Дәулетбек байтұрсынұлы туралы Өлеңдер ✍️

(Дәулетбек Байтұрсынұлына)Сөйлейтұғын осы шағым менің дәл,Бата білмес мен емеспін сері шал.Дәуке құрдас, өлеңдерің сенің дәл,Бассыз кеткен бауырларға..

Тауы мен өрі қалқан,Жерім де елі дархан,Өмірге келгендігім,Қойнында кені бар сан,Бастырған мені балпаң,Иә, Аллаһ, сенің арқаң.Ұлы боп..

Аллаһқа шүкір, Күй кешіп жүрмін тамаша.Көңілдің көзінЖайнатты атқан таң аша.Арадан өргенНараздық-өкпе осылай,Көктемгі будайКөтеріліп бір..

Жүректе шоқтанған қоламта қоздайды,Мың жылдық дертінің дерегін қозғайды.Жүгінді Аллаға әмірін тыңдауға,Әлемін түсініп әдептен озбайды.Күйігім..

Қорланудан жүрегім,Қуырылып барады...Тез таппасам бір емін,Көкіректі жарады.Тапталудан жүрегім,Қансырады жаншылып.Түнек болды түр-өңім,Көзін жұмды..

Әр амалда болу керек ықылас,Сәулеленсін ниетің де ып-ырас.Ризасы үшін ғана АллаһтыңТірлік етіп ізгілікке ұшырас.Рухым биік болсын десең..

Жаңа жылдың түні ертең,Жақындады...Сайланып тұр салюттар атылғалы.Отқа оранған аспаннан тірі тұрмақ,Әруақтар шошиды ақымдағы...Тарсылдатып атады..

Құрлықтар қалқыған қайықтай,Жер шары бетінде жүзеді.Басынан қатері айықпай,Дауыл да үмітін үзеді.Шар бетін қаптаған көк теңіз,Жасыл жағалау сәл..

Шыдамсыз, төзімі жоқ, күйгелекпін,Көмейге көп сөз жетер кимелеп тым.Жадырап атқан таңдай жүре алмаймын,Тартады түнегіне сүйрелеп түн.Әрең тұр..

Ғасырлардың сонау бір,Тасасында қалған күн.Айтайын деп анығын,Әупірімдеп қармандым.Жырланбаса шежіре,Ұмытылар біртіндеп.Аршымаса құм басып,Қалатынын..

(Талаптан Ахметжанның рухына)Білінген жұртқа бір бетпен,Өмірі жайнап нұрлы өткен.Дархан даламыз сияқты,Көз алдымызда тұр көктем.Күндерін босқа..

Мейлі қыз, мейлі, жаным, ұл табыңыз,Бөлшегің, ол да сенің бір тәніңіз.Жолына адамдықтың салсаң нақтап,Нұр шашар болашаққа ұрпағыңыз.

І.Жақсылыққа қанатын жайған Дарын,Екі әлемнің көрсеткен сайран бағын.Өнегесін өмірдің айшықтапты,Мұхаммет саллалаху пайғамбарым.Жер бетіне Мұстафа..

Айтасың айналам деп озық елге,Қарайсың мойыныңды созып өрге.Ақшамен өлшене ме дәрменіміз?Кетпейік тоғытылып тозық «еңге!»...Салынар құрылыстар қырық..

Қасиетті жұмада жан нұрланар,Көктен түскен қуантып әрбір хабар.Өткен күндер өзіме түсінікті,Белден асып белгілі алдым барар...Көппен бірге сәжде етіп..

Қайда, шіркін, кесіп түсер шын алмас,Көлбақа көп көлшігінен шыға алмас.Ойы жұтаң, сөзі нәрсіз, тұрақсыз,Адамдар бар арамызда шыдамас.Бүгінгісін ертең..

Шанағын көздің жас кептей,Биікке қадам басты ептей.Тәуелсіз елге айналды,Абайын халқы әспеттей.Ұйыған нұрға алды әппақ,Тарихты білген..

Құс болып алысқа,Қайырылмай ұшқан жыл.Мәлім боп ғарышқа,Танылған Ыстамбұл.Тарихын тербейін,Оқыдым қыштан жыр.Мұсылман мерейін,Асырған Ыстамбұл.От..

Ақыл айтып не етейін, ақылым аз,Қыз «бақытты», бұл күнде батыры «мәз».Күздің соңы айналып қыс болғандай,Қыс артынан келеді ақыры жаз.Сорлы нәпсім..

Жапырақ жайып бар ағаш,Шымданып, дала түрленді.Мың түсті гүлдер аралас,Ғажайып күткен күн келді.Нұр болып жауған жаңбырдан,Жасарып кетті жер..

Сабыр, сабыр, тыныштық бер жүрекке,Лақтырылуға ілінсем де күрекке.Сойған адам тілгілейді, іреп те,Оған бола рухыңды жүдетпе.Иә, Дәуке, мадақ сөзге..

Өзгелердің миын шұқыр кездікпен,Ақымақтан құтылмадық, ездіктен.Жүрегімді жирендіріп қырттығы,Тікен болып қадалады сөз біткен.Өзін-өзі ұлы санап..

Күн нұрынан күнде ерте қуаттанып,Көк аспаннан көңілге шуақ тамып,Жан қалауы жамырап жақсылыққа,Шұрқырайды жылқыдай суат барып.Бірі – жайдақ, ой..

Қырықтың бел асар жас бесіндемін,Өткізген есімде жыл, есімде күн.Көп кісі ұмытса да тірлік жеңіп,Ұлт ұлы деген жанның есіндемін.Бұл жасты көргендер..

Көктем білінді, көктем білінді,Көрдім шуақты көктен күнімді.Қозы-лақ қуып, қоралы қой баққан,Сағындым сол бір өткен күнімді.Қырға тебіндеп көк..