Қайың туралы Өлеңдер ✍️

Қарай берем қызығып,Қайыңдарға әр түрлі.Сапта тұрған тізіліп,Қыздардай ақ балтырлы. Түсірмейді жолға күн,Күннен қорғап халықты.Бір-біріне..

Ақ қайың – аппақ ақ мүсін,Ағарып атқан таңдарым.Ардақты махаббатпысың,Армандарымды жалғадың. Өзіңнен мұңды күй тыңдап,Ойлаймын саған жат қой..

Сыр тыңдаған ақ қайыңнанБалалық шақ өтті қырда.Алған тәлім жастайымнан:«Сындырма тал»,«Көкті жұлма!» Жоқ ол кезде мақта, мамық,Жатып өстік тар..

  Өз қолыммен өлтірдім есіл күнді,Өтті бір жаз өткен соң есім кірді.Есерсоқ жел еліріп, етек жұлқып,Жас қайыңды мұңайтып шешіндірді. Жел дегенін..

Уа, жас қайың, жас қайың!Мен бiр ұран тастайынҰлы айғайға үн қосып:Құрайық бiз тездетiпЖеменгерлер қоғамын,Даңқ қуайық бiрлесiп!Ау, аш құлын, аш..

– Тосып жүрем сағынып, қызым, дәйім,Келсең әр кез саған дәм-тұзым дайын,–Деп сен жақтанЖеткендей талып бір үн,Мені өзіңе тартасың, «Қызыл..

Мен – жапырақпын, кәдімгіқайыңның жапырағы,Көрмеп пе едің сен оны!?Сабағынан үзіліп жатыр әні.Біресе жел, біресе дауыл тұрыпКүз валісін билеуге..

Ей, ағайын, ақ қайыңға тимеші,Жаралама жанын жасыл орманның.Ақ қайыңдар ару қыздай билесін,Ақ сағымдай қол жетпейтін арман бұл.Тимеңдерші қайыңдарға..

Ақ қайыңдай иілем,Көрсем бота сəбиді.Қылығына сүйінем,Анасын ол таниды.Суретіне күлімдеп,Мəз болады балапан.Ұмтыл көкке күнім тек,Аяласын..

Қайың қалқа,Жайың қалай?Жақсы ма?Жамылғаның – жасыл көйлек, ақ шұға.Қыссам ба екен аш белiңнен құмартып,Құшсам ба екен мас көңiлмен қапсыра?!Қайың..

Сыйлығы табиғаттың мен – ақ қайың,Жазда – жас, қыста – шымыр болаттайын.Алтайдың бөктеріне өрлеп барып,Бұқтырма жағасына қонақтайын.Айтылар..

Қалғып тұрған қайыңныңҚабағынан жел өпті -Қызғандырып теректі.Желп етті де жапырақ,Аңтарылды атырап.Неменеге елітті,Ақымақ-ай, ақымақ!Таңдайы сор..

Тереземнен қарайды қайың жүдеп,Жапырағымнан бұл мезгіл айырды деп.Білмейсің-ау, телміріп терезегеҚайыңдай боп жүдеген жайымды кеп...Сергелдең күй..

Өзегi берiш қайыңныңҚұнарда жатты тамыры.Долданған талай дауылдыңЖүрмедi оған өмiрi.Тамыры терең өркеннiңӨресi биiк болмақ-ты.Жаз келе желек..

Нұртас ИсабаевқаДүние жерге айналып түскен ұршықсыз,Шіліңгір шөлде кірпіктен құлар ыршып тұз.Сарқылмай қалған бір бұлақ болса жапандаОл сенің ғана..

Сол жаннан қызғанасың,сол жаннан қызғанамын!..Үмітсіз?!..Өткенді өшіріп тастағанУақыт.Сезімнің орманы...беткейде аршалар жап-жасыл,Күдіксіз,Гүлдерді..

Думан көктем,базар көктем,той көктем!Шарайнадай жарқырайды ай көктен.Қарсы алдымнан шыға келдi бiр топ бопақ қайындар –осы биыл бойжеткен.Жаттап алып..

Бірде қоныр, бірде күрең түске еніп,Мизам маусым мұңаяды түс көріп.Жапырактың жайы солай қайтесің,Бала қайын бой жаза гөр тіктеліп!Бала қайың саған..

Жеңілмей күресіннен гүл өсірген,Айналдым алып туған мінезіңнен!Тағдырдың дауылына дес бермеген,Айналдым тал бойыңнан жыр есілген,Жыр..

Идіреді басын жергеКүздің селі құйылып кеп.Ұмтылды ол болмай желге,Жауын қалды ұйлығып тек.Көз байланған қысқы кеште,Табысына бастан сеніп;Иықтайды..

«Қымызды баянауылдықтарша бапта»Ел аңызыҚайда келсем көрдім мен қайың күбі.Қымызға арнап жасапты дəйім мұны.Ішіндегі қымызы ерекше тым,Ағаштығы..

Балбыратқан жер бетін жылы көктем,Дүниеге май қандай нұрын төккен!Жібек құсап желпісе жерді желі,Күлімдейді масайрап күні көктен.Бақты аралап келемін..

Дегендей жас қарағай, бұла қайың:«Туғалы құмарыңнан шығарайын,Арала, аяғыңмен тыныштық бас,Содан соң шықсын шырқап бір айғайың.Адамның дауысындай..

Бір түптен шыққан өсіп қос ақ қайың,Бір шаңырақ, бір от басы – қосақтайын.Табиғат ақылдысың неткен мұнша,Біз, əттең, сені ұғуға болсақ дайын!Бəрі де..

Десем де жанды мұңға алғызбайын,Сұңқылдап, түнді кезгенБайғыздайын –Талқы мен Алатауға кезек қарап,Жапанда теңселеді Жалғыз қайың!..Десем де..