Серік ғабдуллаұлы туралы Өлеңдер ✍️

Түн қапалы,көңілде Күн қапалы,Заман зарынзар илеп тыңдатады.Жартасынажалғанның жаңғырығып,Ұйқылы-ояужүрегім үн қатады.«Тыңда!- дейді,Құдайдың..

Сағындым Айыртауымды,сіркіреп жауған жауынды...Балалық шақтың базарысағындым туған ауылды!?!Сағындым Ұлан даламды,Асығын атқан алаңды.Құлыншақ күндер..

Құшағында құмығыпқара түннің,Ой орманын аралаптаң атырдым.Шырмауықтайшырмалған шабытыма,Талды талайтопшысы қанатымның.Қонақтағанқияға..

О, өмір!..түсіне алмай қандайыңды,Тағдырға тірегенде маңдайымды,«Жақсы сөз-жарым ырыс»көгершіндейҰшып кеп,жеңілдетті жағдайымды.Көңілге «көңіл..

Тауға қараптүлейді тау ұланы,Санасындасағыныш-ауыл әні.Жалындауменжалында жырларының,Жазиралыжүрегі ауырады.Өтті өміртірліктің тізбегінде,Өшіп..

Көктем келді көңілді көтергелі,Жылымықтыңжып-жылы жетер лебі.ЖазғытұрымСілкініп алмаса бір,Жүдеп-жадапдүние кетер ме еді?!Қыс қаһарлықұлашын жая..

«Дем ал!»- дейді,ауа жетпей жүргендей,«Бір кем дүние»тырнағында бүргендей.Ала бұлттарасығады аунақшып,Соңғы көштенқалатындай үлгермей?!«Дем ал!»..

Көктем келді,қасат қар есіледі,Көктем келді,ескек жел есіреді.Көктем келді,көк-жасыл дүниеніЖанарына арудыңкөшіреді...Көктем келді,қалың қар..

Өзектен өткен өмірім– бұл,Жалғанға жауып жаласын.Көңілдің көгі көгілдір,Шыбының ұшса барасың.Өкпеңді алып қолыңа,Саларсың зікір естірлік.Қаратпас оң..

Сыймай кеттің,жүрегім, қалыбыңа,Арғымақтайарманың арыды ма?!Өртеп жүріпөмірдің өзегін мен,Алдым ба әлдешарпытып жалынына?!Желідегіқұлындай..

Қайғы ма,уайым ба,түңілу ме?..Базарымборкеміктей үгілуде.Аунайдыарман біткен ала бұлттай,Тізесіжүрегімнің бүгілуде.Кеудеме сыймайкейде..

Шаршадың ба,шалдықтың ба, Жүрегім?..Жазиралы жұмағыңдажүр едің.Тірлігіңнің тұғырынақонақтап,Қиялыңның қанатындатүледің.Жалықтың ба,жабықтың ба..

Білмейсің кім күлерін,кім жыларын?..Қалмапты айналамдасырды ұғарым.Адасып ақ тұманныңарасында,Жаулығын жамылады жыр мұнарым.Тұратын көңіл қайда күйге..

Күн еңкейіп,көлеңке ұзарады,Қоңыр күзде қоңылтақ дүз-алабы...Қайтқан қайрат,шаршаған шама-шарқы,Тіршіліктіңкөздері қызарады.Ақ селеудіңсақалы..

Шындықтың ширатылған шытырманынтүсінбей,ұпайымнан ұтылғамын.«Жауырдыжаба тоқып»,Жалғанымның өтірік-өсегінетұтылды арым.Андызын..

Арманым жоқ сияқтыенді менің,Құдайдың салғанынакөндігемін.Төменге көз тастаймынбір биіктен,Көрем беөмірімнің өндігенін?!Демедім,есерлікпен..

Кеуделер-ай,көтеріліп-басылған,Мақтағандатау суындай тасынған.Қуаныштыңкіріп кетсе қойнына,Жан-жүрегішұғыладай..

«Қарным ашты,қадірім қашты»,- демен,Бірдей таттымтұщыны аштыменен.Күн көшті ме?Көңілім көлеңкелеу,Түн көзінентүңілген жасты көрем.Қинайды екенрухтың..

Үңгіген өзегімніңүңгірлерін,Ақ бауыр,бар ма сенің бір білгенің?!.Қуықтайқуысыңда ойға батып,Естимінескі әуеннің күмбір лебін.Жазу ма,сурет пе,таңбасы..

Дүрсілдеме,жүрегім, дүрсілдеме,Мұнарыңдымұң басып күрсінбе де!..Ақ желкеніайдында ағараңдап,Тау толқынныңжалында жүрсін Кеме.Кеме– Менмін,Өлеңім–..

Жеңіс КүніБір желпініп қаламыз,Құлпырады қаламыз бен даламыз!Әлдеқашан қурап қалған сүйегіЖауынгерді жүректерден табамыз,Есімізге аламыз.Жеңіс..

Көкала сұп-сұр хаттарды-ай,Тайдырдың тақтан бақ талай.Қыршындай жаны қиылды, Жыйырмадан да аттамай.Бүр жарып бүршік үлгермейМахаббат өлді..

Он бесінде толған Ай секілденіп,Бесігінде бақыттың жетілмедік.Жағаластық, жармастық жағасына,Итергенде ит өмір жетім көріп.Баланы да қинаса қиямет..

Төрт бұрышты,Үш бұрышты хаттардыҚалмақбай қарт сұрыптады,Ақтарды...Есенгелді ауылына арқалапБара жатыр,Жүректе аза батпан-ды.Төрт бұрышты хат –..

Сол жылдарКөрінеді қымбат маған,Қызығым қалмаса да ұрлатпаған?!Боздаған боз інгендей бозала бұлтСелдетіп,Көзден жасын құрғатпаған.Қара жер қабырғасы..