Отыру туралы Өлеңдер ✍️

Шыққым келмей отыр-ауТысқа менің.Қи сасыған базар бар,Пысқан егін...Кісенімен жарысып күлік өлді,Пішен үйіп жатыр-ау«Тышқан» елім?

Ызғарлы суық қаңтарда,Омбалай басып ақ қардаКелгенде уәде бойынша,Сөзіңнен танып жалтарма.Боранды күнде ақпанда,Айнала сүңгі таққанда.Сені ойлап тағы..

Неге отырмын тым-тырыс?Ауыз – қынап, тіл – қылыш.Жүзеге асар ойыма алған мүмкін, іс,Қында жатып тат баспасын деп тіле,Болып жатса..

Оңашалау отырайын тартып күй,Дәме етпедім сый –сияпат, сарқыттан.Маған ешбір қажеті жоқ артық сый,Маған ешбір қажеті жоқ артық дәм.

Жалғыз үйде отырмын,Тағдырымның орманынан адасып.Маңайымда тірі жан жоқ соқырмын,Өмір-өлім тұрғандай кеп таласып.

Сен отырсың қиял кешіп тым ыстық,Əлдилейді сені жалғыз тыныштық.Терезеңнен үңіледі марғау түн,Еш алаңсыз періштедей бар қалпың.Иығыңнан төгіледі..

Отырмын бүгiн мазасызданып,Көкiрегiме мұң түнеткiзiп.Көңiлде көп ой қанасын жарыпШыңғырды көктi сiлкiлеп тұрып.Басылып қалды өркөкiрегiм,Сезiмнiң..

Отырмын сонау кезгі түсімді ойлап,Алматым, ақыныңды түсін бойлап.Көз ілсем болды түнде қасқыр көріп,Шығушы ем шақыр-шұқыр тісім қайрап.Қасқырлар..

Дүниенің мұңына,
отырам да, қараймын,
Зомбылық езгі, масқара —
Көремін де, санаймын.
Отырмын көріп,
Көрінбес көздердің
селді..