Қауіп туралы Өлеңдер ✍️

Сөздер айтып тiкенектi, түрпiлiжинап былай қойдық бiздер күлкiнi.Жаман болып бара жатыр арамызсоқтығысып қалармыз-ау бiр күнi.Сәл бiр сөзге..

Жауда қалды Ақ Еділ – қанды қиян,Дауға қалды Кең Жайық – майлы қиян.Сауға болды Маңқыстау шаңдағынан,Атажұрттың айрылар барлығынанМомақан жұрт не..

Ойлайтын ұлы өмірдің парасатын,Жағдайға, жөн жобаға қарасатын.Бір ағай болушы еді сөйлескенде,Тымсайлы әңгімеміз жарасатын.Біреулер көрген істі..

Ойпырмай, бұл немене, бұл не қауіп,Іздеп тұр бұл көңілім ойын-сауық.Басыма бір оқиға пайда болды,Қорғалап жатып едім жаңбыр жауып.Ақ ешкі, қара ешкі..

Өсімдікке төндіретін кіл қауіп,Денесіне оратылған шырмауықШайтанды еске салады.Тірлік үшін таусылмайтын қырқыстаБірін бірі шайнап жеген жыртқыш..

Жан емес ем желігіп желп еткен де, Жүгінбегем кіжініп жер тепкенге. Өзімді-өзім хақ жолға түсірсем де, Жүрегімді жүреді өртеп пенде...Жұғады екен..

Торуда қауіп-қатер, қырғын әлі,Ойласаң, жігеріңді құм қылады.Шығады жеңнен кіріп, балағыңнан Сумаңдап жауыздықтың сұр жыланы.

Бұл өмірден өту деген– бір қауіп, күнде менің тас төбемнен төнеді. Жасаураған жанарымнан нұр тамып адам түгіл, жұлдыздар да сөнеді.Көкірегіме басқа..

Басыңа төнген – қауіппін,Сөзімді тыңда, ағасы.Атадан қалған сауытпын,Жыртылмас тозып жағасы.Терісі сойған өгіздің –Өзіңдей ердің бағасы.Кем емес..

Қарттығыма қалғандаймын бір қыр-ақ,Соны сезіп, жаным кетті-ау шырқырап.Жылдарымның парақтарын жоғалтып,Жинай алмай отырмын мен жыртып ап.(Ә...

Шабыт құсын кеудеме түлеткелі,Өткел беріп өмірдің тұр өткелі.Мүмкін туған шығармын мен анамнанЕңселі елдің жүрегім жыр еткелі.Төрге шығып, кез емес..

Алпыстан асып кеткен жас та қауіп,аяғың астындағы тас та қауіп, —соншама қауіп-қатер арасындабарады-ау қайран дүние бастан ауып...Жүргенің..

Қазағымның базары тарқағалыНәзік жаным ауыр мұң арқалады.Махаббаты мерт болған Қыз ЖібектейЕлестейді Жайықтың жарқабағы.Қарсы емеспін нарықтың..

Талай жігіт қиянаттан күйінді-ау.Күйінді де қыршын ғұмыр қиылды-ау!Қиын еді Спартактың ғасыры,Біздің ғасыр одан гөрі қиындау!Біз құлдықтан құтылғалы..

(ОН, Н20, NH3)(Әлімжан Құртаев докторлық диссертация қорғаған сәтте ғылыми кеңес үстелінде жазылған өлең)Темір мен темір қосылмайды екен,Мың..

Жаһандану рухсыздығы өз жeңісін тoйлауда.Сoдан қазір қаншама адам бeйім былай oйлауға:"Мeн қай тілдe eркін сөйлeп, oқи алам, жаза алам,Білім, жұмыс..

Жүрегімде жүргені-ай бір қауіптің,
Сабағындай шырмайды шырмауықтың
Үмітпенен, арманмен, күдікпенен,
Өтіп жатыр зымырап зырлауық күн.
...Шешем..