Шық туралы Өлеңдер ✍️

  Таң мен түннің жаралған арасында,таңғы шықтай ғұмырым нанасың ба?!тамшы тірлік гүлдердің таңдайында,мөлдірейсің бұлақтың жағасында. Мөлтілдеген..

Гүл жапырағына тұнған шықКенет ұша жөнелді.Көкті шарлап,Бұлт құшып,Кезді əлемді ол енді.Қандай ғажап мына жол,Жетті арманға бір күнде.Кенет қайта..

Мақташы көрсе таң шығын,Балапты жақсы ырымға.Мақтаға қонған тамшыныЫрызғымыз деп ұғуда.Соқпақты бойлап ілгеріКелемін жүріп, таң шағы.Мақтаның..

Жанарыңнан мөлдір шық тамшылағаны,Жүрегіңді бір күштің қамшылағаны.Еш кінəсіз болсам да сенің алдыңда,Егілтуге өзіңді жан шыдамады.Қызғанышқа..

Күрсiнбешi тiршiлiктi қысқа деп,Келешекке бiзден қалар нұсқа көп.Өмiр-бақи өзiңдi-өзiң сомдап бақ,Қапы қалсаң қайта соғар ұста жоқ –Құр күрсiнбе..

Шықты да күн,ШуақтанШық жылады, бу ұшып.Шымыр-шымыр суаттанШымал жатты су ішіп.Шып-шып терлеп жапырақ,Шыт көйлегін шешті аспан.Шат-шадыман..

 -1-Маусым кеші,қайта оралмас кез бе едің,Сенің нұрлы көздерің-ай, көздерің...Өлең жазғым келіп тұрды сол сәтте,Өлеңіне ұқсамайтын өзгенің.Белден..

Таңға жақын қаулаған қалың шөпке шық тұрса,Көңілі күпті кейуана азулыны ықтырса,Бір кесенің ішінде екі түрлі сүт тұрса,Құдіреті Құдайдың – оның сырын..

Жіпсітіп түнгі шықты тұнған аппақ,Маралдың мүйізіне күн қонақтап,Ол басын шайқағанда əлдеқалай,Түсіп қала жаздайды сырғанақтап.Сол мезетте сəбидің..

Уақыттан озып келiп күзгi шық,Күн көрiгiн бiлдiртпей-ақ үзгiзiп.Самайыма сәл ертерек қоныпты,Маңдай шаштар бiр-бiрiне «көз қысып».Мойындамай есеюдiң..

Кер дала кербез сағымды,Туған жер, жаннат жанарым.Алыстан сынап бағымды,Аттанып кетіп барамын.Момақан қоңыр төсіңде,Қаншама менен із қалды.Бәрі де..

Түнгі бұлттар жауынын бүркіді де,Кер даланың шық қонды кірпігіне.Шоқ гүлдердің жанары тұр жәудіреп,Алып ұшқан сезімін іркіді не?!Тиын көз, таңғы..

Орыс ақыны Михаил ИсаковскийденШық басқан шалғынды аралап,Соқпақ жол салып бір әлдиге,Көмескі тартқанда бар алап,Жас жігіт шығарып салды үйге.Айнала..

Мұң табынан шық тұнды көзіңдегі,Сезіледі лықсыған сезім легі. Жан сыздатып тұрған бір бұла дерттің,Ей, уақыт сеземін өзіңде емі.Жан-жүрегін жесе де..

Мөлтілдеген, жалтылдаған таңғы шық,жарқыраған күн көзімен аңдысып,кеудесіне жүрек бітіп дүрсілдеп,түні бойы тоңған тәні қалды ысып.Көкжиектен көрініп..

Таңғы шықтай тал түбіне ұйыған,Тағдыр білер, қайда барып бұйырам?..Өзегіңді жарып шыққан, әйтеуір,Ей, табиғат, бір өзіңе сиынам.Құмға сіңір, мекенім..

Дүлейдей борандағы қақырап төніп,Жоғалып кетем табылмай түзге асам да.Күздегі сағыныш тектес жапырақ болыпСен мені ізде сонда.Шыдай алмайсың, сен..

Жерге ырғып түсті де,Жабысты гүл үстіне.Жұтып таңғы ауаныЖан-жағына қарады.Желмен шашын тарайды,Қызғалдақтар желбіреп.Жасқанып шық қарайды,Жаудыр..

Жарық дүние жалғасындай,Ай нұрынан тамды сүт.Қара түннің көз жасындай,Мөлдіреген таңғы шық.Сезетіндей көп тұрмасын,Дірілдейді тізіліп.Жел тербесе..

Жапырақтар, жапырақтар саялы,Жапырақтың төсінде шық таяды.Бүкіл осы Алматыны – табиғатЖапырақтың бояуымен бояды.Жапырақтар, жапырақтар..