Серікбол хасан өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Агентпен басталып таңымыз, Агентпен бітеді күніміз. Сырласып отырмыз бәріміз, Мұңдасып отырмыз біріміз. Агентте құпия-сырымыз, Агентте..

Кем емес, түгелмін,Денім сау, бас аман.Ұлымын бір елдің,Мың тәубе, Жасаған!Жарлы емес, ортамын,Айтпадым күпірлік.Аллаһтан қорқамын,Қанағат..

Досыңа да сыр ашпа,Қиын кезде қас қылар.Дұшпаныңмен жауласпа,Түптің-түбі дос болар.

Жеті түрлі күнә бар,Керек содан сақтану.Өсімқорлық – сірә, бал,Сиқырлықпен мақтану.Шүбәлану Алладан,Елден безу, қан төгу.Жетімнің малын саудалау.Жала..

Арамдыққа жолама,Инабатты боласың.Көршіңдікін тонама,Үйіңе тыныш қонасың.Бар нәрсеңді тастама,Дәулеттісі – бір өзің,Білгенді үйрет..

Түкке тұрмас түбінде жақұтың да,Дін екен ғой діңгегі дүниенің.Қос ғаламның жеткізер бақытына,Құран Кәрім – кітабы Бір Иенің.Жұлдыздар да мәңгі емес..

Иман – сусын, ал жүрек – тостағаның,Мөлдір суға мұң-қайғы малынбасын.Қияметте, бауырым, қос жанарың,Өзің қылған күнәңмен жабылмасын.Сан күнәдан..

Бақыт – сенің фаниде басты арманың,Өтті талай сол жолда нұрсыз күнің.Бір-ақ мәрте иманның татсаң балын,Білер едің алтынның құнсыздығын.Пайғамбардай..

Көзім салсам далама, керемет ғалам,Фаниден мен қалайша берекет табам.Басқаны емес, жәннатты аңсадым Аллаһ,Одан басқа жалғанда не керек маған?Болсын..

Білмеппіз біз осыны бұрын дүрмекте,Ұмтылдық-ау тірліктің сырын білмекке.Аллаһтың берген санаусыз нығметі үшін,Жаратқанның сыйлаған күнін..

Бес күндік өмір өткінші, сынақ адамға,Бәрі де ертең қалады мына жалғанда.Ажалынан Аллаһтың құтылып кеткен,Айтшы, бауыр, саналы бір адам бар ма?Жердің..

Нұрын шашып ғайыптан Хақ Тағала,Қай шақта да біз, қазақ иманды едік.Жүрсеңіз де қай жерде, Жаппар Алла,Нұрландырсын жүректі иман беріп.Ал иманды..

Құдайдан шын құлшынып сұрасаңыз, Таңірге естіледі бір-ақ үнің. Сондықтан, бәріміз де ұнатамыз, Аптада бір келетін жұма күнін. Бұл күні оқы намаз..

Жүріп келем, жолыммен жүріп келем, Кеудемдегі кішкентай үмітпенен. Хақ дініне құрметпен қарағанға, Қолымдағы барымды жырып берем. Жайнамазға, бауырым..

Кезім еді, етек жиып... ес білген,Таңғажайып тәтті күйді кештім мен.Оны көрсем тыным таппай мендегі –Жүрегімнің дүрсілі анық естілген.Оны көрсем.....

Өлең жазғым келеді... Өлең болып өрілгім.Талай-талай тәтті ойдың құшағына көмілдім.Қаламымды қолға алып, қанағатты ұмытқан,Күндерімді еске алсам.....

Жоқ, аға... Келмейді ешқандай пір адам,Бұл Жерді Бір Аллаһ рухымен құраған.Уақытша мына әлем – біздерге сын-алаң,Тозаққа жолдама алатын құлаған.Жоқ..

Ағызайын биіктен жыр бұлағын,Ақиқатты қалмайым басып-бүгіп.«Қазақпын» деп өзімше үн қыламын,Ақпаратын орыстың азық қылып.Болашаққа жүргенім сенемін..

Қуанышым, бар мұңым...Айтарым аз ақтала.Келер күннің тағдырын,Белгілейтін Хақ қана!

Осы шағым, қош келдің –Бойда қуат, жанарда әр.Арманым да көп менің –Алынбаған қамалдар.Осы шағым – гүл өңім,Қайта келмес дәуренім.Келер шақтың..

Өткен шаққа өкпем жоқ,Өмір өтті көктем боп.Қуандық та қайғырдық,Алдымызда өткел көп.Бала болдық, бал – тілі,Ойын қудық әр күні.Мұғалима апайдың..

Сынамақ боп шошқаны,Оқымысты ғалым.Азығына арақ қосқаны –Адам үшін залым.Азықты әкеп орнына,Қойғаны сол, Епті.Нәжіс толған қойнына,Бір нән шошқа..

«Қай кезде де көрсете біл дес үлгі, –Деген үкім құлағыма жетті еміс.– Қылкөпірде тұрсаң-дағы шешімді,Шығаруға асығыстық етпеңіз!»Бұған куә, мына..

Иман жиып, ізгілікке ұмтылған,Ғұмыр бойы ғибадатқа құлшынған,Иса деген қарияның,Білімі көл-дарияның,Жалғыз ғана бұлағы:«Адам қанша жасайды?» - деп..

«Құтқаршы әке,Құтқаршы ана,Қиын бүгін, мына халім!Құтқаршы әке, Құтқаршы ана,Жалынамын, сұранамын!Жазығым не,Жазғаным не,Өз жолыммен жүргенім..