Мұнар туралы Өлеңдер ✍️

Кетпеді мұнар...Көгі мұң,Сол жылы біздің ауылдан.Қызға аумай тұрып көңілім,Жүрегім алғаш ауырған.Күдірлі жолда бұралаң,Сән қалмайды екен..

Денесiн сөздер аралаптаратқан үнiн жаршы ғып –аспанға тұр олғаламатшприц құсап шаншылып.Шаттығы,яки сорына –оны мен қайдан бiлiппiн –шаншылып тұр ол..

(Нұрмұхан Жантөринге)АбыздайАңыздан аңдаусыз енген біз жаққа,Аз ғұмыр кешіп, аспанға көшіп кеткен-ді.Есірік жел, жүрегін елдің мұздатпа,Сыпсыңдамасаң..

Мен тағы мұнар жамылдым,Бағасын білмей бағымның.Өзекті өртеп өкініш,Тамшысын мұңның тағындым.Бал сәттер, құның өлшеусіз,Басыма қайта қонды..

Бүркенді Қаптың тауы қалың мұнар,Неліктен сол мұнарға жаның құмар?!.Шығыстың аруындайПерде тартқан,Мұнарың сұлулыққа малындырар.Қалқалап тұрды тауды..

Тəңіртау биігінен мұнар көшкен,Самалы туған жердің тынар ма ескен.Мұнарыңнан моншақты жыр жамылып,Балаңды шалғай жүрген шығарма естен!Тəңіртау..

Мұнар сені көтереді көкке іліп,...Бөрі отырды бір жотада Көкке ұлып.Мына аязда ақтүтекті айдаған,Несібесі таусылыпты – тоқтылық.Тышқаннан да..

Атшабардың аспанын мұнар басқан,Алтын күнім, қайдасың тұманды ашқан!...Жетімсайдың бойында ойға баттым.Құпиясын ғұмырдың ұға алмастан.Жетімсайдың..

Басталмай-ақ аяқталды-ау бір сапар,Уа, неғылған шаһар еді бұл шаһар?!Үш қияным түс-қиялым болған кез,Жүректерге атпай жатыр нұр-сахар.Жырау жұртым..

Жетеді ажал күйін шақырғаның,Өмірдің жырын жырла, Ақындарым.Аруақтың мазаламай пақыр жанын,Жырға қос, тіршіліктің батырларын.Жетеді! Мені мұңға..

Теңіздің теріс толқын аралымын,Аралға жалғыз қонған, жаралы мұң.Əкенің əлпештеген ұланы едім,Анамның ақ сүт берген қарағымын.Тай-құлын бауырларым..

Асқары мұзарт мұнар шың,Алатау сынды асқағым.Жетсем деп саған құмарттым,Жүректің жазып дастанын.Есімді ап есіл елесің,Түсіме түнде енесің.Ұйқымды..

(А.С. Пушкиннен)Құшады мұнар, ышқынып теңіз,Жағаға шыға келеді ойнап.Толқынға төніп, шыңда тұр бір қыз,Аққудай түнгі қанатын қомдап.Жарқ та жұрқ етіп..

Бұл дүние түзіледі мұнардан,Мұнар деген бұлдыраған мың арман.Ере келе, көре-көре аңдайсың,Алдауменен, арбауменен құрылған.Адамдарға сенуін-ақ..

Мұнар да мұнар, мұнар күн,Бұлттан шыққан шұбар күн.Махамбет.Мұнар да мұнар, мұнар күн,Бұлттан шыққан шұбар күн.Көзімді мұнар басқан күн,Басымнан..

Ер өтті, ет жүрегін шоқтай қарып,Қаңтардық, қаракөкті қақпайладық.Дауылы қос ішекті керней-керней,Таласбек домбыраға кетті айналып.Тым..

Қаптың тауы бүркенді қалың мұнар,
Неліктен сол мұнарға жаның құмар?!
Шығыстың аруындай перде тартқан,
Мұнарың —
Сұлулыққа..

Арылмасын аппақ нұр бастарынан,
Шашпа ызғар,
Күнімді баспа, мұнар!
Кетпе, шуақ,
Мына елдің аспанынан.
Мейрамы майдан болған қарттары..