Мерғали ыбыраев туралы Өлеңдер ✍️

...Ал, енді! Сөз кеткенде ақындардан,Ауызда жақ, қарысып тақым қалған.Тақиялы кәриялар тақырда отыр,Тыңдауға құлақ оты жақын барған.Жұрт біткен шағын..

«Көктемді өлмеген жан көреді ақыр»,Деуші еді осындайда әжем - пақыр...Шатырдан салбыратып мұз – арқаның,Тамшылар жерге сырғып келе жатыр?...Әлі де..

Шырағым, жүйрік екен «пойз» дейтін,Шал-кемпірдің қолы екен той іздейтің.Деп енеміз кеп түсті кенеп қаппен,Ақ таяқпен, ауылда қой іздейтін.Жұрт..

Көпшіл едің жас кезіңде өрімдей,Кеткенің не жапа-жалғыз көрінбей.-Оның бәрі буы екен жастықтың,Тескен танау тайлақтай боп бастықтым....Жігіт еді көз..

Уәде, айтылған серт жолда қалды,Кеш бата нанғыш, алғыш – сорлы ағаңды.Дұшпанның қиын екен сыйлағаны,Онан да жақсы екен-ау қорлағаны.Шақырдым «кафе»..

Әлі үйіміз барақта,-Әлі үйіміз барақта,Көресіні көрдік деп...Шақыруды қонаққа.Санайсың ба, сен міндет.Дәмге де деп... Қызарып,Айтып бітпей..

Бір болдың қайда жүрдім, қайда баспан,Қара бұлт – қара бұрым жайған аспан.Соғыста өлім төккен, өмір жайлы,Өз жырың махаббат боп майдан ашқан.Сенің..

Ойрандалған Ордамның орнасысың,Өзгерген өзендердің арнасысың.Тарихтың тасқа түскен таңбасысын, Ортайған – мұхиттардың толмасысың.Жаһангер жақсылықтың..

Баспахана – баспанаң,Деп жұбайы сазарды.Жыртып-жыртып тастаған,Жинап жүріп қағазды.- Жазасың-ау ерінбей,Бір-ақ жарап жатқаны аз.Табылмас па..

Сырымды саған ақтарып,Шынымды айттым имандай.Жымиып сәл-пәл, оқталып,Жауапсыз кеттің иланбай.Дірілдеп бала қолдарым.(Сол сәтте менен керең жоқ).Өзіңе..

Сүт ембеген тұлпарда – болмайды екпін,Солықтасам сонарда... сол ғой деп біл!Жанып түсер тұстарда, жанбай кеттім.Қанып ішер бұлақтан қанбай..

Ол рас: көрісуді сағынамыз,Кездестік кездейсоқта тағы да біз.Білетін біз туралы елдің көбі,Қаңқулы жарымы рас, жарымы аңыз.Содан ба, іліндік жұрт..

Жұлдыздар жоқ тесетін құрым төсін,Өлі аспанды қалайша тірілтесін?!Тек найзағай адасқан бұлт ішінен,Әлсін-әлсін шағады сіріңкесін.Білмеймін, түнге..

Ағаштың мұнда түрі көп,Қарағай, терек еңселі.Жапырақ – еріні дірілдеп,Сырларын сылқым шертеді.Қыз балтыр қайың бір шетте,Біркелкі, биік..

Сәл ұялшақ көрінген,Әнші екен қарындас.Жібек түндей төгілген,Сыршыл екен қарындас.Шымырлатып ән – бойды,Кетті мына ән билеп.Толқын болып..

Ыңыранып теңіз тулайды,Ымырттай сұсты түспенен.Орманда құстар шуладйы,Бұтақтан әлі түспеген.Бұлақтар былдыр қағады,Дыбыс бар жапырақ тілінде.Боз..

Ақымақ қолдар ұстайтын,Дегеніңше – жауықты.Ақ алмастың жүзінен,Сабы оның қауыпты.

Аспанды нұсқап, жапалаққа,Жарқанат кеп таңданды.Қыран деген де ақымақ-ау,Соншама биіктен не алады?!

Ер жорыққа сайланса,Ұсынар қару ел сеніп.Ездің басы айналса,Дүние кетер теңселіп...

Бедерлеген кім гербімен,Жез тиындай дөңгелек ай.Имек көпір – түн көгінен,Домалайды жерге қарай.Сүттей жарық көл өлкесі,Ай бетінде қайдағы..

Аспанда болған ақ таңнан,Ұясын тауып кеш өтпей.Торғайлар тұнжыр аспаннан,Топылдап жатыр кесектей...***Тауды да дала жондарын,Сергітті самал..

Бүйі түнде бүгінгі сұрқы жаман,Бөрі талап құлындай шырқыраған.Сорлы үнге – сор маңдай, соры қалын,Сай-сүйегі ақынның сырқыраған.Безінгелі қашан ол..

Бұл менің құпия сырым,бала сырым,Бүгіп қап айта алмаған аға сырын…Суретің тұр түсірген бал шағында,Фотограф ол менің – қарашығым.Сол бейнең сүйеді..

Аналар, мынау фәни тіршілікте,Алдың-ау талай күліп, күрсініп теКүлдірген – күміс айдар ел ұланы,Күңіренткен – күйігімен мың шіріктер.Солар ғой..

Жегідей жеген жаныңды,Сындырмас едің сағынды.Қысқа күнде қырық шалған,Қу жазира нарынды.Ауыздығымен алысқан,Танауды кең талыстан.Емініп жауға..