Сырбай мәуленов туралы Өлеңдер ✍️

Кейбіреу аттап өтіп ар-ұятты,Даланың құсын да атты, аңын да атты.Атқанын қайдан білсін өзін-өзі,Атқанын қайдан білсін..

(Сырбай Мәуленовке)Поэзия серісі – сырбаз ақын,Ел-жұртын тамсандырып жыр жазатын.Өлеңнің өрге шапқан жүйрігісің,Сүйікті жыр сүйгенге Сырбай атың.Әлі..

Мәуленов ақын мәуелі жырдың алқабы,Тойыңыз тойға ұласа берсін торқалы.Әуенің сенің көлдердің күллі құйылысы,Құйылысы көлдің шым тереңіне..

Сырбай МəуленовкеАжал – аяз,Тəн емес, жан қарыған,Қарсы амал қапелімде бар ма бұған?Қазақ деген ежелден ақын ел ғой,Айрылып қалдың, қазақ..

Кетті ол күн алысқаАқ тақырға аунатып.Түстім талай жарысқаҚара жолды шаңдатып.Кешке дейін қаңғырып,Көлден іздеп жұмыртқа.Шаршап әбден шалдығыпҮйге..

Орманды өзен сабатында,Кешкі тыныштық сағатында.От алаулап, шатыр жүзген.Шумен әннің қанатында.Сәлем саған, бақытты ұрпақ!Отын таныс, жақыным..

Соңғы рет сенің бейнеңе,Қиялмен құшақ жайдым мен.Ояттым ойды кеудеде,Жасқаншақ, ұяң қайғыммен.Махаббатыңды еске алдым мен.Жазымыз кетті тез..

Қазбек, сан таулардан асқақ қарап,Шатырың құдіретті жайып қанат,Жарқырап тұр жүзінен нұр төгіліп.Бұлттан да әрі асып монастырың,Керемет кемесіндей..

А. С. ПушкинненЖайдары жаз күңгірт тартып,Кетті өтіп күндер ашық.Қарағайлы орман қалғып,Тұр тымырсық тұман басып.Егін жайлар жатыр сұлап.Салқын..

Бір алтын бұлт қонды келіп,Алып тасқа жарқылдап,Жөнелді ол ертеңгілікКөкте ойнап жалтылдап.Кәрі жартас маңдайындаСол бұлттан бір қалды із.Ойға батып..

1Жиылды ақыл ие барша халық,Төсегін Гостомыслов қоршап алып,Үстінде ажал құзығын айналып жүрАқырын әлсіз қолын сермеп қалып.Сөйледі ол достарына..

(Н.С. Шеншинге арналады)1.Тебірентіп албырт қиял, жастық сезім,Болды бір ермек үшін жазған кезім.Қанымда дауыл ойнап жалынменен,Махаббат жанды..

Кавказдың бір серегімәлім маған,Тек қана бүркіт жетіп дамылдаған.Сол жерде ағаш крест қалтырайды,Шіриді жауындар мен дауылдардан.Тұрғалы ол қиядан..

Алқызыл күн асығып,Көкжиекке батқанда,Алысты тұман жасырып,Қараңғылық жапқанда.Ойлаймын жалғыз сол шақта,Махаббат, мәңгі өмірді.Келеді сыбыр..

Тұңғиық түпсіз теңізді жауып,Соғады дауыл, бұлт бұйраланып.Атады быж-быж қайнап көбігін,Толқынды толқын үйіріп қағып.Жартасты айналып от..

Арыңа жүгін туыс, қайран бауыр!Алысқан сертіңді сен ұмыттың ба?Жыл бұрын достық құрған қайда дәуір,Кетті ме, арамызды суытты да.Қан соғыс күркіреген..

Білем оны: шығыстың тауларында,Екеуміз жапа шегіп бірге болдық.Қуғынның қайғысы мен арманын да,Екі дос еншіміздей бірге бөлдік.Оралдым туған жерге..

Жасырам дүниенің бәрінен мен,Жанымның жұмбақ сырын мәлімдемен;Қалай сүйдім, не үшін мен азап шектім,Қазысы жалғыз құдай арым менен!Ақтарып екеуіне..

Көк аспанды сілкілеп,Күн бұрқанды күркіреп.Дүниені шайқаған,Тынды да бір шу қайтадан.Сәлден кейін сауылдап,Ойнап жедел адымдап.Жапырақтарды..

Жаяу боран бұрқасынИір жіпті кідірмей.Үйір қардың ұлпасынАққудың ақ жүніндей.Тоқымашы ежелденҚұйын, боран екеуің.Оқалап бір безеңдерШыршалардың..

Жатар мезгіл. Көз ілмейміз сонда даКітап оқу қызық түнде – жатарда.Дон Кихотты тұңғыш ашып толғанаОныменен бір шығамыз сапарға.Испан шаңын жел..

1Қап – қара түн.Қар аппақ.Жел ұйтқиды жалақтап!Жүре алмайды жан аттап.Жел ұйтқиды жалақтап–Жерді жалғыз адақтап!Жел ойнайды үйіріп ,Ұлпа қарды..

Қоясың кейде жөтеліп,Жөтелді көше сен жүрген.Келеміз сені көтеріпЕмханадан зембілмен.Қымтаймыз, сенің қойныңаКетпесін деп жел кіріп.Асылған өзің..

Біз бірі болмасақ та кемеңгердің,Біз бірі болмасақ та тереңдердің,Біз бірі болмасақ та көк шыңдардың,Егіз бір ұйқасымыз өлендердің.Біз бірі болмасақ..

Кәрілік жайында өлең жазып,Өзің кәрі болмай кеттің.Махаббат жайында өлең жазып,Өзің ешкімнің жары болмай кеттің.Тек қана қазақ үйінде,Бөлендің көңіл..