Замандас туралы Өлеңдер ✍️

Әй Замандас айт енді жайыңды,Кімді көрдің?Нені көрдің? жүректегіуайымды.Бұл өмірде түсіндіңбе жоқ екеніндайынның.Маңдайыңа жазғаны сол себебі..

Түлкі сойып өтірік күле алмаймын,Емін еркін жүрген бір құландаймын.Күлсем-күлем шынымен рахат тауып,Қарнын жарып өзіңдей жуандардың.Шырағым мықтымын..

Бұл жазған замандасқа насихатым,Емес дүр ыриядан ақ ниетім.Көзі ашық, көңілі ояу інілерім,Әртүрлі паһұм істен пайда алатын.Базары жетер – ғылым..

Жүрекке артып зіл ауыр,Жұлқына ғұмыр кешсек пе?Жағамыз жайлау,бірауықЖелпіп бір самал ессек пе?Жалындап өтер жас ғұмырЖабығып, зая кетер ме?Жан..

Көргенбіз соғыс ылаңын,Жазылған оған дастаным.Өксігін айтып қаламынКездессе замандастарым!Сол кездегі жетімдер,Жетпісті жүрміз жетелеп,Бәріне шүкір..

Құрбылықпен сөз арнадым, замандас,Болғанменен бәріміз де балаң жас;Жас боп мәңгі қала алмаспыз өмірде,Дүниеде ешкім мәңгі жас боп қала..

Ей, замандас, сен мені білесің бе?Болмысыма өзің біл күлесің бе,Жан-жүрегім адам боп жаралғалыЖамандық атаулымен күресуде.Өтірікпен, өсекпен..

Тасқынға ширыққан жұрт, шығын тартып,Өзінің сезгенде одан күшін артық,Тапқандай жер тұтқасын қозғады бірКеудесін Алатаудың сықырлатып.Дүлейдің жолын..

Замандасым, сырласым, мектептесiм,Әрбiр сағат, әр күнiң тек кетпесiн.Қабылдаған Қасымын Қазақстан,Қасымханын бiлемiн шеттетпесiн.Бiлемiн мен барлығын..

Әбіш Кекілбаев! — деген бұл есім, алты Алашқа аса қымбат —білесің, жұтқан ауаң, ішкен суың — біреу-ақ, жер шарында қатар өмір сүресің. Замандас боп..

Жалғызбын деп жабықпа, замандасым,Сен о баста жалғыз боп жаралғансың.Жалғыз ғана тамшыдан қан боп құйып,Алпыс екi тамыр боп таралғансың.Жаратқаннан..

Өздерің куә болдыңдар, ҒАСЫРЛАСТАРЫМ,Аласапыран заманның жаздым дастанын.Көлгірсу жалған мүлдем жат табиғатыма, –Жан-жүрегімнің бар сырын жайып..

Қайран менің замандастарым!Сендермен бірге көріп келем,Бұл заманның жарқын аспанын.Октябрьдің ұланымын,Өмірімнің ұлан-асыр сапарын,Октябрьден..

(толғау)Сізге айтамын сырымды, замандасым,Самал шамдар тербетсе баған басын.Аппақ сәуле қаптаған кеңістігімТоқтай қалып, бұрады маған..

Табиғат құдіретінен жаралып тән,Астынан бір аспанның ауа жұтқан.Ей, адам, сен досымсың кім де болсаң,Еңбекпен ертелі-кеш алабұртқан.Ағымнан жарыламын..

Замандас, құр қажыма қиял ойлап,Ой түбі бір терең сай кетсе бойлап.«Сары алтын сабыр түбі» деген сөз бар,Сабырлық ақырында бәрін жоймақ.

Айналайын көзіңненЖалт-жұлт еткен,Жан бар ма екенБұл жерде сенен өткен,Замандас,Кездескенде есіңе алып амандас.Үш ауылдың қыздарыЖиналса..

(Бабалар, ағалар, замандастар сыры)1. Бұқар жырау боп:Толғадым заман жайын,Елдің жайын.Сарыарқа өңірінеӨмір жайып,Орыспен..

Ей, замандас! Ең алдымен досыңды ұқ!Досың – жер, су, мөлдір ауа, өсімдік.Ала жүріп осылардың сыйлығын,Осыларды қорлау деген не сұмдық?..Жүзген балық..

Ей, достым, қапыл жатпа, басты көтер,Алданып ақымақтықты қума бекер.Айуан емес, адам боп жаратылдық,Көңіл көзі барларға бұл да жетер.Қабірге ғаріп..

Үлкеннің сыйлап сақалын,Кішінің сыйлап атағын,Өмірім өтіп барады,Жетпіске жасты тақадым.Ынжық қып кеткен алғырды,Зулады жылдар сан қырлы...Келеңсіз..

Атығай қайран елім, қоныстасым,Бар еді, құрбы-құрдас, шын мұңдасым.Құданың құдіретімен уақыт жетті,Барады алыс жолға ғарып басым.Сәлем айт, Атығайдың..

Аржақта отыратын Көлбай - Жанбай,Шідерімді кім алды, Ләйлім алмай?Балағы шідерімнің алтын еді.Асығыстан барамын сұрай алмай.Көлбай - Жанбай, тыңдашы..

Б і р і н ш і ж і г і тАйтайын замандасқа біраз кеңес,Жігіттік талап еткен жаман да емес.Өнермен талпынам деп орға түссе,Өкініп өз ісіне қайғы..

Өнерге ұмтыл, өнерді біл замандас!Қамдан, жатпа, заманыңнан хабарлас!Ынта салсаң, білім туын қолға алсаң,Тендік тиер, ешкім күйе жаға алмас.Шөлдеп..