Сәкен иманасов шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

...аршып...ашқан жоқ едім,қарсыласқан жоқ едің.Жағасы еді жайылмалы бұлақтың,көрдім сені көп ішінде......ұнаттым....Кең дүнием кетті-ау кенет тарылып..

Асығып асқақ өр көңіл,асау да міндік, астық шың.... Мен үшін, қалқам, сен де біралыста қалған жастықсың.Жүзіндей жаңа қылыштың,жарқылдап өскен..

Аязда аяқ тоңып,күш те кеміп,жігіт тұр темекісін тістене еміп.алаңдап зәулім үйдің есігіне,атылып шығатындай іштен елік.Қараумен сағатына..

Құшсам-ақ дейтін бұралтып белінқылықты қыздың бірі едің.өзіңді жұрттан тым артық көріп,түрлене түлеп жүр едің.Артық бір аяқ баспайтын едің,менсінбей..

Құмырсқа бел, қаз омырау,Аққу мойын, алма бет қыз,Жарқылдаған жаз едің-ауЖана жаздап қалған ек біз.Көз алдымда жайнап тұрғанҚызықтырып бар..

Өліп-өшіп,өзі кеп шешіндірді,шешіндірді,мен жаққа төсін бұрды,...содан кейін білмеймін...өліп-талып,көріп барып жұмақты...есім кірді!..Сезім шіркін..

Көзден мейір ақтарылып,күй — тілден,тартып бара жатты өзіне сыйқыр-дем,күлкімді де,мүлкімді де біржолақидым сағанкүні-түнгі ұйқыммен.Артық көріп..

Мінгізіп ең мінсіз жарау құр атқа,енді мені бастасаңшы жұмаққа,емін-еркін күлейік те біз де бір,жүрейік те жан баспаған жырақта.Жалғыз жұтып..

Тамсантып түгел таңдайда еріген,қандай әдемі, қандай керім ең.Қандай берік ең, —қасымда жүріп,қапы қалдырдың —алдай беріп ем!...Жаным да бірге жандай..

Қайқы бел,қаз омырауқардай ақ қыз,(қыз десе қашан ғана малды аяппыз),жатып ек шалқып-тасып,жеті атаданбақ-дәулет үзілмеген жандай-ақ біз.У мен бу..

Осыншалық батырып таңда мұңға,тағдыр, мені тағы да алдадың ба? —Алтын балық қолымнан сусып шығып,құр әуресі қалыпты-ау қармағымда!Алтын балық..

Әй, әппақ қыз,оппақ қыз,әй, әппақ қыз,аласұрған жаныма тоят тапқыз, —аяғы жоқ, басы жоқ,жалғасы барроманның жартысын аяқтаппыз!..Келіп еді қызығып..

Қараптан-қарапкішірер денем,қара бір көзден жас парлап —қалқамның өзі түсінер деуменқалжың айтып емастарлап.Түсіне тұраәзілге бұрып,күлгендей болдың..

"Жалынғалы тұрғам жоқ, көке, саған,жақтырмасаң — жайыма кете салам!" —дедің де Сен...Сәл ғана тоқтап алып...отқа барып ұрындық екі есалаң.Тәнімізді..

Әй, ақ...пәк қыз...әппақ қыз,кінәламакүнәға да батпақпыз!(Жанымызды сақта, құдай,тағы датәнімізді қызыл шоққа қақтаппыз!)Кеш құшам ба,...өшті шам..

Қылдырықтай өкшелі,бұлдырықтай бөкселі,сені мендей сүйетін жер үстінде жоқ сері,оған куә —кешегі Көктөбенің етегі,балтырыңа жабысып жатып алған көк..

Сері десем — сенбессің, серке десем — көнбессің,зәру емес мақтауға, мақтаусыз да өлмессің,жалын атқан сонау бір жас кезімнен мен үшіносы өңірде бір..

Жақсылық БайтұқбаевқаЕлу деген,Жақсылық-ау, елу деген не деп ең,айналаңа қарау шығар енді шыққан төбеден, —Елу деген — арғымақ жас ауыздықпен..

Ауызға ала бергенге ел кешегі,жақсы көре бастап ем мен де сені,інілердің ішіндежоқ па деп теойлаппын-ау өзіңе теңдесері.Көңіл азып селтеңі..

Ахмет КендірбекұлынаАраласпай, былғанышқа, былыққа,Атың жүзіп келе жатыр тұнықта.Ұнайтындар бар өмірде, қарағым,Сынайтындар барлығын да..

1991 жылдың жазы еді Серік Толғанбаевқа«Төрткүлдеп ошақ қаздырып, төбел де бие сойдырып»,Қымызға бізді қандырып, қуырдақ-етке тойдырып,Толғанбай..

Қажалып қамыт-дәртеден,Қажып та жүрген – Жәркен ең.Жарқ етіп туған жасындай,Жазып бір кеттің мәрт өлең.Қытай мен маңғұл арасын,Шарлап та кетіп..

Тәңірі сыйлаған тәртесіне ғана бағынар,әр пенденің де асқақтай түсер шағы бар,алпысқа толған алқалы жиын үстіндеайтқан сөзімді, азырқанбай, аға..

Тоқтықта да сыналған, аштықта да,достыққа да тұра алған, қастыққа да, –Алпысың да жүр оған беттей алмай,тал бойыңа жарасып жастық қана!Азаматтың..

Бақшасын басқалардың суарыспай,бағың да жанбай жүр ме, Қуанышбай, –біреулер анасының жатырынанқұдайдың кіндігінен туады ұстай!Ол-ол ма,арта келе..