Дауыл туралы Өлеңдер ✍️
Басқа: 1
Мақал-мәтелдер: 6
Жұмбақтар: 2
Тақпақтар: 5
Өлеңдер: 87
Нақыл сөздер: 3
Әңгімелер: 3
Поэмалар: 3
Аңыздар: 1
Дес бермей дүрсін дауылға кілең...
Дес бермей дүрсін дауылға кілең,Жаңылмай келем сабырдан.Түсімде ылғи ауылда жүрем,Ауыл да мені сағынған.Алғабас, бейқам әр таңың есте,Көңілдің жайнар..
© Жәлел Қуандықұлы
Қызылқұмдағы дауыл
Жел тұрып тораңғыны жұлмалады,Мұнартып, тұтылғандай күн қарады.Түтіндеп әр төбенің мұржалары,Құм емес, қып-қызыл шоқ – күл борады.Желбіреп..
© Мерғали Ыбыраев
Бір күн жауын, бір күн дауыл,
Бір күн жауын, бір күн дауыл,Абыржыған, шіркін, ауыл!Тауқіметті көтеругеЖағдайы оның, мүмкін, ауыр.Бір күн жылы, бір күн суық,Жолаушының жүзі..
© Ақылбек Шаяхмет
Шайқаған сезімімнің дауылын шын...
Шайқаған сезімімнің дауылын шын,Жасын жыр,Білесің бе – бауырымсың!Сен менің бірге өсіп,Бірге көшкенТуған жер,Алтын бесік – ауылымсың!Аптыққа,Шаттықа..
© Қадыр Әлімқұлов
Өтер өмір өртке тиген дауылдай...
Өтер өмір өртке тиген дауылдай,Саралаумен фəни менен бақиды.Өткен күндерТуып-өскен ауылдай,Өтер өмiр өртке тиген дауылдай,Таңғы саумал таңдайыма..
© Қадыр Әлімқұлов
Сезім дауылы
Әртүрлі сезім кернейдіБейуақта жұмыр кәлланы.Мәңкүр мен Нәңкүр тергейдіЕсіңе салып Алланы.Соғады сезім Дауылдай,Жаныңды астан-кестен ғып.Жауады өлең..
© Сәндiбек Жұбаниязов
Түнгі дауыл
Түн ортасы.Басым зеңіп, Шығып едім далаға,Құлағыма келді бір үнЫсқырынған, ҒаламатБағанарақБалқып қана Тұрып еді мүлгіп Ай, Енді қара – Беті жара..
© Әбубәкір Қайран
Көңіл дауылы
Қарап тұр ем бір күні белге шығып,Қаңбақтарды барады жел көшіріп.Жел айдаған қаңбақтай кім көшпейді,Әурелесе аз күнгі пендешілік.Мына желдің сұсты..
© Несіпбек Айтұлы
Тентек қой дауыл, қарашы...
Тентек қой дауыл, қарашы,Көлшіктің суын шайқады,Аралап үйлер арасынЕсікті тартып байқады.Сыпырып талдың желегін,Мазасын елдің кетірді.Күшейіп дауыл..
© Мылтықбай Ерімбетов
Дауыл
Бір шөкім бұлт жотаныңТұр еді қалғып төсінде.Жоқ жерде келіп шатағынБастады дауыл бесінде.Найзағай жүзі жалтылдап,Бұлттарға отты шашқандай.Талдар да..
© Дәуітәлі Стамбекұлы
Даланың тентек дауылы
Жер менен көктің арасынАқ түтін етіп барасың.Даланың тентек дауылы-ай,Үнемі солай соғасың.Суырылып сайдан, жырадан,Жас талды жұлқып жылаған,Ақ ұлпа..
© Ақұштап Бақтыгереева
Ұласар арты дауылға...
Ұласар арты дауылға,Күміс жал жел-ай ысқырған.Қымтанған тонды ауылға,Келеді түсіп қыс қырдан.Қалғиды қатпа тау, сілем,Қытымыр қыстың бар табы.Ұлыған..
© Аманхан Əлімұлы
Далада дауыл емес, сұйық жел естi...
Далада дауыл емес, сұйық жел естi,Жанымды мұң торыды, күйiк емес-тi.Түсiмде көрiп сенi жете алмай,Оянып кеттiм тағы сүйiп елестi.Iздедiм елесiңдi..
© Құралай Омар
Арыстанды-Қарабастың дауылы
Қазық-жұмыс, қазық-үйге байланып,жүрегім де майланып,бара жатыр менің жаным күн сайынқасаңдыққа айналып;көкірегімде – тұлпар емес – шабан жыр,оның..
© Фариза Оңғарсынова
Ес жию
Асау тағдыр қайшылаған құлағын,Мені ағызған аласұрған бір ағын.Долы дауыл домалатып басымды,Сенімімнің тарс өшіріп шырағын.Ғашық болу адамдарға ол..
© Гүлманат Әуелхан
Дауыл
А. С. Пушкиннің ізіменҚұшады мұнар, ышқынып теңіз,Толқыны жарға соғады ойнап.Толқынға төніп құзда тұр бір қыз,Аққудай бейне қанатын қомдап.Жарқ-жұрқ..
© Тәкен Әлімқұлов
ЖОЛАУШЫНЫҢ ДАУЫЛДАҒЫ ЖЫРЫ
(1771)Сұсты құдірет жебелеген сол адам –Қорықпайды найзағайдан, жауыннан,Өшпес ерлік жүрегінен, жанынан.Сұсты құдірет жебелеген сол адам –Сусылына..
© Қалижан Бекхожин
Дауыл
(А.С. Пушкиннен)Құшады мұнар, ышқынып теңіз,Жағаға шыға келеді ойнап.Толқынға төніп, шыңда тұр бір қыз,Аққудай түнгі қанатын қомдап.Жарқ та жұрқ етіп..
© Тәкен Әлімқұлов
Бала киік
Алай-түлей дауылда,Көк түтеген жауында,Бала Киік адасып,Тап болды бір ауылға.Көріп еді жалтақтап,Баса ма деп бауырға;Түйе тесіле қарады,Есек есіре..
© Абдрахман Асылбек
Ауыл мен дауыл
Біздің ауыл ауыл еді,Берекелі қауым еді.Бір кісінің баласындайБір-біріне бауыр еді.Биесі бар, сиыры бар –Ағып тұрған сауын еді.Қоралы қой, үйір..
© Абдрахман Асылбек
Дауыл
Далада дауыл ысқырып,Қақты кеп зәулім қақпаны.Шірене тартып, тықсырып,Әкетті жұлып тақтаны.Аптыға барып артыншаАйдынды шалқар шайқады.Қажырлы қайсар..
© Абдрахман Асылбек
Дауыл
Ышқана соққан дауылғаҚұмартушы ем жасымдаНөсерлеп құйған жауындаҚызығушы ем жасынға,Жүргіруші ем жарысып.Сарыарқаның еді алысып,Ойнаушы еді..
© Қасым Аманжолов
ТЕҢІЗ ДАУЫЛЫ
Дауыл тұрды теңізге.ШағалаларАлысқа ұшты.Мұнда үлкен мағына бар.Жұдырығы толқынның дөп тигенненЕсеңгіреп тұрғандай жағада жар.Көрінбейді қаптаған..
© Кеңесжан Шалқарұлы
ДАУЫЛДАН КЕЙІН
Қол жетіп бейбіт күннің жазына да,Тойланды жеңіс күні Азынада.Ат шауып, балуан салып думандатты,Кенеліп қазына мен базынаға.Беренкөк дара келді..
© Кеңесжан Шалқарұлы
Дауылдағы жалғыз қыран
(Оқтың төрткүлінде)Ел құлап жатыр Үстірттен жаңа бауырға,Мезгіл ғой мынау — өзіңді таппай қалатын."Қазанның тары талқаны" — қара дауылдаШаншылып..
© Светқали Нұржан