Динара мәлік туралы Өлеңдер ✍️

Ұлым!Сен бар кезде өзге мұңға оранып,Жүрегіңнен кеттім бе екен жоғалып.Қарызымды Құдай ғана біледі,Парызымды сезіндіріп аналық.Тоғыз ай, күн..

Балапаным, Жақсылығын әкелсін жаңа таңың...Күн иіскейді шашыңнан сеземісің,Отаныңның аялы алақанын.Гүл-жүрегім,Періште боп көзімде..

Бұралаң жолдар бұралаң,Ес жиып талай құлағам.Өмірді қойшы өң мен түс,Күйімді кім бар сұраған?!Белгісіз мұңға түнегем,Сенгісіз ғұмыр сүрер..

Көз ұшына шыбын-жаным ілініп,Сөз ішіне қайта келдім тіріліп.Сенің ғана сағынышың сыздатты-ау,Менің ғана жалғыздығым білініп.Елдесің бе, жердесің бе..

Үйімнен безсем бе екен?...Жылытқан тоңғанымда...Күйеуден безсем бе екен,Қолына қонғанымда.Отаннан безсем бе екен,Опасыз болып қалып.Ақ бұлтқа көшсем..

Түн келіп, сүйсе деп тіледім,Тілімді тіліне байлатып.Мойныма асылған білегін,Қойныма жіберсем ойнатып.Жүректі соқтырып жандырып,Тіршілік тәнімде..

Өлердей аңсауыма болады ма,Сезімнің қалмаймыз ба, обалына?Уақыт та кірпік ілмей күзетеді,Қара жер қалғып кетіп табаныма.Бір өксіп жылап алсам, қайтер..

Менің жанымды саласың неге егеске,Сені ұғу үшін, есейіп кеттім емес пе?Сені сезу үшін қайғыңды сұрап бір құштым,Ауада қалып адасып кетіп..

Қып-қызыл күннің шұғыласында,Сүйетініңді ұғынасың ба?Тірлігіңді де тұншықтыра алмай,Пейіліме кеп жылынасың ба?Тағдырыма кеп тұрақтадың..

Сен өмірдің көзінде мөлдіредің,Мен өлеңнің ішінде үлбіредім.Біз екеуміз болып алдық бір адам,Енді қалай қаша аламыз күнәдан?Күннің нұры гүлдің ернін..

Мейірім боп елжіредім көзіңде,Мен ұйықтамай, мен тыншымай көз ілме!Ерік беріп, еріп кетіп тыңдайық,Біздер жайлы жыр жаздырып сезімге!Мен ұйықтамай..

Өзіңді іздейтін күні-түн,Жүректің сөйлеттім лүпілін.Қай жерде отырсың жарқылдап,Қай жерге гүлдендің үмітім?Қай үйдің шырағы екенсің,Пейіліңді періште..

Өз денем теріме симаған,Құдірет әлде, сорым ба?Алланың өзі сыйлаған,Аманаты бар қолымда.Алтын күннен арайды,Аппақ жаным іздейді.Сағынышты..

Ерекше көңілдімін,Алтын түске бояды көгімді кім?Күтпеген сый көрердей күмілжимін,Келетін кезің бе еді сенің бүгін?Ауамен тілдесемін,Жыр жазуға асығам..

Жанымның саулап жапырақтары,Өзіңсіз күліп, таңым атпады.Сүреңсіз тірлік қуартып кетті,Жазықсыз әлем жадыратпады.Қап-қара күзде көктеген екем,Шұғылалы..

Қиялым қай жаққа шақырдың,Жүрекке мұң дәмін татырдым.Жырың боп төгіліп тынсам ғой,Кімің боп сағынып отырмын...Бал ернін сүйгізсе шекер-күн,Өзіңдей..

Сағынсам да ыстық отқа оранып,Кездесе алман, ол - анық.Екеумізді алыстатып сынаған—Жер мен Көктей аралық.Сен жүретін көшеменен, қаладан,Сенсіз жүріп..

Көктем келсе, күнім қалай гүлдемек,Өзің жақтан әкелер ме бір дерек?Әппақ қарлар билеп жатыр алаңсыз,Көз алдымда дөңгелеп.Жер үстінде, өмір жатты..

Мұңайып жүрмін білдірмей,Үміттің отын сөндірмей.Өзіңмен болған бал-шақтар,Өтіп бір кетті бір күндей.Жымиып жүрмін қуанбай,Бақыттың күні туардай.Айта..

Сағыныштан қалар ма екем тұншығып,Шаштарыма кеткен екен түн сіңіп.Хабарласпай қинағаның қайткенің,Тірімісің, тіршілік?Тағы бүгін өз-өзімді..

Жанарым ғой жасқанып төгер сырын,Көп екен ғой әлі де көрер сыным.Мен жақтың сағаттары жылжымайды,Сен жақтың күні қалай көгершінім?Жас болып, жалғыз..

Қарлығаштың қанатында тілегім,Сен де оны оқып қойдың білемін...Періштелер пейіліме сүйсінсе,Құпияңа кейіпкер боп жүремін.Кірпігіңнен күлкі көрсем..

Мен қазір тұйықпын,Сабырға салмақсыз сиыппын.Өмірден өзімді бөлуші ем,Ал, қазір, алаңсыз қиыппын.Мен қазір басқамын,Бағымды байлап жүр бас..

Сүйіскім келмейді ешкіммен,Ернімнің тоңарын кеш білгем.Сен жайлы өлеңдер сөйлейді,жақын кеп дауысын естір ме ең?Сағынғым келмейді басқаны,Жүрегің..

Көзіңізден жоғалдым,Көңіліңде қалдым ба?Өзгешелеу боп алдым,Кінәлісіз алдымда.Түсінгенім – сағындым,сүйгендігім – қателік.Жауабымнан..