Төгу туралы Өлеңдер ✍️

Жылуын төгетін,Шуағын себетін,Шипалы сәулесінАямай беретінНұрлы күн киелі.Шалғыны шығатын,Жемісі тұнатын,Кім басып жүрсе де,Тапжылмай тұратынҚара жер..

Күн нұрындай шұғыласын төккенде,Бәйшешектей қаулап шыққан көктемде,Жұлдыздардай жанып тұрған көгімде,Асыл тастай жатқан мұхит түбіндеҚұран сөзі..

«Көктегі елдің абыройын төкпеңіз,Бар ма десе, жоқ болса да көп!» -деңіз.Осы ақылды ешкім айтпай жаттадым,Өтірікке жүйрік болсақ, сөкпеңіз.Төктік..

Таулар шөгіп, Баулар бүлген заманда,Саулар солып, Жаулар күлген заманда, Жер қуарып, Көл суалған заманда, Ер түңіліп, Кер сүрінген заманда..

Бұл пәниге келген пенде, Дүние есігін бір жабар. Қаңғып жүрген елден-елге, Қайыршыдай сырғанар.Қимай өмір сахарасын, Көзден жасың сорғалар. Сорайып..

Табиғаттың бергені несіп, төкпе,Жел де білем тұрған жоқ есіп текке...Тең-тең бұлт легімен ойдай ауыр,Тыным таппай барады көшіп көкте.Жатқан дала..

Сезiмiңдi мөп-мөлдiр төгiп алдым!Шашылды!Тамшысы да қалмады жоғы бардың.Басылды.Таң атқанша мазалап көбi қардыңбас ұрды,Үмiтiңе су құйсам, шоғы..

Алматыда нөсер төкті, жел тұрды, қуып кетті ықтасынды ел түрлі. сабаласқан құшақтасқан ағаштар. жас күнімді көз алдыма келтірді.Алматыда нөсер..