Айға туралы Өлеңдер ✍️

(1769)Сіңлісі Күннің,— Айысың,Назсың бір жүрген жабығып,Күміспен шеккен шәйісің,Тұрасың тұман жамылып.Жетер тек түнгі қияданАяқты кербез басқаның.Құс..

Күнгірт түске оранып,Жазық дала мен көк майсалар,Дүниенің түпкір түбіне алып кетті,Сезім тола армандарды.Тыныштық орнап төрімде,Ойларға терең..

Тағы…Тағы есіріп, табалай Мұң,Жабырқатты жағымсыз, жадағай күн….… Жалғыз өзі.Жырақта…Мүлгіп тұрған,Әдемісін қарашы анау Айдың…Құрып кетсін құрдымға…..