Мөлдір туралы Өлеңдер ✍️

Көзіңнен айналайын мөлдіреген,Сөзіңнен айналайын елжіреген.Даламның сұлу жібек самалындай,Сезімнен айналайын желбіреген.Шашыңнан айналайын – жиылған..

Неге, неге мөлдірің лайланған,Салқын самал неліктен ұрмайды алдан?!Ақ бұлағым,Төбеңде қыран жүр ме,Сағынышым ол сені шыр айналған! Ақ бұлағым, арының..

Жаның – бір мөлдір әлем,Тоғысып мінезіңмен.Сол бейне, сол бір әуенКетпейді жүрегімнен. Найзағай-кірпігіңді,Бір сәтке қалдың қағып.Жалт етіп бір..

«Өтті!» – дейді Тұмағам! Сене алмаймын,Осы болды-ау тосыннан келер қайғым.Енді Сізге сәлем де бере алмаймын,Енді Сізді Одақтан көре алмаймын.Қаралы..

Қызығам, қылығың тəтті-ақ,Періште ме екенсің сен бір.Ақ ұлпа қардан да аппақ,Жаныңнан айналдымМөлдір.Күн күліп тұратын əр кез,Ашылған аспандай..

Бәрі деӘлі де мөп-мөлдір,Күрсініс естілер көктен бір,Сол көкке аттанып кеткен беЖұпарын ауаға төккен гүл...Бәрі деӘлі де мөп-мөлдір,Көңілде көлбеңдеп..

 -1-Маусым кеші,қайта оралмас кез бе едің,Сенің нұрлы көздерің-ай, көздерің...Өлең жазғым келіп тұрды сол сәтте,Өлеңіне ұқсамайтын өзгенің.Белден..

Жүгініп аяғыңа мөлдіредім,Білмеймін сені қалай көндіремін?!.Ардақтым-ау,асылым,аяулым-ау,Не болады тағдырым енді менің?!.Қарайсың сонша маған несіне..

Oмырауың, дeнeң – мөлдір тұнба мұң.Мeнің eрнім нәр татпаса жүзіңнeн,Күйгe түсeм жан-тамырым үзілгeн.Мeн – сeндікпін, мeні мүлдe шырмадың.Махабаттым –..

Бөлeгeндeй тәңірі мөлдір таза шалғынға,сәл-сәл ғана дым басқан eстeлікпeн шырмалған,oрта ғасыр қаласы сeкілді таң алдында.Бірақ қызған Күн-табақ..

Мөлдірім!Аяғыңды қаз басасың,Осы екен ғой күш-қуат маздататын.Бəрін де ұмыттырар тəттілігің,Қасіреттен ағарған аз ба шашым.Теңдесі жоқ бойға бір..

Мөп-мөлдір мұңыма тұншығып,Тағдырым тұрғанда қырсығып,Мына жұрт тегімді табалап,Өз қамшым өзімді сабамақ.Шәуілдеп ар дейтін ақ күшік,Сүйекке..

Мөлдірім, немеремсің мөлдіреген, Тұмарғып тағайыншы мен бір өлең.Қыранның толқынына шомылдырып, Жағада əжең отыр елжіреген.Қайырмасы: А... а... а.....

Мөлдіреген көздерің,Жанға жылы тиеді.Сыңғырлаған сөзіңді,Шын көңілім сүйеді.Көру үшін өзіңді,Сан рет бардым алдыңа. Неге келе береді деп,Сен ұнатпай..

Молдағалиев Тұманбай ағамыздың қазасынаЖақыным да, ақыным Сіз едіңіз,Ағалардың аяулы көзі едіңіз.Суық хабар жеткенде Сіз жоқ деген,Өртенді ғой..

Қараша айы,Менің туған жерімде,Меруерт пе көк аспаннан себілген?!Таңғы шықтай мөлдіреген махаббат!Ол кездері он сегізде едім мен.Қандай ғажап еді..

Сары уыздай тіл үйірген тәттімсің,Бал дәміңді ерініңнен таттым шын.Жансарайды нұрландырып әп-сәтте,Шалқар шабыт сыйлайтұғын шаттықсың.Жаным іңкәр..

Мөп-мөлдiр көздiң жасындай кермек дәмдi, ащы,Мазамды алған махаббат шығар алғашқы.Жылатып алып жұбата алмай жүрсем де,Жүрекпен жалғыз жүз қызды..

Арқаның ақ жауынындай мөлдірім,Көздеріңнен үзілердей өмірім.Сарыарқаға жауған қардай кіршіксіз,Қайран, менің көңілім.Қайран, Арқа ауасындай..

Жаның неткен ғажайып мөлдір еді,Сезді жүрек, еріксіз елжіреді.Қатпарында жүректің жатқан сырдыБір-біріне қадалған көз біледі.Омыраудың үзілген..

Мөлдіреп жатқан көлдерім, көгім.Селдіреп жатқан шөлдерім, жерім.Шашымнан сипап бетімнен сүйген,Желбіреп жеткен желдерім менің.Ойларға батқан орманым..

Мөлдiрге лайсаң,Аппаққа қара құмар шын...Демеймiн жаңбырСөзiмдi жақтап құп алсын.Перiште жүрекПенденiң оғы көп тиген,Жараланған жанымдыСен ғана..

Сезiмiңдi мөп-мөлдiр төгiп алдым!Шашылды!Тамшысы да қалмады жоғы бардың.Басылды.Таң атқанша мазалап көбi қардыңбас ұрды,Үмiтiңе су құйсам, шоғы..

Сiз – мөлдiр мұңсыз, тәп-тәттi қиял, тәттi арман,Сағынышымсыз, елесiңiзге сыр ақтарған....А-л-ы-с аспаннан алақаныңызға кеп қонғанДәрменсiз екем ақ..

Аурухана. Түсіме ендің бүгін сен.Берер ем ғой барымды да...жоғымдыӨңімде сен тірілсең...Жүзіңнен – нұр, тіліңнен - жыр төгіліпТұрушы..