Нұрлан оразалин өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 450

ҚҰРАЛАЙДЫҢ САЛҚЫНЫ
Көңілдерде жаңылып ән ырғағы,қан да салқын тартқандай тамырдағы.Қан жылады жүрегім...Үсік ұрғантабиғатты көргенде мамырдағы.Қатал қандай?!Апыр-ай..
©  Нұрлан Оразалин
ҚАҢТАР. АЯЗ. ҚАРА ТҮН
Қараңғы түн...Көрінеді жол қашан?(Жол қадірін білер ме едің тоңбасаң?..)Туған ауыл қай бөктерде? Қай тұста?Жетермін бе қанатымды..
©  Нұрлан Оразалин
Әй, құдайдың....
Әй, құдайдың пендесі!Аманбысың?!Шаршадың ба тербетіп заманды ішің.Алды-артыңды аяусыз жалап-жұқтап,жатыр ма әлде танытып ғалам күшін?!Түнің ұйқы..
©  Нұрлан Оразалин
Досың сатты...
– Досың сатты... Сатты сені...– Не дейін?..Бүлкілдеді бұғағың мен көмейің.Қуандың сен.Атқан оғың дөп тиді.Құлағымда қалды тұнып өгей үн.– Досың..
©  Нұрлан Оразалин
Сен бөлексің....
Сен бөлексің. Ойың, ісің өзгерген,басқа адамсың, ескі таныс, көзкөрген.Арамызды қақ айырып уақыт,саған – байлық,маған – өлең, сөз берген,мінезің де..
©  Нұрлан Оразалин
Далада қар...
Далада қар...Қаңтардың үскірігі.Естіледі боранның «ысқырығы»...Доңыз жылдың нойыстау мінезі ме,елге тастап келеді қыс құрығын?!Жоқ пен барды қосқан..
©  Нұрлан Оразалин
Қайда барам?
Қайда барам?Ойды кіммен бөлісем?Неге ғана жабырқаттың мені сен?Теңізімді тереңімде тулағанжатқандайын жаншып үнсіз «өлі» сең...Ақпан-сезім...Аспан..
©  Нұрлан Оразалин
ОҢАШАДА ӨЗІҢМЕН КЕЗДЕСТІҢ БЕ...
 Маған бір сезім керек, қарғам, бөтен,қара тас – қайсарлығы, жардан бекем;ойыма медет болар қиналғанда,бағасы адам білмес арманға тең.Маған бір сенім..
©  Нұрлан Оразалин
Азатпын мен...
Азатпын мен...Байқашы, өзгешемін,өзгешелеу ойым да, сөз де, сенім.Әйтсе де әлі кеудемде бір күдік бар,ауық-ауық сонымен кездесемін.Сескенердей көңіл..
©  Нұрлан Оразалин
КҮЗ АДАМЫ
Көше бойлап келеді жалғыз адам,қызық қуған, бір кезде бал құзаған.Жүрісі ауыр... Өңінде өкініш көп,талай-талай шаршатып таңды ұзаған,көше бойлап..
©  Нұрлан Оразалин
МӘҢГІЛІК ЗАҢЫ
Күйіп-жанғанныңбасы да соңы біз емес,киік-жалғанныңқанатын ешкім күземес,өртену, өту – өмірдің мәңгі мұраты,өмірдің заңынешқашан ешкім..
©  Нұрлан Оразалин
Аластап оймен....
Аластап оймендәуір кеселін,Ел үшін мұң мен шерді кешемін.Түнім – ұйқысыз, күнім – күлкісіз:Ертеңім – үміт,Мәңгі – кешегім...Отты кешемін, суды..
©  Нұрлан Оразалин
Оңаша қалсам...
Оңаша қалсам...Ойлардан қаным тасиды.Қайнайды миым,құрт көжедейін ашиды.Ашу мен ыза,нала мен шерде шек бар ма?Шерменде жүрекжауап таба алмай..
©  Нұрлан Оразалин
Қоғалы көл-ай....
Қоғалы көл-ай,Қаңқылдап қазы ұшатын,Көгалды бел-ай –кеудеме қонған құс-ақын,көктемгі жел-ай,жанымды желпіп елітер,күн бар ма сеніайыз бір қана..
©  Нұрлан Оразалин
Арман боп құшқан....
Арман боп құшқанбір мұңның барын білемін,арқамды қысқанбір «жынның» барын білемін;ерте ме, кеш пеқуалап жетіп ұстайтын,дәм таусыларда,бір күннің..
©  Нұрлан Оразалин
Мен жылаймын...
Мен жылаймын...Жылаймын іштей Ел үшін,биік таулар мен көл үшін,өмір мен өнер, сұлулық,сымбат көңілде таппай келісім,өкінген сәттерім үшін,опынған..
©  Нұрлан Оразалин
ҚОЗДАҒЫ ҚЫЗЫЛ ШОҚТАЙЫН...
 Жылдар өтеді...Жылымға кеткен су сынды,жаным от еді,ойларым бүгін – ну сынды...Қара ормандайынотына түлік тимеген,бала армандайынбасында бағы..
©  Нұрлан Оразалин
ТІЛЕК ЖЫРЫ
Қалың елдің қаумалаған шер, ойын,қауқар жетсе өлеңменен өрейін.Не берсең де?..Өтінемін, тағдырым,халқымменен бірге жүріп көрейін.Бірге жүріп, бірге..
©  Нұрлан Оразалин
Көңілдерге кіреуке....
Көңілдерге кіреуке мұң, енді сыз,асау жүрек бұлқынады – көнгісіз.Қала, дала – құрсауында ғасырдыңЕл ертеңі не болады?Белгісіз...Белгісіз ой, белгісіз..
©  Нұрлан Оразалин
Жымқырмақ боп...
Жымқырмақ боп біреудің үйдегісін,кім кінәлі жарлының «күйгені» үшін?Қарап тұрып налисың...Амал қанша?Адалдықпен күн көру сиреді шын.Ботадайын..
©  Нұрлан Оразалин
Қатар тұрып...
Қатар тұрып көтерер кең көшені,сағынғанда кезімді мен кешегі –достарымды іздеймін дәтке қуат...Бұлқан-талқан ішімде сең көшеді.Сеңмен бірге көшеді..
©  Нұрлан Оразалин
Арман қудық....
Арман қудық. Алыстық. Болды бекер.Беріл!Тоқта!Бауырым, қолды көтер.Жалғандығын жалғанның сездік кештеу,адамдардың ішіне толды мекер...Бір-біріне..
©  Нұрлан Оразалин
КӨШТІҢ МҰҢЫ – АМАН ӨТУ ҚИЯДАН
 Білем...Сезем...Заманым қиын бүгін,құрағындай тірлігім қиындының.Сұлу сезім тапталып табанымда,асқақтатты мынау ел тиын құнын.Жаны өзгерді адамның..
©  Нұрлан Оразалин
Өрісі кеңдер....
Өрісі кеңдер өріс іздей ме?Өріссіз жанға тар маңай;терісі кеңдер керіс іздей ме,іздей ме, шіркін, арман-ай?!.Бауыры бүтін бауыр іздей ме,қайғысыз..
©  Нұрлан Оразалин
Күн өткен....
Күн өткен сайын күдік үдейді,күндер көміліп мұнарға.Дауыл... Теңіздей... Өмір үрейлі,жағаға қайық шығар ма?..Тірлік – көк қайрақ, жанып сезімді,бойда..
©  Нұрлан Оразалин