Сəбит бексейіт өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Арайлы болсын атар таңымыз,Жетелеп алға ақ арманымыз.Талайлы тағдыр бұйырсын бізге,Қалмасын сиреп қатарларымыз.Шырайлы болсын көрер күніміз,Жайқалсын..

Келе жатыр Келешек көкжиектен,Жаңа бір леп жүзіңді желпи өпкен.Қобыз-кеудем күрсініп күмбір етті,Мазалайды жанымды бір күй көптен.Қарсы аламыз..

Ау, ағайын,Уәде – Құдай сөзі,Бұл қағида сендерге ұнай ма өзі?!Уәдені бересің оңды-солды,Туды міне бейбақтың сұрар кезі.Қолдың ұшын бермедің..

Сағынғанда сен келер, Мен – Даламын, Құшағымды кең жайып қарсы аламын.Ойға батып мұңайған, Сен – Ормансың,Сені баптап, күтуге жан саламын.Төзіміңе..

Жас едік біз уыздай, өндір едік,Тап-таза еді жанымыз, мөлдір едік.Ақырғы рет көрісіп тұрғандайын,Жасаураған жанармен елжіредік.Табысатын қос жүрек..

Орман кезіп, тау кезіп тентірелік,Оқиғаны мына бір келтірелік. Жан-жағыңнан анталап аш қасқырлар,Жаутаңдаған жанары Сен бір елік.Бөрібасар қайда жүр..

Орнағандай кеудеме жаһан шері,Жалғыз мен бе қайғы-мұң қаламгері.Ақтоқтысы қор болып бөктергіге,Аңыраған дәл мендей Ақан сері.Жалғыз мен бе зар..

Сынаққа салып сан жылдар,Тәлкекке түскен тағдырлар.Басына түскен бейнетіЖадына түссе... қан жылар.Құт, бақыт ұрлар, бақ ұрлар,Жалғанда мынау бар..

Шіркін көңіл тоғайып тыншымады,Беймәлім бір алысқа құлшынады.Ауа қармап құс-жүрек кеудемдегі,Қапастағы тұтқындай тұншығады.Нені іздейді көңілім, нені..

Шыққандайсың қиналып ұзақ қыстан,Артта қалып ақыры азап қысқан.Құтылдың сен құлдықтың қамытынан,Көтер енді еңсеңді, Қазақстан.Желбіресін әуелеп көк..

Жүйрік көңіл ұсынып салкүреңін,Тамашалап қараймын қалпы, реңін.Нәуірзегім жеткенде біздің жаққа,Жер-жиһанды жырлайды жан-жүрегім.Жан-жүрегім –Мәрт..

Тыныс ашыпҮш өлшемді кеңістік, Тірлігімде көргенім жоқ кемістік.Заңғар аспан, Сайын дала, Терең көл – Асыл мекен дүниеде ең ыстық.Атамекен, Атажұрт..

Бір өзгеріс керек мына жалғанға,Басу айтқан аярларға алданба!Жаратылыс өйткені тұлданады,Бұла жүзін аңсайды, бұлданады.Бар тұнығын Бес мың жыл..

Топ алдында табанғаТөселмесе текемет,Жүздесем деп барғандаКөрсетпесе қошемет,Иығыңа ілмесеҚұндыз жаға қамқа тон,Қадіріңді білмесеСырт айналған..

Думанды етіп өмірді,Жадыра күліп, аяулым.Шалмасын кірбең көңілді,Қалмасын титтей қаяу-мұң.Отырмас ару томсарып,Басташы, қане, тәуір ән.Қаншалық рухың..

Таң атса егер, білемін күн батарын,Үнсіз қалмай, тездетіп тіл қатамын, Күнбатыстан жететін мезгіл-мезгіл, Ақ самалдай лебізіңді ұнатамын.Қуаныш пен..

Жиһанкез – сен, отырықшы мен екем,Мәскеу асып кеткен қандас кемде-кем.Көк теңізге дейін барса Бату хан,Өз елінен ұзамаған Кенекем.Ұлы Қытай..

Бар арманы – ел бақыты болатын,Халық үшін күйетін де, тоңатын.Тірісінде, өлісінде еленбей,Тойсыз өткен,Тойсыз қалған көп ақын.Қандай еді кешегі өткен..

Күнәһарға бұ жалғанда жоқ жаза,Осы дерсің шалқақтаған шаһзада.Былық-шылық, көрсең ісін істеген,Үсті бірақ мұп-мұнтаздай тап-таза.Өрістетіп..

Қажып-талып, титықтап дүрмек шумен,Түн күзетіп шығудан жүрексінгем.Тынықпақшы болып ем ерте жатып,Қадыр түнін өткердім дөңбекшумен.Дұрыс еді..

Жырлар едім мен де гүлді,«Ботаник» деп пенде күлді.Таниды жұрт түз баласын,Талай кезгем Шу даласын.Қызғалдақты ғажайып бөктерде менБіраз жылды гүл..

Фукусима... Фукусима... Саған бөгет болмады құрыш құйма,Титаның да майысты қиқаң етіп,Қаптаманың бәрі де – ұйпа-тұйпа.Жеткен хабар жыланның..

1Албыраған алау жүзге өң кіріп,Тысқа шықтыҚолаң шашы төгіліп.Баққа бардыАқ көйлегі көлбеңдеп,Қара бұлттар келе жатты жөңкіліп.Аң-таң қалып Батыс..

Жаңа жылды қарсы алып толғанамыз,Сезімдердің пернесін қозға, Наурыз!Күмбірлеші, домбыра, күмбір қағып, Боз інгендей аңырап, бозда, қобыз...Кісінейді..

Шуылдап құлақ күнұзақ,Кетпей ме кенет тынышың?Бұзылса ұйқың – шын азап,Кетпей ме мазаң түн іші?Доссың ба, айтшы, арыңмен? –Қылжақсыз сұрап тұрмын..