Арылу туралы Өлеңдер ✍️

Бал дәурен шақтың бал демін Жұтып бір жүрген әу бастан Сыралғы досым бар менің... Сыр аңдып өскен тау-тастан.Жасынан жүрген қой бағып Көрсең сол..

Құдай берген жанашыр пейілім бар.Жүрегімде тамшыдай мейірім бар.Жандарды түсінбеймін мейірі жоқ,Пендені түсінбеймін пейілі тар.Ақылды да өтеді, алып..

Іштегі ауыр ойдан арылғым кеп,Қағазды жайып қойып, сарылдым көп.Көргенде ойы таяз пенделерді,Кетеді қаным қайнап, жаным жүдеп.Дін күтпей жүргендер..

Арылмақ емес, сірә, еш күнәдан,Білмейді кешіруді кекшіл адам.Үйренген оқып-тоқып пысықайданМың артық оқымаған ескі надан.Билікті елден сұрап сатып..

“Айғайшы” болдым,Ана тілімді ардақтап,Саналы ойды сараға салдым салмақтап.Жанартау болып жарылуға да шақ қалдым,Кеткенде кесір ұятты ұрлап, арды..

Хабарсызға хабар келер Тәңірден,Телефоның түк емес.Ал мен үшін дүние – тар, қабір – кең,Көздерімде күлер ес.Жүрегімнен жасап алдым қылует,Түскім..

Бір сұмдық бар кеудемде жасырынған,Толып кеткен жүрек мұң, басым уға.Жар да емессің, жат та емес, қарындас та,Дос та емессің сен маған, ғашығым..

Күй-түйiн(немесе Ананың cоңғы сыры)1. Аруақпен тiлдесуӨмiр өттi… Өзегiмде – тұма-мұң.Әлi күнге басылмайды күмәнiм.Үмiт…Күдiк…Кеудемде әлi –..

(Түрік ақыны Әбділ Уақап Ақбаштан)Мешіт маңы, көгершіндер, жасыл маң,Фонтан атып, Сінан6 даңқын асырған.Мраморға мәңгілікті қалыптап,Сабадан тұр азан..

Сағыныш мені таласа келіп.Күнім еңкейсе қарашаға еніп.Аттанып кетем ауылға қарай,Аспаннан жұлдыз тарата беріп.Таңдайыма кеп талғам бұрыңғы.Әкем..

Тәубаңа мені түсірші, Өмір,Таупиық маған берсеңші!Тазалығымды түсінсеңші, Өмір,Сенбесе де ешкім, сен сенші!Пәледен сақтар тұмар болсаңшы,Еркіме..

Жұтып кетеді қара орман,Жақын бармаЕсің дұрыс болса, егер сенің –Орап алады жасыл торыЖарық пен көлеңкенің.Тоқтатпайды аққан су,Кетеді ол-дағы бірге..