда би атасы едің..

Жөн айтса қазір үлкен жабылады,Қызыл сөз қызған оттай жағылады.Жетім сөз желдей ескен кезеңіндеӘкесі сөздің қайдан табылады?Адылмен талай ділмар..

Төгіл сөз дария бұлағынан,Тып-тыныш маңай бәрі тына қалған,Әріде қабаттасып естілгендейТек қана су ағызған жыра қылжаң...Сақалды саусағымен сипап..

Өзі білген осы ауылдың тіршілігін , тынысын,Күнделікті жұмысым деп есептейді мұнысын.Балтыр сыздап, сырқыраса тізе деБарып жатыр елеместен түн..

Жатқанмен бірі жоқтап, бірі мақтап,Бақ құсы ұшқан өзі баспалдақтап,Сан тұяқ лақтырған дуын шаңменМаң дала толқып кетті «Қасқалдақтан!»Қанындай..

Абайсызда қолға түсіп тұтылдым...Тұзақ құрған, түсің қандай? Ұлтың кім?Көзді таңып торға салып азаптапҚашырдың – ау берекесін құтымның?Абайсызда..

Сол бір бас сахараның сызын тартқан,Аумайтын ғұламадай Абыз қарттан.Табанмен талай таптап осы дөңді,Елімнің әрлі – берлі жүгін артқан.Жүк тасып осы..