Ақылбек шаяхмет өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Заманның мынау қалпына қарап,Аһ ұрдым, тағы түңілдім.Кетсе де барлық салтымды тонап,Келмейді бордай үгілгім.Қаңғыбас иттер көшеде толғанҚоқыстың..

Ия, Раббым!Мың бір мәрте тәуба саған!Рақым қыл!Жарылқай көр, Ия, Жасаған!Төбем көкке тисе де – құлмын саған,Денем отқа күйсе де – құлмын саған,Сақтай..

Тіл ұшына Алла келді,Аузымды ашып тіл қатып ем.Әр шумақты, әрбір жолдыБастап жүрдім Алла атымен.Тәсбих тасын санағаным –Мың мәртебе Алла десем.Болар..

Көрінгенді көзіңе,Аламын деп көздеме.Не қаласаң өзіңе,Соны тіле өзгеге.Келіспесе пішіні,Дүния талай бүлінген.Жәбірлеме кісініҚолыңмен не..

Әкем қайтты... Шешем қайтты...«Құдай қайтып алды» – дедік.Қайғы-мұңым жанға батты,«Құдай басқа салды» – дедік.Қыршын жаста қайтып ұлым,Бір қанатым..

«Тағы Алладан бастады!» – деп,«Басқаларды қоспады!» – деп,«Жұмаққа жол нұсқады!» – деп,Келемеждеп қарайтын кім молдаға?«Алма, түс!» – деп жата..

Адам қайтты –Тоқтағанмен басқа амал,Ізгі іс қалды артында.Адам қайтты –Бұзылмайтын бас қамал –Білім қалды артында.Адам қайтты –Оқып дұға, еске..

Теріс сөйлеп, теріс жүріп,Жара шықса ерінге,Көрсететін теріс қылықКөбейіп тұр елімде.Тұрып сөйлеу, тұрып ішуДағды болған халқыма,Сол ішкенді қайта..

Табылып бар керегім,Киімім мен қорегім,Қуат болса бойымаІшкенім мен жегенім,Нұрын құйып ойыма,Жақсы шықса өлеңім,Сұрамаңдар себебін,Іздемеңдер..

Жұлдыздар жанадыТүндерді жарық қылып,Тұрады жоғарыКөркімен қарық қылып,Биіктен ағадыКөздерді қарықтырып.Содан соң сөнедіКөңілді қамықтырып,Адамдар..

Ия, Алла!Тағдырға ара кім тұрар,Бас ауырып, балтыр сыздап,Қабырғамыз сырқырар.Пенде болсаң жақсылыққа ұмтылар,Күн көзінен жердің беті..

Дей алмаймын: азығым көп,Дей алмаймын: жазығым жоқ,Өзіме өзім келе беремАт секілді жем жегендеАйналатын қазығын көп.Адамдарға қарызым жоқ,Алла..

Фәниде су, бақида отпенТазалайды пендені.Су жоқ болса дәретіңді ал,Топырақпен жердегі.Белгілі ғой не заттың даҚара жерден өңбегі.Сол топырақ торқа..

Аң мен құстың тілінде,Хайуанаттар үніндеБар ғой десем сыр қандай,Күнде жүрген көріп сіз,Бүгілмей ме еріксізБолса да алып піл қандай.Түскен тоты торға..

Гүлдің сырын білемісің,Судың сырын білемісің,Гүл иіскемей, суға түспей,Жер қойнына кіремісің?Құмның сырын білемісің,Тастың сырын білемісің,Құмды..

Таққа отырсақ тақсырмыз,Бай, сұлтанбыз, ханбыз.Күні түссе жақсының,Қатып қалған жармыз.Болып тұрса ішім-жем,Бұл жалғанда бармыз.Тірі жанбыз..

Түркінің Тәңірі,Парсының Құдайы,Арабтың Алласы –Келген соң сай тілге,Айтылсын қай тілде,Бір Алла – Һәммасы.Жар болып жүр деген,Жаратқан бір деген,Жер..

Әрбір істің «нормасы» бар,Белгіленген кестелер де мәңгі емес.Үстерінде «формасы» барПолиция жасап жатыр жолда егес.Бидің бәрі елдің сөзін..

Мен Адаммын!Әлемде шетсіз, шексіз,Тарыдай боп қауызға сыйып тұрмын.Барлық хайуан, жануар, аң мен құстан,Ібілістен, шайтан мен мақұлықтанАқылым асып..

Жылуын төгетін,Шуағын себетін,Шипалы сәулесінАямай беретінНұрлы күн киелі.Шалғыны шығатын,Жемісі тұнатын,Кім басып жүрсе де,Тапжылмай тұратынҚара жер..

Шайтан кірсе қан-тамырға,Жүректерді қарайтпай ма,Құрт ойнаса әр тамырда,Қасіретті молайтпай ма?Жатса да ағып қызыл қаны,Сырын ашып айта..

Қайран басың қалса-дағы қамытта,Көрген күнің ұқсаса да тамұққа,Қамықпа!Жол таба алмай қалған болсаң жарықта,Көңіл көзі ашылғанша..

Жолың түссе сүйікті елге,Дұға қылғын бейіттерде.Мұндай кезде кетеді екенКөңіл босап, иіп кеуде.Көзіңді сал ана бетке,Қала көп пе, мола көп пе?Кеткен..

Құдай басқа салған соң,Келін деген келген жанСудай сіңіп алған соң,Үрім-бұтақ жалғанған.Елге елді қоса алған,Үлкендерден бата алған,Келіншектер..

Ардан аттап кіл бұзық,Болмас істі қылғызып,Тоқтамайтын жерге деАттың басын бұрғызып.Алдап табыс кіргізіп,Жалған куә жүргізіп,Ит жоқ жерде..