Азап туралы  ✍️

 Ақынға қатын болу – ақын өлгенше азап, ақын өлген соң ғажап.

Орынды зіркілдеу – сабақ, орынсыз зіркілдеу – азап.Орынды зіркілдеу жастарды дұрыс жолға, орынсыз зіркілдеу бұрыс жолға салады.

Адам сүю, күю, азап шегу үшін жаралады екен. 

Сорлы біздің қазақ,Көргенің қорлық азап.Қап арқалап, сауда құрып,Өлуге қалдың аз-ак.Қасіретің қашан тарайды,Шығар ма бір күн арайлы.

Сабыры жоқ мынау сойқан көңілге, Сарсаңдықтың азабы да аз бірақ... 

Махаббат үлкен ауру, тәтті азап, десе де, ол ақымақтық, сезімдік таным. Шын махаббат адам балалы болып, тән қажеті басылып, ақылдық танымға өткенде..

Парыздар арқылы Алланың азабынан құтыласың , нәпіл амалдар арқылы Аллаға жақындайсың. Пақырға көмектесу арқылы Алла ризалығына жетесің.

Азап-бұл қалаған және қол жеткізілген арасындағы сәйкессіздіктің нәтижесі.

Күндердің бір күнінде ауылдан қалаға келе қалған бір қазақ мешіт маңында тұрған бір топ молдаға тап болыпты. Ол мешіт- ке кіріп-шығып жатқан..

Бастан-аяқ түгел болмаса да, ағайымның маған біраз сыртқы киімдер әкелуі рас екен. Тері жағалы қыстық бобрик пальто, калошымен жаңа сұр пима әкелген...

Заң факультетінің түлегі, аудандық прокуратураның жас қызметкері Георгий Константинович Вагановтың таңертеңнен бері көңілі көтеріңкі еді. Кеше ғана..

Жанымның азабы азайып,Тәнімнің сырқаты басынды.Тірліктен табылмай ғажайыпОй емес, дерт жеді басымды.Іссапар шеккендей күлкім де,Дәрінің иісі алды..

Жүректі шын күйдірсе, махаббат азабының өзі де бір қуаныш емес пе? Иә, зор қуаныш. Өйткені жүрек күю үшін шын махаббат, зор махаббат керек. Ал, ондай..

Ерке өстім, көргенім жоқ азап кешіп.Тіршілік, өмір заңы ғажап нешік.Бір кезде маған жайлы орын болды-ау,Бір қолмен тербететін қазақ бесік.Бесіктен..

Азап қой бұл. Өзің-ақ мойындашы,Арамызда ұқпас сыр жойылмасы.Қинамашы. Сезімді жылатпашы.Көрінбеші көзіме. Жырақташы.Қарамашы ішіп-жеп маған..

Өмірден көргені кіл азапБолса да,Мұңаймай бұ қазақКеледі,Үмітін үзбеумен,Бақытын іздеумен.Сол бақыт – әрі нұр, әрі ізгі,Арбайды ақ сағым..

Істелген әрекет үшін ғана емес, сонымен бірге ниет үшін де азаптау керек. 

Жыр жазу деген – азап, отәйел боп туған болмысқа,жаныңда титтей маза жоқ,жолың да тайғақ, қол қысқа.Табиғатыңнан шыға алмай,әйелдігіңе..

Шахмат – ақылдың азаб

Анасының тілін алмаған азапқа қалады.

Өткенімді жатып алып ойланам:Аз келіпті қуаныш пен той маған.Тірлік меніЖалғызы-ау деп біреудіңАямаған,Есіркей де қоймаған.Ол кездері кім кінәлі..

Кім біледі не боларын түбінде.Айту қиын бәрін өлең тілінде.Азап пенен қиындықтыМыңқ етпейКөтеретін болып алдым бүгінде.Бір келер деп,Бір келер деп..

Жаман оқиғалар орын алады және біз оны қабылдауымыз керек. Қиындықтар қол жеткізілген мен қол жеткізілмеген нәрселер арасындағы шиеленісті тудырады...

Франкл үмітсіздікті қажетсіз азап деп айтты. Егер адам азап шегудің мағынасын көрмесе, ол үмітсіздікке ұшырауы мүмкін. Бірақ егер сіз мәнді..

Аз ақыл-азап.