Қалбай әбдіраманов туралы Өлеңдер ✍️

Сынамаңдар қыранды құзға өрлеген,Жүрмеңдер біздер басқан іздерменен.Біздердей болар еді елдің бәрі,Ойласып кетіп жатса біздерменен!Мәзір ет..

Мейлі ел іркіт десін, бүркіт десін,Айтатын реті бар нұр күткесін.Айырма, Алла, бірақ туған елден,Туған ел, жанардасың, кірпіктесің!Жаздырмай жаздың..

Ешкімнің де қанаты құстан емес,Бергі түгіл,арғылар ұшқан емес!..Көрмегенді көргендей көпіртетін,Бұл Қалыбай халқына дұшпан емес!..Өтірік,құйрығың..

Қазақтар неге көшеді,Туылған жерден кешеді?!.Иелеп жатыр басқалар,Қаңырап қалған көшені...“Көшпелі халық – бұ халық!”..Жүргелі қашан..

Жалғаған бізді қандай сым,Жалғаған бізді қандай сын?!.Шаттансын десең мен күндіз,Әнімді кеште салғайсың.Каспийден соқты бір дауыл,Саялы баққа кірді..

Қозылардың артынан,Маңырауға тартынам.Қошқарындай қасаптың,Таразыға тартылам.Елдің-жұрттың көзі бар,Бұттарында бөзі бар.Мүйізіне..

Ақынның сөзі – тұмардан,Өртемей қоймас бұл арман.Дүниенің барлық азабын,Ақындар үшін шығарған!Ақынның сөзі – құрыштан,Қайраған сайын нұр..

Ірілер кетіп барады,Ірілер кетіп барады.Өлілер асқа тойынып,Тірілер кетіп барады.Төрдегі нанды алам деп,Мәңгілік болып қалам деп,Інілер кетіп..

Біреулер тиын көрер, сыйын көрмей,Біреулер бұйым көрер, жиын көрмей!Біреулер әдейі кеп мал базарға,Есектің күшін көрер, миын көрмей!Сыйлайды біреу..

Ақын едің әманда асқақ үнді,Лайықтау,мінекей,тас табылды.Тас табылды үлкендеу-Маңғыстаудан,Көтеріңдер,қазақтар, бастарыңды!Қазақ тасты аяй ма..

Жан нұрымды жіберем тағы саған,Аман болғын, Алматым! Таныс ағам!Аман болғын қойнында Алматинка,Мен өзіңнен кей-кейде ағыс алам!Мен қаласам жазамын..

Алатау,айналайын ақ қарыңнан,Ақ отау екенсiң ғой баққа құрған.Қазақ ұлы өздерiн хан сезсiн деп,Бабам бәлкiм бұл жердi таққа құрған!Шығып едiм бойымды..

Көп нәрсеге жатпаймыз құлақ түріп,Көлеңкеге қашамыз шуақ тұрып.Тойып болып қарнымыз жұмсағына,Кепкен нанды тастаймыз лақтырып.Ойламаймыз дүниеде..

Армысыңдар, қазақтар,Бармысыңдар, қазақтар.Бір-біріңе сендер де,Зармысыңдар, қазақтар?!.Арай болған қазақтар,Абай болған қазақтар.Астанадай..

Сен маған опалы бол, қасқа өлеңім!Сені деп өмір бойы аш келемін.Жүрегімде бар соған ашу-ыза,Тау жағалап, өлгенде таста өлемін!Сен маған опалы бол..

Тереңдерге түсіп көрген адаммын,Жалындарға пісіп көрген адаммын.Күшім жетпес дұшпандармен дауласып,Көз жасымды ішіп көрген адаммын.Көп жүрекке кіріп..

ІТалшыбық тас астында майысады,Қабырғам соны көріп қайысады.Көтеріп заңғар тасты иығымен,Қатыгез тағдырымен сайысады.Тау шөксе кім астында..

Бұл Отан бiздiкi: туған жер,топырақ,Күн сүйген атырап,нұр тиген жапырақ.Өзiмiз төремiз,маңдайдан көремiз,Тауларға өрлеймiз..

Бiреу қайтар базардан тамақ алып,Бiреу қайтар базардан табақ алып.Бiреу одан қайтады арақ алып,Бiреу одан қайтады ...жарақ алып.Бiреу қайтар базарда..

Көкке өрлеген таулардан бұлақ аққан,Сөз айтайын достықтан...Ұлағаттан.Ар-намыстың белгісі-алмас қылыш,Орын алсын мәңгілік мұрағаттан...Ажал келіп..

Карта алдында тұрмын мен,Сызықтарға қараймын:Айқыш-ұйқыш.Талай мың...Әлем-жәлем дүние,Сансыз теңiз,сан айдын!..Қалай сенi көкiрегiме..

Мәңгілік менің бол, әнім!(Басыңда тұрмын моланың!)Қазылып бітсе төңірек,Мен қалай биік боламын?!.Мәңгүрттің көрдім қатасын,Тағдырдың көрдім..

Көп ақындар жатқанда “аштан өліп”,Мен сөзімді тыңдаттым ақша беріп.Асқар таудың басына гүл өсірдім,Егін салдым сор жерге тасқа келіп.Мәңгүрттер мұны..

Пенделер,тәуба етіңдер,Тәуба етіңдер!Өмірге сәламат кеп сау кетіңдер.Сендердің сөз түсірдім төбеңізден,Сол сөзді мәнді етіңдер,Мәңгі..

Өмірдің әлі жартысындамын,Халқымның сүйген жан тұсындамын.Дүрсілде,Жүрек!Дүрсілде,Жүрек,Дүрсілдеп өрге тартысың мәлім,Мен әлі сенің..