Тірлік туралы Өлеңдер ✍️

Адамның бəрі бақытты деп,Кім айтты сізге,Тал-қайыңды да қоңыр жел,Мұңайтты күзде.Жапырақсыз жалаңаш қайыңда мұң бар,Айтыңызшы,Жалғанда уайымсыз кім..

Өкпелегенмін,Жетегінде жылдардың кеткен өмірдің,Кімге қызық, айтшы өзің кімге мазалы,Арманыма жеткенім, жетпегенімнің... Мендегі жалын,Біреулердің..

Көрген жерден шошыма,Ойсыз сөзді тез айтпаАйрылмастай досыңа,Қайрылмастай сөз айтпа.* * *Қырандардың тауда биік қиясыДостық деген ынтымақтың ұясы.* *..

Жасама, жасай көрме, сенімге иттік,Тірлік құйын үйрілер көңілде ұйтқып.Дәл осы кез барады Жер айналып,Дәл осы кез барады өмір жүйткіп! 

Иіліп көтермедің қырын қарап,Болғасын бірің бала, бірің дана.Тірліктің жолындағы сол бір тасқа,Екі қабат күйімен сүрінді АНА!Тас жатпай,Жол ашылса..

Әйелім деп сүйесің,Тапқандай ол да иесін.Әйелге басты игендей,Бұлаққа басты иесің.Күндерді өткен санайсың,Бақытқа бәрін балайсың.Ренжітсе..

Тіріліктің дәмі мен тұзын ойлап,Жүректе қасіреттің ізі бойлап.Жұмысын бастап кетті еңбекші өмір,Басында бомбалардың ызыңы ойнап.Бейбітшілік көктемнің..

Қу тірлік-ай, көп ісіңе таң қалдым,Пендемін ғой, саған талай алдандым.Еркек келіп сүйеді ернін еркектің,Нана алмаймын, жалғаны ғой жалғанның! Мен..

Күйбең тірлікДосымды алып барады досымды алыпБалалықпен өткізген жасымды алыпҚу тағдыр деп қарманып жүргенім деКетпесе екен қапыда жанымды..

О, тағдыр, тірлігімде өлең өпкіз!(Адамдар – гүлге ұмтылған көбелекпіз).Ақынның ақ жүрегін алаң қылғанЖиһанда жоқ-ау сенен керемет қыз.Ешкімнен емес..

Білген соң жыр бағасын, сөз бағасын,Ойдың да қиынына кез боласың.Өнерде өрісімді кеңейтем депӨршисің, өртенесің, қозданасың.Жүрген соң жыр-мұхитта..

Тірлікте жүрміз міне, өлем демей.Келешек дүниенің қамын жемей.Көрінгенді алмақ та, алдамақ та,Өзі тапқан ырыздыққа толмай көмей.Іздемей адалдық пен..

Айналасы жүрсе дейді тек елеп,Өзге жанның әсте жылдам жетегі.Көлеңкеде көзден таса көбелек,Күн көрінсе көлбең-көлбең етеді.Тас лақтырар таса жақтан..

Жынды көбелекпін бе?Мұңды керек еттім бе?Оттың ойраны бардаМыңды елемекпін бе?Жалғыз жарығым меніңСәулең қарып іргені.Таңар тәлімім нені,Маған..

Тірлік кешіп келемін күндеріммен,Бір бақ, бір сор тамшылап жүрегімнен.Батар түнмен жабырқап жүдесем де,Атқан таңмен ағарып күлімдегем.Тірлік кешіп..

Тірлік – кебін, туа орандым,Тәніммен бір шіриді.Пендесі едік бір аралдың,Тең түспепті нұр игі.Сен ханшадай өмір сүрдің,Бақыт улап тәніңді.Мен өтінде..

Тірлігім – тентек, мен одан бетер ерке,Алдауға, өмір, алдауға мені ерте.Асау күндерім, алдыма келім құла,Өртесең мені махаббатыңмен өрте!Сені іздеп..

Тірліктің ширатылған арқауы ма,Алпыстың келіп қаппыз алтауына.Қаншама бұдан былай тырысқанмен,Білемін шықпасымды хан тауына.Арқасыздар жол беріп..

Шөңгені гүл қып бұралаң тірлік, бұлдырық...Сарқылған сана сардардың сағын сындырып,Маздаған отын қоламта қылып, күл қылып,Қазақтың тілін ұл-қызым..

Тірліктің құты қандай, жұты қандай,бірде ұтсаң, енді бірде ұтылардай,жолыңның қай тұсында ұра, жыраамалың бар ма қашып құтылардай.Қабарып қабағыңды..

Тірлігіміз бе?..Жатыр оны да кім біліп,Кімдерге жағып жалпаң қағамыз, кімге үріп.Өзімізге өзіміз күлеміз іштей, күлеміз...Енді біреулерді өтірікке..

Тірліктің қызығы көп, қалыс бұданқалып көрген кезім жоқ, таныс бір əнталып жеткен секілді құлағыма,Алпыс бесті қырық беспен салыстырам.Қырық бесте не..

Шөңгені гүл ғып бұралаң тірлік-бұлдырық,Кей-кейде тіпті дені сауды да жынды ғып,Жап-жарық күнде жолынан адастырады,Білмейсің тіптен жатқанын кімнің..

Тірлікте бірде – дана,Бірде – есермін.Құдай-ау, бұған дейін кімге сендім?Шарабын Әзәзәлдің өзі-ақ алсын,Мен енді қымыз ішіп күн кешермін.Бос кеткен..

Бала болып бастадым тірлігімді, Уыз сәби ол кезде кімді білді. Баласы көп боқташақ Айкен апа, Айкен ана кесіпті кіндігімді.Кіндік бала аспанға қалай..