Бозторғай туралы Өлеңдер ✍️

Жаныма тәтті күй ұқтыр,Айналайын жыршы құс.Қанатыңды сүйіп тұрАлаулаған күншығыс.Таза ауаны сіміріп,Қылықтайсың сен көкте,Білегімді түрініп,Мен..

«Бозторғай шырылдайсың жерге түспей»,Боз құсым бірер сәтке жерге түскей.Әлемде әннің бәрін тыңдасам да,Тұрасың көңіліме сен жетіспей.Астымда інім..

Ойпыр-ай, жəй таппады-ау, жаным менің,Өртейді, жақындама, жалын демім.Тыныштықтың ақ құсы – көгершіндей,Тіледім «ақ болсын» деп жолың сенің.Шыңдарға..

Бозторғайым, бозмұнар –Балалығым, құрдасым.Достың халін дос сұрар,Халің қалай, сырласым?Бір мысқалдай етіңеНе жетпейді, жыр-құсым?Әлде, аспанның..

Тұла бой, жүйке, тамыр шымырлап тұр,Құлағым, сана, миым шыңылдап тұр, –Шошынған жұдырықтай жүрек құсапБозторғай дала үстiнде шырылдап тұр!Қалайша..

Құштым-ау көкті, сірә, мен,Көңілім күндей күлімдеп.Алды ғой тұрып бір әуен,Дүние-ай, сонда дірілдеп.Шығады шіркін шымырлап,Осынша сазды үн..

Толғандым күніменен,Түніменен,Жазсам деп саған лайық тұнық өлең.Алдымда асу-асу жол жатқанда,Бітер ме жырдың жүгі бұныменен,Айтылып келе жатыр арман..

Әдейі мынау қыр үшінОянып таңның алдында,Даланың сансыз дыбысынКөмейге құйып алдың ба?Самалдың жұтып мөлдірін,Шаншылып көкке шыққанда,Далаңның мына..

Дүниені әнімен дірілдеткен, Бозторғайды іздедім бүгін көктен. Өзі көзге көрінер-көрінбес боп, Кең даланы көтеріп шырыл кеткен.Бозторғайым, шоқтайсың..

Жиі ашынам! ен далада миы ашыған мен ғана ма?Сойылғанда қазанаттар, қойылғанда азаматтар,кәрғыз толы кең далада, жалғыз бөрі —мен ғана ма?қарақтылар..

Көкте өзі, жерді кезген қиялы кіл,Көмейден туындысын құяды бұл – Жадырап жаңбырдан соң сала берсе,Жусанды, жуалы да миялы қыр.Тоғытқан тоқсан тоғыз..

Бозторғайы көгінде қалықтаған,Боз жусан, боз көделі алып далам.Ақ сауытым, қорғаным киең сенің,Сұр жебесін сұмдардың дарытпаған.

Шырылдайды бозторғай,Жырлай ма екен,Өзеуреген өңешi сырнай ма екен?!Шерiн төгiп шырқаса, тыным таппай,Жəудiреген жанары құрғай ма екен?!Шырылдайды..

Бозторғайлар ән салуын қоймас та,Ұя салған көк шалғыннан өрт алмай.Менің көзім туған жерге тоймас та,Бақи дүние мезгілінен ерте алмай.Бозторғайлар..

Тербеді мені қанша арман,Әлдилеп әлі келеді.Бозторғай – жүрек ән салған,Жанымды қозғай береді.Танытып мінез бір қызық,Қысқандай біреу сығымдап,Кей..

Өлең өлді деген жанның алдыменен өзі өлген,Күпіршілік қылғандардың оңбайтынын сезем мен.Жаратқанның жерге төккен ол-дағы бір зауалы –Көктен тамшы..

Еркелік, еркін бұлалық,Өзекті өртер өзге не?Буынсыз сынып, бұралыпБилеген кезде боз көде.Атылып ұшып жас талдан,Ауаға сіңіп жоғалып,Лақтырған тастай..

Әуенін бозторғайдың дала тыңдар,Демейді ол биік ұшар қанатым бар.Ешкімге ақынмын деп таныспадым,Жетер деп менсіз де төс қағатындар.Жан сырын жайып..

Секілді қиял-арман,Боз дала – бозғыл сағым,Бозторғай ұялағанТүбіне боз жусанның.Іздемей бақты әдемі,Сайрайды бөлек үнмен.Тірліктің тәтті әуеніТөгіліп..

Білмеймін өлең зарлы, неден мұңы.Бүгінгі біздің қалам –Біле-білсең:Кешегі шалдарымның берен жыры.Қан езу қарсақ күнің –Алдап күліп.Шырылдап бір..

Жағу да қиын пендегеЖаралған небір жырынды.Ашынбайын мен негеЖұлмалап жатса жырымды.Жендеттің шеңгел қолындаШыңғырып жырым жатқанда, –Өлмейін неге..

Бозторғайдың әнімен,Шешек атып гүл көмкерген өңірді.Бозторғайдың әнімен,Жадыратып күй кернеген көңілді.О, бозторғай, өр үнді,Жер бетінде шырқа бейбіт..

Бозторғайым, өз торғайым, торғайым,Өлеңімді өзің жайлы толғайын.Бабалармен бірге жасап келіп ең,Менің-дағы жан серігім бол дәйім.Жыршы құсым..

Қой үстінде бозторғайҰя салған кездер-ай.Айтылмаған сөз қалмай,Ұға салған кездер-ай.Кішілері әр кездеҮлкендерін сыйлаған.Қайда, қайда сол..

Бозторғай үнді жыршы әлем,толқыдым неге мұнша мен?Сағынып Тәңіртауымды,жолдадым таңға бір сәлем...Көзімде көк түн іркіліп,көзінде түннің жыр..