Мұқағали мақатаев өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

​​– Дұшпаның бар ма?– дейсің,Қайдан білем...Әйтеуір, жүрген жерім – сайран кілең.Қазақтың қайсы үйіне барсам-дағы,Алдымда – ақ дастарқан, жайған..

Санаулы күн, Санаулы ай, Санаулы жыл.Санай жүріп самайлар ағарды кіл.Уақытты не пайда санағаннан, Алатұғын өмірде бағаңды біл.Қанша күнің, Санап көр..

Өмір деген - ұлы сапар осынау,Қиындықтар кезіксе де жасымау.Өмір деген - қарап жүрмей досым-ау,Жұмыс жасау, жанұяңды асырау.Өмір деген - міне солай..

Керек осы адамға?Бүгін бе, болашақ па?!Ақылгөй кәрілік пе, бала шақ па?!Қиын-ау, өзің жатып жерошақта,Жансыз тән, жанарсыз көз - болашақта.Әлде өмір..

❤️ Мұқағали Мақатаев махаббат туралы өлеңдері жинағы 
Махаббат па? 
Махаббат болған еді. Таудың мен еркін жүрген тағысы..

Әже сен бірге жүрсің меніменен
Өліге мен өзіңді телімегем
Ақ кимешек көрген бір кемпір көрсем
Ақ кимешек астынан сені көрем

Өңі, түсі өзіңнен..

Махаббат па?
Махаббат болған еді.
Таудың мен еркін жүрген тағысы едім,
Тапты да, түсірді ғой торға мені.

Махаббат па?
Махаббат болған..

Ұнатамын мен сені, дегенменен,
Көрмегенді басқадан, сенен көрем.
Өз обалың өзіңе, өзіңнен көр,
Ғайып болсам бір күні егерде..

А. Данте
Тамұқ

Бірінші жыр
Бұл фәниде жарты өмірді жасадым да, әрі астым,
Әрі астым да, қара орманға қапелімде жанастым.
Ойпаттағы опа көрген..

Міне,
Мен Отанымның шетіндемін.
Тыныштық.
Өтуде түн, өтуде күн.
Қасиетті жерімді қарауылдап,
Қайыспай күзетуге бекінгемін.
Мен,
Міне..

Дүниеге ақын келген шақта қайратты,
Шаттанды да Табиғат,
Шартарапты жайнатты,
Қайратты ақын: "Менікі!" — деп
бір үн қатты..

Барлық жанның арасынан
сені ғана таңдаймын,
саған хабар арнаймын,
Сен жуырда өлесің,
басқалардай жағынып,
сені алдауға бармаймын,
Бетіңе..

Арманына жетпеген,
жандарға жолы болмаған,
Алдыңғы сапта, алғаш өлген,
белгісіз солдаттарға,
елі-жұртын қорғаған,
Өз ісінің шебері..

Ей, қылмыстылар
түрмелерде қамалған,
Кесілгендер өлімге,
жанын жалдап, жан алған,
Жазалылар
Кісенделген темірмен,
Неге мені соттамайды?!
Артық..

I
Бәрі жақсы-ау,
бір нәрседен секем алып қалдым мен,
Мен де кетем орманнан, сайрандаман шалғынмен,
Бара алмаймын шешініп,
махаббатым —..

Өлік сақтар қаланың қақпасының алдында,
Шудан қашып, мекерсіп, кілт тоқтадым бардым да.
Өліп қалған жезөкше бір әйелді әкелді,
Керегі жоқ ешкімге..

О, капитан! Капитаным!
Не сұмдықтан өткен ек,
Қазына тауып,
Қарсы тұрдық дауылменен бетпе-бет.
Қалың нөпір,
гавань күтіп,
қоңыраулатып..

Соқ, барабан!
Кернейлет, керней, кернейлет!
Терезе, есік,
барлығына ен,
ешкімге ерік бермей кет,
Құдайларға құлшылықты, бұз,
жаңылдыр..

Қуанышпен,
не берсеңдер де
аламын,
Азық-түлік, аздап ақша,
Баспана, бақ,—
қажеті ғой адамның.
Жырларымның ақысы ғой,
көз жасы ғой..

Дүниенің мұңына,
отырам да, қараймын,
Зомбылық езгі, масқара —
Көремін де, санаймын.
Отырмын көріп,
Көрінбес көздердің
селді..

Үңгірінен құлдардың,
Ұйқы басқан көне індерден,
атыла шықты, жатпады,
Таңдандырды өзін де,
Жайдың оғын атқаны,
Карөлдерді..

Көз жасы!
Көз жасы!
Көз жасы!
Түнек түнде көз жасы,
жалғыздықта көз жасы,
Тамшыдан соң тамшы кеп, жағалауға тамады,
құм қылғытып алады.
Жұлдыз..

Сендер қалай ұғынасыңдар,
қаламымды алдым неліктен?
Желкенін жайған,
соғыстың тәкаппар
кемесін керіп мен,
Даңққа бөлеп жыр жазар,
дейсіңдер ме..

Қала кірді түсіме,
Мүмкін емес жеңуге,
Барлық елі ғаламның жабыла оған төнуде.
Мекені екен Достардың
түсіме енген сол қала,
Жарығында жалғанның..

Кеудесіне нан піскен даңқ туралы,
Құдіретті генералдардың жеңістері туралы
оқысам мен, қызықпан,
Президент, саған да,
Сендерге де, Сарайдағы..