Маза туралы Өлеңдер ✍️

Мазасыз өмір – мазаңды алайын деп келдім,Көгілдір көгіңе – қанатымды қағайын деп келдім.Адамзатқа жетерлік кең дүниеден,Құдай берген орнымды табайын..

Жазғы түннің етегінде Ес жатқанда мөлдіреп,үкілер мен бөрілерді мен ұйқыға көндірем. Үргенитті иесіне тастаймын да ысырып,Ес үстінен екі көзді..

Маза жоқ бір бұл ғалам – зіл.Махаббат жоқ – шырғалаң бір.Қара: туған Отаныңды Тісі жоқ та жұлмалап жџр!Неге үнсізсің?«Аттан»да – тўр,Аяғы жоқ та..

Қанды ұрыстағы қoрқыныш сынды төтeннeн,Мазасыз түн дe кeлeді жаншып жанды шын.Бәрінeн мұның қажығам әбдeн, eт өлгeн,Қимылдауға да жeтпeйді, қайтeм..

Мен қартайып барам ба, қайтем осы?!Меңсіз күрең мінген күн қалды алыста.Анда-санда қылт етер Ай төбесіАспанынан жанымның Арман ұшқан.Қуалайды..

Түнгі ұйқыдан оянсаң мазаң болмай,Таң намазын оқырсың қаза қылмай.Кешу тілеп Алладан, рақым күт,Дәме қылма кетем деп жазаланбай.Азғындарға кеткенде..

Мазасыз минуттарым сырғанауда, Сынап – күн, бұлаң қағып шырғалауда. Жүрекке иманымды жинамасам, Жолымнан әзір тұрар бұрмалауға.Тексердім жүрегімнің..

Мазасыз жағдай,Сыңарсыз қаздай сыңсыған,Тарылып тыныс,Өзімнен өзім тұншығам.Ойымды тербеп,Бойымды кернеп барады,Сағым боп күлген,Қона алмай жүрген..

Бір алау ой маза бермей түртеді,Жарақатым жазылмаған жыр, тегі.Қараймын да қызғалдақты далаға,Жанарымды үмітпенен сүртемін.

Мазамды алған ойлар көп,Мазамды алған,Түс қашырып тұрғызған азандардан.Замандардан қалғандай тәмамдалған,Жан басынған келгендей оралдардан,Аң-таң..

Отырмын бүгiн мазасызданып,Көкiрегiме мұң түнеткiзiп.Көңiлде көп ой қанасын жарыпШыңғырды көктi сiлкiлеп тұрып.Басылып қалды өркөкiрегiм,Сезiмнiң..

Емес тіпті жағымды үн,Керегі не дабылдың?Мазаны алып мезгілсіз,Шырқын бұзар дамылдың.Ұры қайдан табылды?Бір пысықай қағынды.Меншік..

 «Апыр-ай!Ұлылар қайтiп күн кешкен,сырласқан, күлген, тiлдескен?Қуанған…Жанған…Мұң кешкен?!».Шықпайтын болды соңғы кез,осы бiр сұрақ күнде..

Қай кезде қайда жүрсем де,Думаңды топқа кірсем де,Тыпыршып мазам кетеді,Бар ойым болып бір сенде.Шешендер есіп сөйлеген,Жатса да қызып той..

Мені тарайтып жүрген,Достарымның тарлығы...Мені қарайтып жүрген,Қазағымның харлығы!..

Мақтануға шама жоқ, мақтанбаймын.Бір ауыр зіл басып жатқандаймынДүние тапса-дағы балаларымШыға келеді жылт етіп жоқтан қайғың.Бірі – жетсе жатады..

Беймаза солқылдап ми, бұрқырап бас,Шырқыраған отқа да шырпы жақтас.Шыжғытып бара жатыр тар шеңберді,Шыққа тұнып тұр міне шылқып-ақ тас.Шекеден шер..

Жанымда сыздап жарақат табы,«Қош!» дедің маған,Кеттің де жырақ.Тілейсің білем ішіңнен тағы,«Бақытты бол!» деп айтпайсың бірақ.Өзіңді қатал..

Ой келеді мазасыз жанымды жеп,Қызғаныш пен артады күмәнді тек.Бір ой ақтап жанымды жұбатады,Бір ой даттап жылатар кеудеме кеп.Жек көруге бола ма..

Ұрлықы ұйқы дəметіп ұрғашыдан,Қызыл-жасыл гүл тердім қыр басынан.Күн дидары көрінді жанарынан,Ай сəулесі себілді сырғасынан.Ойға түстік,Саялы сайда..

Маза жоқ майыңда да, тұз болмаса,Көркеймес көңілің ұл мен қыз болмаса.Алысқа, арып-ашпай, бара алмайсың,Көнеден келе жатқан із болмаса.Болмайды..

(Үзінді)Інгенің қысыр қалады,Болмаса бура келенде.Біршілігің бұзылар,Болмаса білім көненде.Ойдағы ісің он, болып,Орынына келмейді,Болмаса қайрат..

Ұйқымды ұрлап, мазамды алған не білмен,Бәйге атындай арбаларға жегілген.Тәнім көніп, жаным көнбей жыбырға,Жүрек, ойым тіршіліктен жерінген.Өзге..

Мазаны алдыЖел азынап,Оқтын-оқтынҚұйын соғады,Дала шеті,Сағымданады,Көз жетпейді –Тым бұлдырап.Қарап адамТаңданады.Күн не көктенСығалаған,Жел..