Тортай сәдуақас өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Естідім елтіп нақ бүгін,Дауысын нұрлы көктемнің.Көрдім мен күлкі, шаттығынКөкорай тұнған бөктердің.Жарқырап жатқан – көк айдын,Шолпылын естіп..

Жапырақтай жел айдаған жыраққа,Тентек желдің үзетіні бірақта, –Жапырқтар емес пе еді сарғайған,Жерді шарлап, дәм жазатын шалғайдан.Бұлар болса –..

Бейнетқоры сияқтымын теңіздің,Мен өзімді сүңгуірдей сезіндім:Жетпей жатыр бірақ демім-тынысым,Сұрапылда сүңгимін мен тереңге, –Алу үшін інжу-маржан..

Ерлер қайда оралуға сөз берген...Суаруда көк бұйратты далиған, –Жарлар өксіп, жастар аққан көздерден, –Адырында Ариран.Ариран, Аририе...Ер-азамат..

Кейде күліп, кейде жылап, жек көріп,Кейде сүйіп, кейде тіпті кектеніп,Келеді өмір жолыменен адамдар;Кейде – төте, кейде айналып амалдар.Кейде сылбыр..

Айналып өтіп қаланы,Қонатын сәтте самолет;Жанарды арбап жанады от.Іздеймін оттан самсаған,Іздеймін үйді – жарып топ:Шырағы сөнбей аңсаған,Мың есе..

ІӨмірден ол үш-ақ мақсат қалапты:Қулық, сүю, тірлік ету көңілді;Сапырғанда судай шайқап шарапты,Осы деп ол білді нағыз өмірді!Өмірден ол үш-ақ мақсат..

Есуас па?Ер ме, үрейді білмеген?Өзін-өзі ажалға айдау бұл деген!Өзін-өзі шың басынан лақтырып,Шыңырауға ұмар-жұмар қатты ұрып;Жапырақ па, жаңқасы ма..

Ана тілім!Мәңгі менің жолдасым?Ал ақының кәрісше өлең толғасын.Жаңылыссам бұйырмашы айыпқа,Ақталмаймын – есіркеп тек байыпта.Самурайға сатқан жоқпын..

Селенга, бейуақ, жағаңа келдім қимастан!Толқының өбіп, толқи да толқи сырласқан.Жүрекке енсең жүрерсің мәңгі жанымда,Сағыныш сазы санамда толқып..

Бақшама ектім жасыл шырша жайнаған:Мәскеу маңы сияқты енді айналам;Көндіккендей әсем, сұңғақ шыршалар,Қапырыққа, ыстық күнге қайнаған.Аптап, аптап..

Алатауда аласы аз ба шың-құздың, –Аласы жоқ көңілін, ал пәк қандай:He жетсін бұл жүрегіне қырғыздың,Кір шалмаған ақ қардай!Асқақтаған ақбас таулар..

 Біз үшін талмас қанаттай берік самғаған,Бағасы дос пен бауырдың.Сәріден ерте сәлемі жетер арнаған, –Тілектес ізгі қауымның.Халық пен халық қауышып..

Қараша айы, қалың нөсер, қара түн,Шамдай жарық, шыраққа ұқсап жанатын:Ағараңдап жер түбінен, жырақтан,Ақ қайыңдар арфасы ән салатын.Түнгі оттардың..

Ұланы мен де ерікті өзбек елінің,Ұлымын адал жасампаз жандар жерінің!Алғандай таңдап тағдырым саған ырзамын,Тандантқан өзін шетелдік талай..

Жадымда жарқын есімің, Жандосым, Байрам, құрдасым.Жайқалып бағым, есігім, – Ашық қой, аттың бұр басын!Күзде де қунап шалғынға, Табыссақ достым..

Бейне еді бейжай неткен бұл!Ауылдың маңы – нұр тұнған;Аулада терек – көктеңбіл,Аулақта – орман құлпырған....Түтіннен пішкен ала боз, –Шекеге басқан..

Ұға білсең, асып-тасып уәде етпей,Қоштасар сәт көлгірсімей, әдеппен;Шешіп берем, кеудешемді ал, қомсынба,Саған деген ескерткіш ол болсын да.Кеудем..

Көлеңке де көше бойлап көшкендей,Терезеде, тар аулада көп тұрған;Селк етеді үйлер, қайтсін сескенбей, –Зеңбіректер – нысанаға дөп бұрған...Құлап..

Москва маңы сая бақ,Желегі жұпар желпіген.Табиғат сүйіп, аялап,Жадырап жаным серпілем.Алыстан таң да алаулап,Лапылдар күзгі оттайын.Сол кезде маған..

Аяулы Отан басталған неден,Әліппең толы суреттен?Ақжарқын адал достардан ба екен,Табысқан сәби жүрекпен?Ананың әлде басталған шығар,Әнінен әсем..

Жо-жоқ, Қарттық қайда?Даңқ та емес керегі,Ғасырымды ғұмырлы етсем деп едім.Анау орға, – қарға адым сәт, қас-қағым,Аман жетсем, керегі жоқ..

Көз деген тоңбас. Қақ таңдай,Сан рет өзім сезінгем.Аяз бұл, шақпақ шаққандай,Ыршытқан жасты көзімнен.Ақ түтек.Жүрсің жырақта,Түксие түскен қырат..

Ю.А. ГагарингеСкафандр, жұмыс қалпы, баяғы шақ,Қарсы алған Еділіндей жая құшақ;Айнала айдалған жер торғын тектес,Басады топыраққа аяғын шат.Көп..

Аппақ орман.Жабысқақ қар.Жылымық.Қыстың тағы сағы сынған жығылып.Өзен мұзы болар-болмас ақырын,Шытынайды қызыл сулар жүгіріп.Айың анау аспанда аппақ..