Жәлел қуандықұлы туралы Өлеңдер ✍️

Бүгін мен шырайлы болуым керек,Бәрінен сұлу һәм бәрінен көркем.Құдайым, бір күнге жылуың керек,Бақыт келеді алғаш жанымен ерке -Мен бүгін оны..

Сағынып келесің, сен күліп,Кетесің сағынып...Жолыңа күн кешем телміріп,Тағы үміт...Хаттан да сағыныш от өрдің,Жауапқа өртендің, бар ма айып?Жолыңа..

Түн...Жаңбыр...Сиқырлы ертегі...Шегірткелер шебер күйшідейКүйін шертеді...Түн...Жаңбыр...Сиқырлы ертегі...Ыстық құшақ...Оттай сүйісу,Жанымды..

Садықтың әйелі қиянат қылды...Шегеші жарлы еді,Елеусіз, шолақ.Перзентсіздіктен, арын сиялап тынды, Айсұлу болғанмен жарының аты.Айдай сұлу көркем..

Миллион жыл адамзат мені күткен-ді,Тізесін таулардың дені бүккен-ді,Жүректерде мейірім демі біткен-ді,Сол сәтте мен тудым - әлемде жалғыз!Теңіз тамшы..

Не бір мұңға толы бұл – жүрек,Бара жатыр соғуың үдеп,Сені бүгін көруім керек - Сені бүгін көрмесем болмас.Желкеме жүк артты көк менің,Бұл азаптар жыр..

Махаббат - сен шырайлы,Махаббат - сен қиял сан.Тағы бір сәт тұрайық,Сөйлеспей-ақ, ұялсаң...Мазаламан мұң шағып,Көз - көркіңе шомылған.Сүйгендігім..

Мейлі біреулергеҰнайды аса,Тіпті кейбіреуі сөз етер берік.Біз бақытты боламызҚұдай қаласа,Құдай қаламасаКездесер ме едік?Райхан жұпарыңдыЖоладырма..

Оқылмаған хаттар,Тақпайтын бұйым,Дүниемменен қажетсіз түнесін бірге.Елеусіздеу бұрышта сақтаймын қиып,...азапқа саларын білесіңдерме? Буырқанған..

Күнім келді бақшадан,Жеміс толы тостаған.Ақтара алмай сезімді,Көрген сайын оқталам.Жеміс сыйлап пәк, ізгім,Күдік қылын нақ үздің.Өн бойыңнан..

Түсімде.Ақ ұлпа бұлттардың ішінде.Анашым қимастан қоштасты.Періште пішінде.Шошыдым.Түсің де үрей кіл осы күн.Астарын аспани аянның,Жақсыға баладым..

Дес бермей дүрсін дауылға кілең,Жаңылмай келем сабырдан.Түсімде ылғи ауылда жүрем,Ауыл да мені сағынған.Алғабас, бейқам әр таңың есте,Көңілдің жайнар..

Бір жүрсек, арманым – өзен,Өзіңсіз тар жұмақ маған.Өмірдің жалғанын сезем,Жаныңнан сәл жырақтасам.Көзіңнен Күн күлімдеген,Сезімнің алауын көрем...

Арманға арна ашық: астам да, кем-кетік,Автобус бәрін де келеді тербетіп.Біреулер мүлгіген, кейбіреу ұйқыда,Тірлікке құлықсыз ел де түк.Ойыңмен қалуды..

Тасынып кеудемде бір ағын,Сезім боп жүргенде құмарым.Жүректің дүрсілін ұққандай,Балмұздақ сұрадың.Балмұздақ салқындық сыры емес,Екі жақты өмір – бұл..

Құлшындырып Құранның сүрелері,Жасыбай көл кеудеме жыр егеді.Құран оқып болды да шырақшы ата:«Бір-бірлеп кір,Үш тілек тіле», – деді.Атамекен!Бөледің..

Қойнынан көктем із кетпес,Қиырсыз сапар – аңсарым.Басталған өмір іспеттесСібірлеп атқан әр таңым.Таңғы шақ көңіл бұзбайды,Өмірді сүйер кім мендей?Түс..

Құмдауыт қыраттарым,Жаныңнан жырақтадым.Татымы таңдайымда,Су ішкен бұлақтарым. Тербетіп сыйың есті,Санама құйын көшті. Шөлдетпес – әуіріңе,Табаным..

Туғанда-ақ, өмір, бұлқан ең,Жүргізбей қойдың қырқамен.Ғұмырым солай басталды,Зәу биікке ынтамен.Сананы тербеп сан арман,Қирағам, қайта..

Өмір деген – сезім шын.Өтер ер мен езің мың.Көздерінен анамныңАлғаш бір леп сезіндім.Қаламадым мезі үнді,Еңсем кейде езілді.Шиыр жолдан таптым..

Бұл өмірде көсілу бар, толқу бар,Тұлпарларға тұлпарларша жорту – жар.Ертең елді алдай ма деп сескенемБүгін мені алдап кеткен кей қулар.Жүрекке жол..

Пәктігің, ұлым, бір кие,Бірер сәт саған арнайын.Онсыз да шолақ дүние,Жақыннан басым шалғайым.Еркеле, жанды жылытып,Маңғаздығыңа тоймайын.Тірлікті..

Тағдырымен алысқан пенде дертін,Жылуымен жырымның емдеп еркін.«Өлең» дейтін өлкеге өрлік етіп,Өз жүгімді арқалап мен де келдім.Жүрегімде ғасырлар..

Жиденің гүлі –Көктемнің соңғы өрнегі,Өзіңсіз мынау шуақ та жылу бермеді.Тас бұлақтардың кеудесін түртіп оятар,Сезім біткеннің хабаршысы ма ең..

ІАрманыммен жүргенде Ай құрықтап,Өр кеудеме орнап ед(і) қайғы мықтап.Өлеңнен ап өшімді жүрген кез-тінҚуатымнан қапыда айырылып қап.Содан бері тұтылып..