Кім туралы Өлеңдер ✍️

Таудай болып көрінсе де талабым,Құстай жүйрік болса-дағы қаламым.Мен жәй ғана көлеңкесі​ - жарымның,Балаларға мейірімді анамын.Жаннат бағы табанымда..

Өзіңе аян, Хақ Тәңірім,Сенен өзге кімім бар?Бірсің, Барсың– сақта құлың,Сенен өзге кімім бар?Сенсіз қайда кете алармын,Кім тыңдайды мұңымды, ал?Немен..

– Ақ серек,Көк серек,Бiзден сiзге кiм керек?– Ақ шанаш,Көк шанаш,Iшiнде бар көп шанаш.– Ақбай,– Көкбай,– Боранбай,– Ботабай,Ай, зу-у-у...(жарыса..

Кім дәл сeндeй, көгeршіндeйдeм-қапастан күн, түн жасап жүр тeгі,жәнe ұшқын шашқызбай көздeрдeгі жұлдыздарды түртeді,сoсын шымшып алады өскін шөптің..

Кең даладан бір ғажайып сұлулықты көргенде,Сенен артық мақтанатын кім бар екен, досым-ау?!Бойың балқып көңілденер ойын-тойға келгендеСенен артық..

Ағайын, «кімсің?» деме, оралманбыз.Үйірінен адасқан тай секілдібір ақмылтық боранда жоғалғанбыз.Көкірегі тіреліп көк найзағамал мен жаннан мың мəрте..

Біз кімбіз десең –Құс қанатты қазақпыз. Сан қырғыннан есен қалған ғажаппыз. Арғы тегің кім десең де айтайын, Сақтан шыққан қажырлы ел – хас сақпыз...

Мен білмеймін, кім дейтінін мендейді,Менің мұңым көп жараны емдейді.Адамдардың жамандығын көрсем де,Жақсылықтан үміт үзгім келмейді.Аспан маған..

Ойрандалған Ордамның орнасысың,Өзгерген өзендердің арнасысың.Тарихтың тасқа түскен таңбасысын, Ортайған – мұхиттардың толмасысың.Жаһангер жақсылықтың..

Мен кіммін,Кіммін өзі білмеймін,Жұрт сияқты ашылып бір күлмеймін.Кей-кездері қарауытқан түндеймінКей-кездері жарқыраған күндеймін.Мен..

Өтіп жатыр зымырап күндеріміз,Кімге керек жылаған – күлгеніміз.Кімге керек біз өмір сүргеніміз,Қалса болды өлең боп білгеніміз.Қалса болды өлең боп..

Кім білген,күнде сайран құрмаспыз деп,көктемдейгүл ырғалтып тұрмас па із көп......Жалт қарап,жанарымды жарқ еткізіп,жастық шақөте шықты-ау бір жас..

Тіріміз ғой,Ал, ойналық, күлелі.Ілбіп басып жүрелі.Тыныштық пен арасынан соғыстың,Саясаттың саудагері күледі.Анау орда құл қалған,Мынау сорда ұл..

Толқындары соғылып жарға ағыстың,Үнін түгел өшірген арлы арыстың.Уақыттың көздері тұр бозарып,Қысымына шыдамай дағдарыстың.Таршылықтың сейілмей көк..

Отыз бес жыл,Отыз бесінші көктемім.Отыз бес жыл – уақыт қой көп керім.Отыз бес жыл қуарып,Отыз бес жыл көктедім...(М. МАҚАТАЕВ. Таңдамалы, 1-том..

Кеткен бала көшегеДолданып жылап келді.Жалғыз жебеу шешеге:Әкем кім? – деп сұрақ берді.Бала сөзі тік шығып,Қалды анасы тіксініп:– Шырағым,Оны неге..

Кім көріпті мұндайды?Кім білмейді Тынбайды?Арыз жазып домалақ,Күні-түні тынбайды.Арымайды, азбайды,Жазған сайын маздайды.Бірақ, арыз соңынаАты-жөнін..

Кіммін осы? Не бердім мен? Не берем? –Алушы еді пенде не.Лақылдатып жалынды жыр төгер ем –Тарлау екен кеуде де.Қырсыз ойдан күйініш пен ыза алдым,Жан..

Жөн айттың тілің сүйреңдеп,Ысырып маңнан арайды.– Тобықтыға тілі тиген, – деп,Тілдедің ұлы Абайды.Сұқ көздің қадап инесін,Сөйледің және жал бітіп:–..

Қайда барам тулақтай тозбағанда,Солғын тартып үлгерген көз, жанар да.Жанар ма едім лапылдап, кім біледі,Жанашыр кеп шоғымды қозғағанда.Жылан жатса..

Көзімді жұмсам түнмін,Жұлдыздап тұрады аспаным.Осы, мен, осы кіммін?Басымдағымнан басқамын...Түнімді жарып әппақ,Күн туып келе жатады.Ағарып..

 Тіршілік базарында тыным болмай,Отан үшін не көрмедік, ойхой! –Біреулердің жаны құрбан боп,Біреулердің жағы тынған жоқ.

Сен кімсің, өзі?- Мен, Қазақпын – жұлдызы жарқыраған,Бастау алған шындықтан сарқырамам.Қыйын-қыстау заманды бастан кешіп,Жоқ болатын сәттерден бар..

Мен кіммін?Мен орнымды таптым ба, таппадым ба?Кетіп барам өмір атты қайықта.Бірде тыныш, бірде дауыл,Толқын мені лақтырады жағаға.Мен кіммін ?Жүрегі..

Біз кімбіз?Біз қазақпыз жалындаған,Жүрегінде ұялаған жалынды арман.Мақсатына жеткенше тынбай жүрген,Қазақтың арман ойы қалың орман.Қазақпыз талай..