Жанар туралы Өлеңдер ✍️

Бүгін мүлде басқамын,Бұлыңғырлау аспаным!Түсіме енсең түнде сен,Елесіңмен тілдесем!Әуені әсем бір ән ең,Жүрекктегі тұмар ең!Жанған отың..

Жанардан жанымды ұқтың ба,Сездің бе жүрек үндерін.Алдымнан күліп шықтың да,Көктемдей жайнап гүлдедің.Көрдің бе, жаным сездің бе,Жүректің жұмбақ..

Саған басты игенім,Өзің болдың сүйгенім,Бар бойымды биледің -ЛирикаМахаббаттан туса адам,Аңқам кеуіп сусаған,Ғашық екем бір саған-ЛирикаБұған аспан..

Жадыраса қабағың –Атқан аппақ ол таңым.Жаным, сенің жанарыңЖанарындай ботаның. Қарасынан ағы көп,Қарасы да аумақты.Тастады кіл жаныма от,Талай сезім..

Қос жанарда тұрғандай қос шам жанып,Қарай берем тамашаға таң қалып.Сен қарасаң сезім шіркін серпіліп,Бүкіл әлем болып кетті жап-жарық. Өзің жайлы..

Мейірім толы жұмылды жанар қалай,Жүріп келем аяңдап саған қарай...Мені ойламай анашым ол жақта даЖатады деп сенбеймін алаңдамай. Саған айтар көп енді..

Көңіл мұңайып, жабырқап жанымИтшілдік ғұмыр шаршады тәнімБақыттың құсы қашан келесің?Шырқалсын бірге өзіңмен әнім Пендемін менде өзіңдей ғанаШабыт..

Ұстап, елдің, алға атын,Қанат жайып, самғайтын.Айдындағы қос аққу -Астанам мен Алматым.Ей, Алматы, асқағым,Таңырқатып тастадың.Астанаға..

Бақтағы ағаш басынан алма үзілейін деп тұр ғой,Кірпіктерге тамшы жастар тізілейін деп тұр ғой.Жұдырықтай ет-жүрегім езілейін деп тұр ғой,Түнгі..

Үзіліп жүз үмітҚұлауды үйретті.Мөлдір шық тізіліпЖылауды үйретті.Тағдырға бағыныпШаршауды білмеппін.Сарғая сағыныпАңсауды үйреттіКүздің..

Шашқанда көзім көп ұшқынӨзім де содан шоқ іштім.Қоңырси түскен көңілдіңКөгінде саған тоғыстым.Құлдырай түскен ғұмырдыңҚұрығы түсіп жығылдың.Тектіден..

Мынау жанар неге мұнша бұйығы?Неткен тылсым тұма-көздiң ұйығы.Бұлт бүркеген Күндей күңгiрт тартадыТүсе қалса бөгде көздiң қиығы.Мынау жанар неге..

Жаныма жұмбақ күй тұнып ауыр,Қана алмай кеткем сиқырыңа бір.Кездесе кетсем үздіктіретінСұлуым едің сүйкімі лағыл.Шашылған шақта жүзіңнен..

Рұқсат болса бастайын,Әдеттен ары аспайын.Алдарыңызда тұрған өзімдіТаныстырып тастайын.Атымды қойған Жанар-деп,Оқып білім алар-деп.Халқының қалаулы..

Төрт жанардан төтенше жалын ұшып,Сен екеуміз жолықтық сағынысып.Отты укол қойғандай тамырымнан,Бара жатты денемде қаным ысып.Көк теректің көлеңке..

Күннің қызыл уын жұтып, жиек жұмды жанарын,Алатаудан ай қылтиды салбыратып қабағын.Сонау қырдың ар жағынан ауық-ауық ит үрді,Біздің ауыл көшіп келіп..

Қалған бейне пендедей демі бітіп,Нені армандап отырмын, нені күтіп?Үлпілдегін ұрлатқан күзгі талдай,Балалықтың қалмапты - ау желігі түк.Ерке, тентек..

(Ақын қызға)Ғажайып жанарынан от төгіліп,Барады бір дарабоз шепке кіріп.Тасыры жер-әлемде жаңғырығып,Арманын талықпастан мәңгі қуып,Тынығар көкжиекке..

Мұнар-мұнар, бұлдыр -бұлдыр осы күн,Мен қазбауыр сағыныштың досымын.Жүрегімнің көгершінін үркіткенАққу құстың сұңқылынан шошыдым.Сырлы кеуде... әнім..

Жанарымда мұң бар ма бүгін менің,Сол мұңның сырт көздерге білінгенінқаламай-ақ, келіп ем сыр алдырмай,Демек, бұл «артистіктен» сүрінгенім.Бермеуші-ақ..

Беймазалық реңiмде,Бiлдiң бе, ол – сағыныш.Соғып тұрсың жүрегiмде,Бейнең бейне – сағым түс.Бойды шарпып жалының,Мұз-көңiлдi ерiткен.Бiлгiр терең..

Жанымдай менің жан анам,Жанарың қандай нұрлы еді.Шуақтан сол бір тараған,Көңілім көктеп, бүрледі.Жүрсем де қайда анашым,Жанарың мені жебейді.Сағынып..

Көп шындықты білмей өскен ұрпақпыз, Жалғандықтың жалтақ әнін шырқаппыз.Ақсақалдар, шындықты енді айтыңдар,Бұра тартып бұрмаламай..

Жанар ма, жанбас, бәлкім, бір күн бағым,Жанымның жаяиын бал сыр-жұмбағын.Жылты бар жанарының, жарандарым,Жаныма келіп кәусар жыр тыңдағын.Адамдар..

Шуаққа толып жанарың,Жарқырап неге қарадың?Айырық жолдар алыстап,Арманда кетіп барамын.Көзіңнің жарқыл шуағыЖылуын сеуіп тұр әлі.Кеудемде жатыр..