Жылау туралы Өлеңдер ✍️

Түсінер жан бар ма екен,Мендік мына күйімді.Ойлап небір жайларды,Іштей жаным күйінді.Тыным бермей жалғыздық,Үн қатады жүрегім.Махаббаттан бір..

Өзіме өзім өкпелеп жылап алғанСәттерімде арылдым күнәлардан.Заңғарларға қайтадан қанат қақты,Биіктерден мендегі құлап арман. Талай-талай кезігер..

Өзіме өзім өкпелеп жылап алғанСәттерімде арылдым күнәлардан.Заңғарларға қайтадан қанат қақты,Биіктерден мендегі құлап арман. Талай-талай кезігер..

Дегеніне ақылдың көнбегенбіз,Өзгешелеу өмірге өң береміз.Қия алмаймыз, қимаймыз, ең қиыны,Бірімізді-біріміз көрмегенбіз.Армандардың қуалап ақ..

(Ақтөбедегі оқиға)Қанды қылық,Сен кезеген қаруың қанша адамның,Кеудесінен əкетті, жанды жұлып.Енді сенде, өлімге бас иесің,Тек артыңда қалады мəңгі..

(1803)Соншама неге мұңайдың?Жүр ғой жұрт көңілді;Жылаған, досым, түрің бар,Көзіңнен көрінді.«Мұңайсам,— жүрек жаралы,Жалт беріп жар тайды;Жыласам.....

Ғаріп боп келдің бе бұл жерге,Не үшін жылайсың, ей, бұлбұл?Ізден адасып қалдың ба түндерде,Не үшін жылайсың, ей, бұлбұл?Астың ба таулардан қар..

Жылап саған жалбарынам, Аллам-ай,Бұл қауышу – ажырасу болмағай.Маскүнемдер өкініште қалмағай,Жылап саған жалбарынам, Аллам-ай.Жап-жасыл қыл..

Рахымыңнан мен ғаріпті шет қалдырма,Тынбай мезгіл жылап дұға қылам саған.Ояу болам боялғанша ақ таң нұрға,Жұмбай көзді жылап дұға қылам..

Көздің жасы,Керемет сыр бар мұнда.Жылай алсаң шаттанғын,Шаттан, жылай алдың ба.Күлгін жылай алам деп,Жыладым деп күл тағы.Ізгілікті құртса текЖыламас..

Жыласам үнімді естисің бе,Шумақтарымды.Сүрте аласың баҚолыңмен көз жастарымды.Тамаша əнді білмеуші ем,Ал, сөздері жүрекке жетпейді.Бұрын бұл дертке..

Бүлдіршін, босқа жылама,Тамбасын жерге тамшы жас!Жоқтыққа мекен бұл ара,Қарсы тұр, күрес, қарсылас.Бір тамшы сенің жасыңаТатитын не бар..

Балалар жылайды мұңданаБір әйел түнектенЫмдайды шақырып, ұрлана.Шулама! – деп айқай салады күйеуіҮнсіз тек тұрғаны гүл ғана...Жарықты сөндірер..

Бір жерлерде, бір сөнбейтін бардай КүнЕлегзимін... Кім бар мені алдайтын?Сен қайтер ең халге жетсем бір күніСенсіз мүлде өмір сүре алмайтын?Мен..

Арт-артынан, апыр-ау, шұбырып бар, Қайда үдіре тартты екен сұры бұлттар?! Тыншымайды менің де жас жүрегім, Дегендей бір солардан сыр ұғып қал.Үрікті..

Жылағың келген шығар...Айнадан, көктен, жерден де,Суреттерімді көргенде.Жылағың келген шығар...Бұзылып мәңгі әсте ұйқың,Аспанның санап..

Сені сүйгем кезінде,Сорланып соны жасырдым.Көлеңкең қалды көзінде,Көлбеңдеп өткен ғасырдың.Серілігің кеткен секеңдеп,Ерлігің жайлы не деймын.Сүюді..

...Менің дежаным жылайды жаңбырлы түнде,Жан жылуын жаралы қалдырдым гүлге.Аспанның тамшыларын тамашалап жүріп,Сезімге жеңдіріп Ойымды алдырдым..

(Р. РОЖДЕСТВЕНСКИЙДЕН)Жылағың келеді.Күлгің де.Тарихым – таптар тартысты.Жарты елім –қуғын-сүргінде.Ит қосты оған – жартысы.Қара жер қалды, қар..

Жыламай жас балаға емшек бермес,Құрметті ізденбесең өзі келмес.«Алма піс, ауызға түс» дегеніңе,Қалқам-ау, ойласаңшы адам көнбес.Майда бол, жігіт..

Өр едің, ішінде жататын бөрі ұлып,Асыл ең, жататын көрінбей көміліп.Сол кеште сен ұзақ жыладың егіліп,Жұбатпай мен үнсіз отырдым езіліп...Сырт көзге..

Ақпаным,енді қашан атар екен ақ таңым?Оралмайтын кездерім мен шақтарым.Ақ боз ат мініп сапарға шыққан сәтімде,Аңшы - өмір құрмаса екен..

Мұңданған кезде жырым да мұңды көрінді,Көзімнің жасы сезіммен бірге төгілді.Қақырап барып қабырғам қатты сөгілді,Көзің де жылап,Сезім де жылап..

Жыласақ жыр жазамыз,Құласақ жыр жазамыз...Біреулерді мадақтап, марапаттап,Шыңға шығып марқайсақ бар атақты ап,Күл қоқысқа айналсақ жала таптап...Жыр..

Жылауық күз,Жылауық күз секілді жылауық қыз.Бықсып жанған іштегі шер-шемендіБосатып алайықшы бір ауық біз.Күн жылайды,Күн жыламай, күз келсе кім..