Кеңсай туралы Өлеңдер ✍️

Әруақтың көзiнен жарық түтеп,Арандатты ақиқат тамұқты тек.Кең даламды мiсе етпей,Тар тұғырғаТұлғаларды қамады нарық бiтеп.Менiң барым – фәниге күйiк..

Жатыр екен жақсылар қырды асып ем,Қоңыр мола қоңырқай сұлбасымен.Менде де арман жоқ шығар, ей жігіттер,Осылардың көбімен сырласып ем.Осылар ғой..

Тәттілігін тірліктің бағамдамай,Аңғармадық өткенін заман қалай.Балауыздай қысқа – өмір,Бет жыртысып,Жара салдық жүрекке алай да олай.Шәуілдедік..

Сонау жылы...«Кеңсайдағы» зираттыБұзақылар быт-шыт қылып қиратты!..Өліктерін сыйлайтұғын өзгешеХалқымды да, салтымды да қинапты.Бір-біріне жау болды..

Алматы деген қалада тұрам көрікті,Жазда да мұнда ақ сəлде орап жатар шың,Төрт жылым мынау бекерден бекер өліпті,Кеңсайға мені, апаршы аға..

Тағы басқа теңеу болса – теңеңіз,Біздің мынау сезімменен сел – егіз.Құрысын бәрі... қызықтырса халіміз –Өлгенді ойлап өрге қарай келеміз.Кетіре алмай..

«Кеңсай» мен Кент арасы таяқ тастам,Алдыңнан аруақ шығар, аяқ бассаң.Асырып айла-амалын Ажал шіркінБір күні ап кете ме оятпастан…«Кеңсай» мен Кент..

«Кеңсайға» кеткім келді, кеткім келді,Жанына жақсылардың жеткім келді.Көктемнен үзіп қайтем көңілімді,Көгенге тізіп қайтем көп күндерді?..«Кеңсайға»..