Қарау туралы Өлеңдер ✍️

Жан-жағыңа қарашы бір,Қарашы бір, қалқам-ай.Қазағымның, даласы бұлӘр ай сайын әр қалай. Қалай-қалай құбыладыКүн көзімен жер күліп.Жапырақтар..

Көргенім көп пе, көбі әлде көрмегенім бе,Есіктің алды емес пе төр дегенім де?!Шырмауықтарын тазартып аяқтан шалған,Шыққым келеді өрмелеп өрге менің..

Жан-жағыңа қарашы бір,Қарашы бір, қалқам-ай.Қазағымның, даласы бұлӘр ай сайын әр қалай. Қалай-қалай құбыладыКүн көзімен жер күліп.Жапырақтар..

Қараса біреу көз алмай,Өзіңді содан қызғанам.Тулайды сезім төзе алмай,Сөзіңді содан қызғанам.Ұқсаса саған бір кісі,Жүзіңді одан қызғанам.Айнымаса да..

Ары асып ауылынан көкемдердің,Көз ілгенде көк шатыр көтерген күн.Ұқсаттым толған айды хан қызына,Шұбыртқан өңшең сұлу нөкерлерін.Ойланам түнгі..

Жаратқан атым сары таң астырып,Бетпаққа бет алып жортады осқырып.Күңіренген иенде молаға қонып,Қанжығамдағы малтаны ас қылып.Сары далаға сіңіп..

Тереземнен күн қарайды,Тереземнен түн қарайды.Бозғылт бөлмем көп іздейді,Жүзіне мұң тұнған айды.Көңіл нені сезіп еді,Күлкі сорлы көзігеді.Ай жүзінен..

...Бiр кездерде бойға симай сарқырапжататұғын қайрат-күшiн сарқып ап, –бара жатты түн iшiнде бiр адамтұмшаланып, мойынын iшке тартып ап.Қызғаныш па..

Қиылып бала жанар көп қарады,Көргеннен көңіл шіркін тоқтамады.Өмірден қол көтеріп кеткен жандыӨзіне тартатындай от жанары.Сазындай аруананың салған..

Сансыз үміт самалы есіп алдан,Күндер өтіп барады,Кешіп арман.Сұрамашы себебін, қалқам, менен,Кездерім көп, өзіңді есіме алған...Қырандайын қағылез..

Періште мен шайтанды Айыра алмай қалар ма ек,Абай бізге ой салды, Тұжырым айтты болар сеп. Періште болған әу баста Деді Абай нағыз шайтанды...

Қарашы мына күннің түнерісін,Кетпек пе тып-типыл ғып гүл өрісің!Жарықтық, жадырағын, ертең мейрам,Халықтың қара құрым тілегі үшін,Жаратқан, халқынды..

Қарап тұрмай, ішкен жанды тілдедің,«Бұл жүрісің адамзатқа мін»,– дедің.Ащы суды ішпегенмен құмартып,Одан сенің нең артық?Əттең, соны білмедің.Сенен..

Бір жағынан қарасаң –Кəдімгідей тəп-тəуір;Бір жағынан қарасаң – Əлі күнге тым ауыр.Тырбаңдаған тірлігім.Былай тартсаң – Арба мұң,Былай тартсаң – Өгіз..

Тек өмірден түңілмеші жарығым,Екеумізге махаббаттың бәрі мұң.Айтшы Гүлім қалай ғана кетейін,Саған деген пәк сезімнен арылып.Қайырмасы:Күлімдеші..

Жанарымда бір сен және кең әлем, Қос жаһанды сыйғызамын мен әрең.Алатау мен Алматыға сүйсiнiп,Ұлылық пен сұлулыққа кенелем. Жанарыма қарашы,Не..

Тағы…Тағы есіріп, табалай Мұң,Жабырқатты жағымсыз, жадағай күн….… Жалғыз өзі.Жырақта…Мүлгіп тұрған,Әдемісін қарашы анау Айдың…Құрып кетсін құрдымға…..

Артыма бұрылып бір қарадым:Желкілдеді тұлымы бір баланың.Ол бала мені қуып жетпек, анық –Қолына тап-таза, жас өкпені алып.Артыма бұрылып тағы бір..

Күллi əлемнiң көзiне бiр қарадым,Өзiме бiр қарадым. Ұқсағаным – ұлан-ғайыр даламын,Ұқсамасым – ұлан мiнездi баламын.Күллi əлемнiң көзiне бiр..

Сол түні, қарындасым, көп қарадың,Мәз ем мен де қонғандай бақ-талайым.Құнсыз болып көзіңе көріндім-ау,Ақиқаттан несіне ақталайын.Көзімді қайта-қайта..

Кең барлап қарасаңТірліктіңАрнасы – кернеген запыран.Жасанды тойында Бірліктің,Шырқалмай, шырқырап жатыр Əн.Өйткені уланған дүние,Шалдығып арсыздық..

Көктем келе жатыр ма,тауға, жаным, қарашы,күттірді ғой көп мені,көрінбестен қарасы.Соншама ұзақ болып паАлатау мен ағарғанАлматының арасы.Алатаудан..

Қарап едің, қалқам, талай алқынып,жанарымда жанарыңның жарқылы...Жалғандығын мына жарық дүниенің,білем деп пе ем бірақ өзің арқылы.Сипап тұрып..

Көкке,жерге қараймын өлең іздеп,көктемдерге қараймын өлең іздеп.Қасы-көзі қиылып,дәл жанымнанөткендерге қараймын өлең іздеп.Күлгендерге қараймын өлең..

Қайта-қайта қарайсың кеп айнаға, қып-қызыл боп қан бояудан ерінің. Сен біреудің жары болсаң жайнаған, мен де өзіңнен асқанның ерімін.Бір ошақтың..