Рза қунақова өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

(Жамбыл облысы Талас ауданындағы «Ойық» орта мектебінің түлегі, қоғамдық игілікті сақтап қалу жолында ерлік көрсеткен батыр да қайсар Оспанова..

Есінен оның кетпеді,Ағаның айтқан сөздері.Қырық үшінші жыл көктемі,Ерекше болды, сезбеді.Жаралы болып майданнан,Сұлтанхан солдат оралды.Су ағып жыра..

Қарындасын ертіп қасына,Күнбай ағай келеді.Күріштіктің басындаƏңгіме айтып береді.– Сүйсең егер еліңді,Ақ күрішті баптаған.Қалдырам саған..

(Ұлбала Алтайбаеваға)Дарқан далам дарқан жер –Бабамның ырыс мекені.Түрлі аңыз ғып айтады ел,Жер-ана жайсаң екенін.Жəннəт жерім жасыл бақ,Ырыстың көзі..

Ұзақ-ау, шіркіні қыс таңда,Жылжиды «Газик» ілгері.Əйтеуір, жетті-ау қыстауғаҚайсысы оны білмеді.Келіпті дəл білгендей,Адасып жүріп түнімен.Ібіжан..

Көрінбейді айналаБоз тұман басты құм бетін.Жылжиды «Газик» жай ғана,Өнбейді жүріс түнде тым.Сес беріп күннің ызғары,Түнерді аспан кенеттен.Сіресіп..

Тау көктемі тəріздіБөлек таудың қысы да.Адамының жаны ізгі,Кел, қонақ бол, қысылма.Ақ қар жатыр бөктерде,Төгілген ақ айрандай.Қыс..

Шұғыласы алтын арайлы,Ару Күн көктен қарайды.Гүлдерді нəзік аймалап,Таңғы нұр жерге тарайды.Ұйқыдан дала оянды,Көк нілге шөптер боялды.Сайрайды бақта..

Маужыраған түндеріЖібек самал мақпалдай.Жаудыраған гүлдеріМаусымдағы ақ таңдай.Бұлбұл сайрап тынымсыз,Көк ормандар мүлгиді.Жалбыр тау да түк..

Табиғат аяйды екен неге бізден,Жапалақтап жаушы, қар, төбемізден.Ақ қырау ақ көбелек секілді бір,Үлбіретіп кекілге қадасын гүл.Ақ опа жағылғандай тау..

Шаңқай түсте, кезінде ыстық шілденің,Мөлдіреген бір бұлаққа тоқтадым.Ұзақ жолда келе жатып шөлдедім,Күйдіреді топырақ – от, шоқ – сағым.Қымыз іздеп..

Қорғасын бұлттар кенеттенҚалғыған шыңды қаптады.Басталды жойқын жел өктем,Бұзылды күннің аптабы.Ақ шуда бұлт асылды,Шырқау бір шыңның..

Гүлдер нəзік, гүлдер əсем менің бала шағымдай,Гүлдер қызық, гүлдер ғажап менің жарқын жанымдай.Аппақ гүлдер менің-дағы ақ көңілім сияқты,Қызыл гүлдер..

Шыңдар бар ғой биік, тапал, аласа,Көз талады кей шыңдарға қараса.Кейбір шыңдар заңғар көкпен тілдесіп,Бір-бірінен биіктейді таласа.Шыңдар, шыңдар..

Теңізге қараймын тесіліп,Кішкене жарқабақ жағадан.Су қайнап, толқындар есіріп,Басталды бір қимыл жаңадан.Бұзылды кенеттен тыныштық,Бір дауыл теңізде..

Осы бір көл аумайды,Өзіміздің Есіктен.Үстінде Күн аунайды,Сапарынан кешіккен.Үш тау бар жан-жағында,Ортасында көл жатыр.Алматының бағындай,Бауырында..

Естуші едім бұрын ылғи сыртыңнан,Келдім, міне, сайраңдауға бүгін мен.Ғашықтардың жүрегіндей сыр тұнған,Толқыныңды армандаушы ем жүгірген.Толқыныңмен..

Байлаудағы бурадайТеңіз көбік шашады.Ақ көбік ақ шудадайЖағаны кеп басады.Басылды дауыл сəтке бір,Ашуы қайтқан анадай.Басталды тағы тəтті өмірҰйқыда..

Мен білемін тау елінің жатағын,Мен білемін тау елінің атағын.Асып қойған алмас қылыш тəріздіШың басынан сырғып барып батар күн.Көз ұшында көрінгенмен..

Біз тұрдық қайықта теңселіп,Айлы түн, теңіздің жағасы.Келеміз толқынды еңсеріп,Мүлгиді кипарис ағашы.Жиекке ақ толқын асылып,Жарқ етер ақ төсі..

Күн нұрының сөніп қызыл арайы,Маң далада мамыражай тыныштық.Ымырт түсті, орман, тауға қарайып,Жалбыр таулар манаурайды тыныс қып.Самал есіп, күн..

Ей, ағайын, ақ қайыңға тимеші,Жаралама жанын жасыл орманның.Ақ қайыңдар ару қыздай билесін,Ақ сағымдай қол жетпейтін арман бұл.Тимеңдерші қайыңдарға..

Сайдағы жас көктемнің жылғаларында,Ақ қайыңның алтын алқа сырғаларында.Сыбдырлаған құрақпен,Былдырлаған бұлақпенМен армансыз сырластым.Əжім басқан..

Ғажап сурет көз алдымда күздегі,Зеңгір көкте тырналардың тізбегі.Дəл ақ жібек белбеулердей аспанда,Желпінеді құс жолының іздері.Көкжиекте көрінеді..

Ұстасаң сынатын,Жапырақсыз қайың тұр.Билеуге шығатын,Солдаттай дайын тұр.Шыршалар жалбырап,Ақ қарға көмілген.Мұз моншақ салбырап,Жақұттай..