Үмітай сәтжанқызы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Берекеге халықты шақыратын дастарқан,Думан тоймен бір таңды атыратын дастарқан.Сары қымызды сапырып, сарала ожау ойнатып,Кәрі-жасты қызыққа батыратын..

Сеніміңмен мұратыңа жетесің,Сеніміңмен досқа сүйікті екенсің.Сеніміңмен жасампаздық жаратып,Сеніңмен сеңді бұзып өтесің.Сенім кейде селге ағызса..

Бір мезеттік нәпсіге еріп елігу,Ол төзімнен, ол сезімнен жеңілу.Алғашында жақсы көріп жабысып,Ақырғысы жек көру мен безіну.Шын махаббат мүлде бұдан..

Тізгінінен тартып аңқау ақылдың,О, махаббат гүл бағыңа шақырдың.Есім кетіп, еркіңе елпек жүгіріп,Серуендеп сері таңды атырдым.О, махаббат, маған..

Ғажаптанам қайран қалам бір іске,Қалауымен жаратылмақ кім іште.Ерлер басса жалпағынан жалғанды,Ал әйелдің жолы қылдан жіңішке.Нәзік жіпті басып олар..

Шарапатым, шаттығым, шапағатым,Бөлек менің өзіңе махаббатым.Жасқа толған қидырып тұсауыңды,Кезің жетті үлкеннен бата алатын.Балалығын әкеңнің..

Жүзіңде жайнап, жаудырап тұрар жарасып,Адамдағы қымбатты екі қарашық.Арайым, менің қарашығымдай көзімнің,Өмірге келіп жаңа атқан таңмен таласып.Болса..

Аяулым, қарғам, өсірген баптап шынарым,(Әз анам саған төгіп ед мейір шуағын).Тыпырлап тулап тоғыз ай болып ішімде,Дүниеге келіп іңгалап қатты..

Барған сайын күйеусініп бөгелген,Төрге озбай орын алған төменнен.Қадырлейтін қайын жұрты әкемнің,Нағашымның үйін жақсы көрем мен.Атасының мейіріне..

Көрікті еді көңілді ауыл маңы,(Ұмытылмас өткен күндер ауылдағы).Жүр ме екен қара жолға қарағыштап,Ақ жарқын айна жеңгем ауылдағағы.Елжіреп: «айым»..

Ары асып ауылынан көкемдердің,Көз ілгенде көк шатыр көтерген күн.Ұқсаттым толған айды хан қызына,Шұбыртқан өңшең сұлу нөкерлерін.Ойланам түнгі..

Қарбаластанып қағаз бен қалам қолында,Не көрсе пейіл осы өнердің жолында.Алабұртқан әрекеті қалыпсыз,Оңай емес ақынға жар болу да.Ойменен өріп..

Төрімде Тұманбай, Мұхтар, Олжас, Қадыр,Өздерің сусындайтын жыр бастауым,Мұқағали жырымен мұңдаспын да,Фаризаның жырымен сырлас жаным.Қиянға қиялымды..