Қабақ туралы  ✍️

 Жақсылықтың үлкен-кішісі болмайды. Су сұрап келген адамға ашық қабақ танытып, шелегіне су құйып беріп, ізгілік жаса.

Арасан-Капалда демалып жатқандаШәймерден деген ақсақал бастап, біртоп майдангер, еңбек ардагерлері ауырыпқалғаныңды естіп, көңіліңді сұрай..

Сездім де қабағында сызат барын,арамыз ушығуын ұзатпадым.Қарсы айтар жауабымды,сауалымдыкөңілдің түкпірінде тұзақтадым.Болдық па,болмадық па, сірә..

Қабағынан күн көрінген,қараторы келіншек,Келіп-кетіп жүргеніңмен,қиналасың —елің шет.Оңаша бір сыр айтып ем,отырғанда шай ішіп......Құшағыма құлайтын..

Осылар немді менің қызғанады,сырт беріп, сұс көрсетіп, сызданады,бірі жүр ала көзбен ата қарап,арылмай қабағына ызғар әлі.Бәріне бала жастан белгілі..

Анау бетке көшкен екен қауым елЗорлықтарға таусылғанда күш амал.Араласып отыра алмай жауыменҚызылбаста өлген дейді құсадан.«Туған жерден дәм татуды..

Қар жауар күн-түн оның қабағынан,Жалбырар байтабасы балағынан.Көк шұнақ лағы өлсе көгенінен,Ойлайды азаяр деп жегенінен.Ол жігіт отын алар, ошақ..

— Сәлеметсіз бе, әпенді?
— ..?
— Әпенді, сәлеметсіз бе?
— Қайырлы кеш!
— Мазаңызды алмаймын ба?
— Жо-ға.....

Найза-кірпік, Ай-қабақ, Көктем-келбет,Сезімімнің сарайын өткен тербеп.Жұлдызымдай жұмбағым, жанды өртедің,Үр қызындай көгенкөз көктен..

Тұрған қара қабақта,Жабысқан жауыр қара атқаСауысқан – ала қанат па?Алыстан ана ала қанатқаТас ат!Қара атқа жолатпа.Арқасын қара аттың талатпа

Өткен күндер көп шытынып қабағым,Маңдайыма түсті содан көп әжім...Күнмен бірге көзімді ашам көру үшінаспанның да қабағынТүн түнегін көрмеу үшін..

Ақ сәуле күміс жүзді, құндыз қабақ,Сен гүлсің иіс шашқан жарып сабақ.Болғанда көзің — жақұт, етің —торғын,Қасың — ай, шашың —..

Қабағынан қар жауғанҚараңғы бұлт жоғалды.Қас қараймай беті ауған,Қаһарлы жел де оңалды.Көшейін деп қыбырлап,Ел қыстаудан қозғалды.Жаралы жүрек..

Шоқпардай кекілі бар, қамыс құлақ,Қой мойынды, қоян жақ, бөкен қабақ.Ауыз омыртқа шығыңқы, майда жалды,Ой желке, үңірейген болса сағақ.Теке мұрын..

Алдан енді осында келгеніне өкініп отыр. Өзі әлденеден қорыққандай қимылсыз отыр. Алданның ауылдағы бәлекей келіншегі мен бір-біріне іркес-тіркес..

Қабағы таудың қатулы,
Қар жауа ма, қайтеді?!
Бұлақтар мұңға батулы,
Мұз тұра ма, қайтеді?!
Ай туыпты шалқалап,
Шатынап аяз болар ма?!
Тыныстай..

Мен саған бол демеймін басыбайлы,
Жүрсеңші азғантай күн қасыма еріп.
Халық әнінен.

...Әйелдің сұрамайды жасы жайлы,
Мен саған бол демеймін..