Анар шамшадинова өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ана!!!!Сен дегенЕң ұлы адамсың.ЖеңбегенЕшбір мұң, тәмам сын.Мұң түгіл, қайғы да енбеген,Тек бақыт лайық қамалсың.Сен дегенЕң көркем әйелсің..

Алпыстың асыққанда асқарына,Ақ кірді жылдарменен шаштарыңа.Туған күн құтты болсын, ардақты ана,Бақытты өмір кешкен шақта мына.Өтсе де, зымырап тез..

Барар едім, өмірді өртеп көргісіз,Хат жазар ем, мекен - жайың белгісіз.Ән салар ем, тәңір дауыс бермеген,Жыр оқимын, тұла бойды кернеген.Жайланар ем..

Ақша қар да, аппақ арман қуантпас,Енді мұңнан қорғай алмас құшағың.Ыстың тәнің, қыстың әні жұбатпас,Темір төсек – құшарым.Арашала тәңір сыйы – жарық..

Сұрамаймын мейірім сенен жылап,Тәкаппарлық әлі де солмағандай.Махаббат па?Ол бүгін менен жырақ,Алғашқысы, соңғысы болмағандай.Тал бойымды талдырған..

Қар жаныңТәнімді жуады.Ардағым –Сендегі күлкінің шуағы.Ән-жырдыҚалайша өзіңнен аярмын?ТағдырдыңТағы сын сағатын кешуге даярмын.Сен үшінЕт кесем..

Қысқы шаһар. Ұзын көше. Түнгі шақӨзім деген өлең үміт тым жырақ.Әйнегімде қырау биін қалдырғанБүгін маған жалғыздығым құндырақ.Сен келмейсің...

Алматы, кешір, таң мен кештерімді,Өткізген сенен жырақ.Білмеймін, не істерімді?Кеш күлген арманыма кеудем –тұрақ.Үмітсіз жүрмін жылап,Алыстап сенен..

Ақындыққа о бастан-ақ бекінгем,Өлең - өмір, өлең - менің тағдырым.Енді ешқашан ештеңеге өкінбен,Жүрегімде бар ғой менің ақ жырым.Сағынышпен..

Мұңнан қашпан жеңе алмас,Ғашықтықты қайтаратын дәрі бер.Маған ешбір тәуіп көмек бере алмас,Сағынышты тарқата ма дәрігер?Жаңа гүлдеп өмірімнен..

Аспан алыс, бет-ажары жабық күн,Аяз гулеп, елшісіндей тамұқтың.Соңғы кезде сезім түгіл, мен тіпті,Өмірімнің өзінен де жалықтым.Айналаны аппақ суық..

Енді маған бәрібір сүйгенің де,Сүймегенің, келгенің, келмегенің.Сағыныштың отына күйгенімдеОралмадың, жаныма келме менің.Енді маған бәрібір..

Табиғаттың көрінбей тамашасы,Қоңыр күнді кетірер сыр бүгіп пе?Қала күлді, көбейіп жаңашасы,Бір бойжеткен тығылып бір жігітке.Көше келіп тірліктің..

Асқан жүйрік жылдарыңа не істерсің?Аянышты әлсіреген үнменен:«Жастығымды, мастығымды кеш» дерсің.Мен ақын боп, сөйлеп тұрсам мінбеден.Жақындарсың..

Бірде мені дос етіп сайлап қалап,Бірде аруға қол жетпес теңедіңіз.Маңдайымнан иіскеп жайлап қана«Кіп-кішкентай ақыным» деп едіңіз.Сіз ақыным десеңіз..

Шырынына шабыттың жұбанғаным,Дүниенің сиқырын ұға алмадым,Бәрі сенің қолыңда білесің беӨлеңім де, күлгенім, қуанғаным.Медет тұтып әлі де ақ таң..

Мама, сені сағындым.Сағыныштан сары үміттей жайды ұғам.Ең бақытты қайталанбас шағымныңТұрады өзі қайғыдан.Мама, маған ұрысқың,Менің мәнсіз тірлігімді..

Шағынатын шық таппай жүремін менАрманым мен үмітім бір күнде өлген.О, тәңірім, періште жүрегімменСенгім келген, сонан соң сүйгім келген.Сенгім келген..

Ұясынан шығып Күн,Жерге қарап жымиып.Бүршік жарар шыбықтыңБұтақтары тұр иіп.Аяз қалып ашулы,Терезелер қыраусыз.Жаңбыр білмей жасудыЕтті бәрін..

Қазақтың сүйікті қызы және арынды ақыны Фариза Оңғарсыноваға.Бір сұрағым бар еді, апаЖер сазарып сараңдықтанСый сұрадым балаңдықтан.Бір жан таппай..

... Бір меңіне Самарқанд пен Бұхараны берер ем...Саади.Көкте тәңір айналғандай сараңға,Мәні өмірдің минуттарға тұр сиып.Аппақ сезім лайланып..

Түн күледі, тілегі оның төзімсіз,Менің нәзік күлкімсіз.Бәрібір де менің күлкім, көзімсізСіздің өмір сүйкімсіз.Суық күндер тұрып алды малданып,Өз..

Аң-таң болып сөзіме,Басты арманым күпті тым.Көрінбеші көзімеСенсіз де әлем бүп-бүтін.Бақытымның басы боп,Жылылықтың көкесі.Шабытымның қасы жоқӨлең —..

Бағзы үмітпен өзімді құр алдаймын,Көңілімді басқаға бұра алмаймын.Өкпелеме, ұрыспа, сөкпе, мама,Бірақ онсыз мен мүлде тұра алмаймын.Армандарсыз бұл..

Алматының өмірі өзгеріптіҚұндақтағы пәктігі байқалмайды.Мәселесі мыңғырған кез келіпті,Құмарлықтың шалабы шайқалмайды.Кеш кіргенде көшеге суық..