Мамыр туралы Өлеңдер ✍️

1. НАУРЫЗОсы орман тіршілік,Кеудесін тосты шуаққа,Сәбидей тәтті тіл шығып,Еркелік бітті бұлаққа.Көгімде құсым сайрады,Сағынып, елге ағылып.Даланың..

Мамырым майса, бақ қандай,Майысып гүлдер билеген.Келгенде елгеМақпалдайЖап- жасыл жаңа жейдемен. Кеудемде бір от алаулар,Гүл қадар төске қырлар..

Көңілі –кең келіпті жасыл Мамыр,Ызғары –артта,Шуағы- қасында жүр.Самалы- ерке қырларда асыр салып,Сәулесі- ойнап ағаш басында жүр. Тіршілікке..

Мамыражай мамырдың керімсалы –Кеңінен тынысымды ашады.Күннің түскі сәулесі –Көздің нұрын алады.Тәкәппарланған қолың қабат мұздар,Көңіл күйлері..

Сөлін сорған қайыңныңМен — Мамырмын,Жоқ сұсым.Бекітуге дайынмынБалапанның топшысын.Күндіз-түні ояумын,Отауымнан мың шықтым.Қырға барсам —..

Май сағымды маңғаз Тау үріп ішкен,Өлөң аға жөнелер тіліңізден!..Қаз дауысы аңқыған қоңыр желгеқазанақтың, қайыңның бүрі піскен.Дәрменің жоқ Ойыңнан..

Алқызыл қызғалдақтай көктемдегі,Жалаулар көшелерде тербетілді.Сергітті жомарт жаздың өпкен лебі,Тосамын терезеден мен бетімді.Желпиді жапырақты таң..

Мамыр айы, маужыраған майда түн,Арудайын лебі жеткен жаныма.Жымыңдайды жиі қағып ай қасын,Мас болғандай мамық бұлтқа малына.Көлбеңдетіп керім талдар..

Мамырға ілесіп, қырқаға келгем.Құстардың әнішырқала берген,Гүлдің өңінен ұяты кетпей,Күннің жүзінен нұр тама берген.Жігіт-мамырдың пейілі..

Мамырдың күні құбылды,Аспанның жүзін мұң шалып.Айтайын деп ем сырымдыАлыста ма едің мұншалық?!Мамырдың бұлты мамырлап,Маңдайымнан кеп өпкендей.Барады..

Келді көктем. Күліп атып Май таңы,Тірлік біткен көктем əнін айтады.Қар күпісін,Мұз – көрпесін сүйретіп,Алжыған қыс жалаң аяқ қайтады.Ағытылып..

Мамыражай майда леп көктембісің?Көңілімде гүл болып көктермісің.Ақ көрпесін айқара жамылып ап –Сағындырды-ау өзіңді өткен қысым.Сағындық қой, келші..

Көктем еді. Айлы кеші мамырдың,Құшағымда ай қабақты үр қыз бар.Ақ тілегі орындалып жанымның,Бізге куә болып жатты жұлдыздар.Сол кеш менің жүрегімді..

Жөке ағашы бұтағын бұрап есіп,Қалды аңшының тұншыққан ұраны өшіп.Үйір жыры– желдері даналықтыңҚарақаттың бүрінде тұрады есіп.Тамырымда сақылдап қан..

Үнінде бақыт сәбидің,Жүзінде бақыт ананың.Төрінде күлкі әр үйдің,Бәрінде думан қаланың.Аспанға самғап кетердей,Алқызыл тулар көлбеген.Тасқынын жұттың..

Күн еңкейді, шын еңкейді,түңілдім...Тас астынан түрегелдііңір-мұң.Тянь-Шанның тік басынанұшқан күн,Құшағына бір-ақ кірді Құмылдың.Кеш әуені..

Қош келдің құттықтаймын, Бірінші май,Жүрекке жылы тиіп, көңілге жай.Жер гүлдеп, ұл мен қызым бүлде оранып,Шат көңіл, қуанышты жүзі шырай.Тамаша..

Сұлулыққа жерік пенде,Жасыл бақтан көріп келді,Алма ағаш пен өріктер де,Ақ гүлдермен көбіктенді.Қарап қойып көктегі айға,Айтады ғой тізіп..

IОқалы жіптер төгілді көктен тағы да,Ойларым күлгін тұманнан мүлдем айықты.Он жетім менің оралды қайта бағына,Ол үшін кеше біз өткен жерлер..

Бозамық көкке бозторғай құсты ілдірген,Мал өріс қырға масаты тыстап үлгірген,Мамырым менің, жер бетін түгел көгерткен,Үйренем сенің үлгіңнен!Тыңдарға..

Мәрмәрдің жағасы мамыр күн,Ақанның әнінде лағыл мұң.Әніңді үзбеші, достым-ау,Сағыныш соңында сарылдым.Айлы ақшам, Стамбұл шаһары,Ешкіммен жоқ сынды..

Мамырдың майда желi, деп айтам, майда желi, Маңырақ тұстан ба едi, қайдан едi? Мамыра тiршiлiктiң мау шағындайМаужырап майса құшақ жайған..

Не деген мына мезгіл сабырлы еді,Тынысын тіршіліктің таң үрледі.Мөп-мөлдір мойыл аспан көзін тіккен,Жаз деген жарқын айдың Мамыр меңі.Мама қаз мақпал..

Мамыр туды маужыраған сұлу ай,Өнебойы сыңғырлаған сыр ыңғай.Ерке сезім тасып кетіп барамын,Таудан өрген мөлдір бұлақ суындай.Тең боп барам көңілі мəз..

Мамыр айы,Қыс па, күз бе білмедім.Күнім салқын, қара суық түндерім.Мамыражай майда жауған ақ қардай,Сүреңсіз боп өтіп жатыр күндерім.Бұл табиғат неге..