Шырылдау туралы Өлеңдер ✍️

«Жарың ғой!», – деп жанұшыра шырылдап,Телефоным көрсетпейді атыңды.Отыз бес күн өте шықты зырылдап,Сен сапарға аттанғалы ақырғы.Сен сияқты тәтті..

Шырылдама бекерге, шыбын жаным,Керегі жоқ кеудеме тығылғаның.Сүлдерімді сүйреттің сүріндіріп,Алып жүрген арқалап жүгің мәлім.Түк шықпады үніңнен..

Шырылдаса бозторғайлар, Оянбайды бәз тойғандар. Сайраса да жезтаңдайлар, Селт етпеуге қол қойғандар.Қағылса да қоңыраулар, Естімейді саңыраулар...

Естімесем шырылын,Шегірткенің шөлдегі.Естімесем құрылын,Құрбақаның көлдегі.Естімесем дүбірін,Сәйгүліктің белдегі.Естімесем күбірін,Кемпір-шалдың..

Қарынның қамыменжонымыз терлейді.Бәрібір қырсыққан тіршілік өнбейді.Қазаны қайнаған у да шу бұл қалаҚарлығаш-қиялдың ырқына көнбейді.(Қай жерде қалды..

Білмеймін өлең зарлы, неден мұңы.Бүгінгі біздің қалам –Біле-білсең:Кешегі шалдарымның берен жыры.Қан езу қарсақ күнің –Алдап күліп.Шырылдап бір..

Шырылдайсың таң атпастан,Шошыған жас бөбектей.Көңілімді ашып ұйқы басқан,Түн сағатын көбейтпей.Бұзғаныңа ұйқы шырқын,Зәрредей де өкінбен.Шалғайға..

Шегі бар өкініштің,өкпенің де,шырағым, шырылдаумен өткенім бе,—қойды ғой көкейіңе қонбай сенің,алданып,азабыңды шеккенім де.Еркімді билеп алып биыл..