Құрбы туралы Өлеңдер ✍️

Туған күнің құтты болсын жан құрбым,Берекелі, бақты болсын тағдырың!Қос өмірде мұң шалмасын жүзіңді,Ең сүйікті құлы болып Раббыңның!Ұл-қызыңның бірге..

Саған нені айтады жыр тілі,Тірлігімнің жамалмай көп жыртығы.Қыз едім ғой, ойнақтаумен от басқан,Мен де, елуге келемін бе, бір күні.Жаратылыс..

Асыл құрбым, айдынымды шайқаған,Өзің жайлы мен бүгін де айтам ән.Біздер бірге болу үшін мәңгілік,Бұл өмірді бастау керек қайтадан.Ару қыздар шығып..

Сендің білем...Менен сыр жасырмадың,Керек еді сырласу расында бір...Өртеніпті отыңа бір бозбала,Жанарыңда байқамай жасын барын.Жалыныңды..

Келші, құрбым,Шырқайық əнді.Қосылсын бұлбұл.Жайнасын мəңгіСолмасын нұргүл.Келші, сəулем,Аялап арман,Жүректі əлдилесін.Күтейік алданӨмірге əн-күй..

Күн нұрының ыстығы ма, жүзің сенің қара ғой,Ал шашыңның қаралығын салыстырам көмірмен.Менің-дағы қаралығым саған түрлі салады ой,Жаралғанда мен..

Ашуланбай, құрбыжан,Күліп жүргім келеді.Сырыңды айтшы, құрбыжан,Біліп жүргім келеді.Айтшы, кəне, асырмай,Түсінейін жаныңды ақ.Ақтаршы түк..

Өзiң кiрiп келгенiңде қол алып,Ауылыма шақырғандай жол анық.Есiгiмдi қағып бейне ақырын,Балалық шақ келдi бүгiн оралып.Тарап кеттiк, қиялардан асты..

Жаздым мен бұл өлеңді бір құрбыма,Шамшырақ жанып тұрған көз нұрында.Түсіп тұр тілерсекке қолаң шашы,Өрілген білектей боп қос бұрымы.Бетінен тамшылап..

Жабықсам жүрегіме оранармын,Өзіңнің хатқа салған орамалың,Есімде. Ұмытқам жоқ, ауыл барын,Қой барын құрбы барын, қора барын.Өзіңнің қойларыңдай ақ..

Қадамың құтты болсын, ақын құрбым,Түйінін тапқандайсың асыл жырдың.Махаббат жайлы жазған жырларыңнанНұр жүзін көргендеймін ғашығымның.Құйғандай..

Қанымды қағындырған ұл ма, қыз баАңсарым ауып кетті-ау, тұлғаңызға!Өмірдің тәттілігін білгендіктен,Сұлуды сүю үшін туғамыз ба?!Дәндетіп тіл үйірген..

Қатар өскен құрбыдай ен даламен,Кербез ғана керілген кермарал ең.Ай жүзі келбетіңнен солғын деуші ем,Деуші едім ғой саған жыр арнап өлем.Шыға келген..

Көздің жасы бақытқа бал ашпайды,Қуанышпен қашан да талас қайғы.Шарасындай шаттықтың мөлдірегенЖанарыңа мұңлы жас жараспайды –Жыламашы, жан құрбым..

Өріліп шыққан өксікті үнің мұңменен,Сөзіңді естіп, «тірліктен түңілдім» деген...Қалғандай, құрбым, мір оғы қадалып миға,Жапырылғандай күй кештім..

Бойыңды баурап сан арман,Күткендей алдан шабыт күн,Жас тамып мөлдір жанардан,Құрбым-ау неге жабықтың?Жалт етіп жаңа өтті не,Қарайсың неге әйнектен?Ой..

Суретіңе үнсіз қарап, қалыппын мен тұнжырап,Қарасам да қанша ұзақ, тіл қатпайсың сен бірақ.Қашан берген суретің, мектептегі кездер ме,Уа, жылдар-ай..

Аралап саябақты ұзап барып,Жасырын бөгде көзден жырақ қалып;О, құрбым, есіңе алшы кештерді сенҚайтатын айлы түнде сыр ақтарып.Сен тұрсаң күн көзіндей..

Кешір, құрбым,Мен сорлының жан сырын несін білдің?Жүрегіме жерлегем сезімімді,Жетегінде жүрмін ғой жесір мұңның.Кешір, гүлім,Егесінен адасқан есім..

Білмеймін, əлде кіші, құрбы ма еді?«Жасырман, Жанарыңыз нұрлы» деді?Ой толқып, қиял тербеп жүрген кезде,Сол бір сөз, көкейіме тұнды менің.Ұғынған жан..

Сен жыладың…Басылмады өксігің…Маған мəлім болған соң ба көп сырың…Ал мен тұрдым не дерімді біле алмай,«Қойшы, жаным. Жыламашы» деп…Күнім!Біз екеуміз..

Құрбым-ау, саған рахмет,Көңілім сергіп қалды ғой.Қайғы-мұң сәті жақын еді,Қуаныш жаулап алды ғой.Ризамын мені ұғынып, Сырыма терең үңілсең.Жүректе..

Атандым Балуан Шолақ бала күннен,Ту ұстап, ерлік етіп, тұлпар мінген.Ешкімге опасы жоқ жалған дүние,Өттің ғой талай-талай кемеңгерден.Бұл дүние –..

Құрбыжан құлағың сал тартқан зарға,Дәрмен жоқ тілдесуге амал бар ма?Ата-анаң, қас-қабағың айырмайды,Сондықтан әнім қостым домбырама.Көзіңнен..

Жүруші едің, құрбыжан, Маған ыстық наз айтып. Жігітке еріп бір бүлаң, Кеттің оны азайтып.Мен де саған наз айтып, Жүруші едім, құрбыжан. Кеттім оны..