Қауіп туралы  ✍️

Біз, әрине, кездесуді үнемі жалғастырдық және әрқа-шан үйренетін және сөйлесетін тақырыпжеткілікті болатын. Айына бір рет біз Қордың қандай бағамы..

Қауіп-қатерді дер кезінде сезіп қана жеңуге болады.

Төніп тұрған қауіп-қатерді сезіну үшін пайғамбар болу міндетті емес.

Адамға қауіп, тіпті, машиналар мен техникалық жабдықтардың зиянды қызметінен де келмеуі мүмкін. Нағыз қауіп адамға оның өз болмысынан шығып, таяп тұр.

Адам өмірі қауіп-қатерге толы. Бір ғажабы бүгінде сол қауіпқатердің дені адамның баласының өз қолымен жасалуда.

Кез-келген бұйрықтың астарында қауіп жатыр.

Ұзақ жасаудың қаупі: не үшін өмір сүргеніңнің өзін ұмытып қалуың мүмкін.

Жануарлар болмаса дүние қаншалықты қауіпті боларын көз алдыңа елестетудің өзі қиын.

Жануарлар əрбір қауіп-қатерден жеке-жеке үркеді, ал ежелгі адамдар бүкіл əлем төндірген қауіп-қатердің қорқынышын көтере  алмай дірілдеген.

Авторитарлық тəрбиелеудің ең зор қаупі – ол баланың бойына билік мұратын сіңіріп тастайды.

Қара суық күз келіп,Одан кейін қыс келіп:Қауын-қарбыз үзбедік,Бақшаға да түспедік.Отыр едік үш балда,Әңгіме айттым мен сонда:— Қарбыз өссе қыста..

Сөздер айтып тiкенектi, түрпiлiжинап былай қойдық бiздер күлкiнi.Жаман болып бара жатыр арамызсоқтығысып қалармыз-ау бiр күнi.Сәл бiр сөзге..

Жауда қалды Ақ Еділ – қанды қиян,Дауға қалды Кең Жайық – майлы қиян.Сауға болды Маңқыстау шаңдағынан,Атажұрттың айрылар барлығынанМомақан жұрт не..

Ойлайтын ұлы өмірдің парасатын,Жағдайға, жөн жобаға қарасатын.Бір ағай болушы еді сөйлескенде,Тымсайлы әңгімеміз жарасатын.Біреулер көрген істі..

Ойпырмай, бұл немене, бұл не қауіп,Іздеп тұр бұл көңілім ойын-сауық.Басыма бір оқиға пайда болды,Қорғалап жатып едім жаңбыр жауып.Ақ ешкі, қара ешкі..

Өсімдікке төндіретін кіл қауіп,Денесіне оратылған шырмауықШайтанды еске салады.Тірлік үшін таусылмайтын қырқыстаБірін бірі шайнап жеген жыртқыш..

Жан емес ем желігіп желп еткен де, Жүгінбегем кіжініп жер тепкенге. Өзімді-өзім хақ жолға түсірсем де, Жүрегімді жүреді өртеп пенде...Жұғады екен..

Торуда қауіп-қатер, қырғын әлі,Ойласаң, жігеріңді құм қылады.Шығады жеңнен кіріп, балағыңнан Сумаңдап жауыздықтың сұр жыланы.

Бұл өмірден өту деген– бір қауіп, күнде менің тас төбемнен төнеді. Жасаураған жанарымнан нұр тамып адам түгіл, жұлдыздар да сөнеді.Көкірегіме басқа..

Басыңа төнген – қауіппін,Сөзімді тыңда, ағасы.Атадан қалған сауытпын,Жыртылмас тозып жағасы.Терісі сойған өгіздің –Өзіңдей ердің бағасы.Кем емес..

 Я, Алла! Сенен мен (осы) дүние және ақыретте жарылқау мен есен-амандық тілеймін. Уа, Алла! Сенен мен дінімде, тұрмыс-тіршілігімде, отбасым мен..

Қарттығыма қалғандаймын бір қыр-ақ,Соны сезіп, жаным кетті-ау шырқырап.Жылдарымның парақтарын жоғалтып,Жинай алмай отырмын мен жыртып ап.(Ә...

Шабыт құсын кеудеме түлеткелі,Өткел беріп өмірдің тұр өткелі.Мүмкін туған шығармын мен анамнанЕңселі елдің жүрегім жыр еткелі.Төрге шығып, кез емес..

 Осы бір мамыражай, көңілді сәтті біртіндеп жақындай түскен ат тұяғының дүсірі бұзып кеткен. Бұл кім болды екен деген оймен Қыз жанындағы төбеге лып..

Қауіп кешіктіруде!