Күнә туралы Өлеңдер ✍️

Адам болып басқаннан соң жер бетін,Ешкім сірә "періштемін" демесін.Күнаһармыз барлығымыз,​ әлсізбіз -Рахман Өзі кешірмесе пендесін!Бос жатсын ба..

Ләззатты қуамын деп терледім,Тартып келем енді соның кермегін.Періште емес, мен де өзіңдей пендемін,Ғарышта емес, Марста емес, жердемін! Жоқпын әлі..

Тылсымдарын қызғанса да өткел-мұңҒұмырымда күнәсызды көп көрдiм.Күнә бiткен теңсiздiктен туғасынТәңір де оған кiнәлi ме деп келдiм.Күнәһармын,Кешiр..

Сен жалынсың! Жалында күнә бар ма?Бір қарауға шыдармын шыдағанда.Жарқыным-ау, жалынды сүймек тұрмақ,Жақындау да қиын ғой тірі адамға.Жолатпайсың..

Күнәмді менің отырған жандай бек біліп,«Қорлама» депсіз жазықсыз жапа шектіріп.Қорғасын сөзді қауырсын жүрек көтермей,Ішімде дауыл алай да дүлей..

(Р. Рождественскийден)Күнәм көп қой.Адал еді ниетім де.Араздаса көрмеңдерші менімен.Кешіріңдер, мына Жердің бетіндеМен өмірге бірінші рет келіп..

Тілін тістеп, ыңыранып шындығыКүнәлі түн кірпігімнен сырғыды.Қарашыққа тұна қалды шық болып,Қапаланған көңілімнің кірбіңі.Бас шайқады, бозарған таң..

Сен биікте,Мен сəл-сəл аласалау,«Аласалау тұрып бір қарасам-ау»Деуші едім,Қолың жетпес шың-асудыҒажап қой алыс тұрып тамашалау.Қиян асу, биік ең..

Ұлы ақиқат – адамға ажал Тәңірден,Ешкім қашып құтылмас ұлы әмірден.Айдың арғы беті сынды беймәлім,Бәрімізге орын дайын қабірден.Басқа әлемде болар ма..

Күнәм көп қой.Адал еді ниетім де.Араздаса көрмеңдерші менімен.Кешіріңдер, мына Жердің бетіндеМен өмірге бірінші рет келіп ем.Бірінші рет…Пәктігіңе..

Арқалатса тағдырың таудан ауыр күнәні,Жетпей жатса шыдамың –оған кімдер кінәлі?Ілінгенде қолыңа қияғы мен құрағы,Таусылмайды ешқашан бұл өмірдің..

Ұмыт қалып күнә бар,Не де болса құп алар,Адам аз ба жәннаттыңЕсігінен сығалар.Кірбің-кірі байқалар,Көңіл көлі шайқалар,Адам көп пе тозаққаБарамын деп..

IЖазамын деп көлемді бір шығарма, Тыншымадым тірліктің тынысы барда. Жалпақ жұртқа жариялап, жарқырар ма? Не болмаса, кеудемде тұншығар..

Бұ күнде талай ұжым жалдамалы,Бар сөзі қожасына арналады.Әр басылым иесін қолпаштайды,Бетіне айтсаң тырысып, шамданады.Пенделік өрісіңді..

Жеті түрлі күнә бар,Керек содан сақтану.Өсімқорлық – сірә, бал,Сиқырлықпен мақтану.Шүбәлану Алладан,Елден безу, қан төгу.Жетімнің малын саудалау.Жала..

Памирге алыс шақырған, Сүйсінтті құштар әуенің. Бір әннен мыңға татығанМахаббат көрдім әлемін. Ақ тілек бұл да бергені, Кездессең кенет осылай...

Арылмақ емес, сірә, еш күнәдан,Білмейді кешіруді кекшіл адам.Үйренген оқып-тоқып пысықайданМың артық оқымаған ескі надан.Билікті елден сұрап сатып..

Күнәдан пәк сұлулығың көзді арбап,Қиял-құсым әлеміңді жүр барлап.Көңілімнің бақшасына қонсаң ғой,Жан тербетер, құдіретті сөзді арнап.О..

Күнәһарға бұ жалғанда жоқ жаза,Осы дерсің шалқақтаған шаһзада.Былық-шылық, көрсең ісін істеген,Үсті бірақ мұп-мұнтаздай тап-таза.Өрістетіп..

Бір күнәні бөліп алып екеуміз,Періште емес пенде ғана екенбіз...Жүрші жаным, кетейікші алысқа,Аспан осы Қара жерден алыс па?Қойшы, Күнім, әңгімені..

Күнәға жазба, Тәңірім, Тірлігімнің жарымын.Бұлайша өмір сүргенім,Жалғыз сенің Әмірің.Суығына тағдырдың,Өлеңімді қалдырдым.Сүйеніп ап бір..

Күнәмді кімнен іздедім,Кінәмді неге сезбедім.Өлең боп сайрап жатыр ғой,Өмірде жүрген іздерім.Жанымды неге жылаттым,(Күрсіне қойсын бірақ..

Қала мынау, айықпай еш күнəдан,Кеудесіне қоп-қоңыр кеш құлаған.Мен аттанып алысқа кете бердім,Қолын бұлғап қалмады-ау, ешбір адам.Кеберсіген көңілдің..

Туған жер-ай, кіндік үзбес киелім,құмықтырып шықпай жүрген күй едің.Қыңыр көшіп, қиыр қонған, сенделген,қисынсыздау тағдырыма күйемін.Маңдайыңда..

Бір басқа жетер күнәм бар,Мінсіз емеспін.Тәңірден барып сұраңдар,Мұңсыз емеспін.Сәулелі жаным, біл, аңғар,Нұрсыз емеспін.Көңілім жауар..