Тұяқ туралы Өлеңдер ✍️

Сеңсең бөркін әзер тіктеп ақ қардан, Қарт Алатау қарай қапты қапталдан. Ат қосқанның кеудесінде тәтті үміт, Ат қосқанның жүрегінде тәтті арман.Бүгін..

Сүйегі – ақын, сұсы – әкім, реңі – бала,Өзгеден үлкен жаралған жүрегі дара.Шаңырақпен шашақтау – Алматыны,Шарапатты ісінің біреуі ғана.Пәктігі –..

Қайырып көріп сомдалап біткен тұяқтан,Кетеді, ұзап жайылып, аулақ бұл жақтан.Үдіре көшіп келгенде қайта жерімеТұлпарлар туып жатырған, далам , сияқты..

Төсінде даламТұяпен салған сан әріп,Қатқылға қадап.Жазғанын қара аңғарып,Сүрлеу, соқпақ,Айдын жолдың бойыменОқимын мен таңғалып.Қара жер тесіпТасқа..

Сәйгүлік тұяқ тарпыды,Құдірет өлең арқылы.Мүскініне сөз салдым,Жан дүниеммен шарқ ұрып.Қыран көздің ұшында,Кедергі жоқ тұсында.Мүмкін емес..

«Мүдірмес жақ, сүрінбес тұяқ болмайды», Мен емес-ау, халқым айтқан ол жайлы. Осал жерін мойындаған мықты ғой, Тек ақымақ кемістігін қорғайды. Талай..

Касіретті қара пышақ қайралды, Қара бұлт Қаратауды айналды,Қара қойдың аяқтары байланды. Жынды жел де тына қалды бірер сәт,Жұлқылаған сұр даланы..

Жігітсің ойың жүйрік, қиялың бай,Кеудеңнен күмбір қаққан күй арылмай.Көзіме көрінесің тым ерекше,Сом алтын – соңғы тұлпар тұяғындай.Сөз айтсам –..

Бұл жалғанда сүрінбейтін тұяқ бар ма,Отырамын сол ойымды жиі ақтара.Шайқалмаған бақытым бір-ақ күндеШайқалып көнбеді еш бір сынаққа да,Өткен күндер..

Шапқан сайын жер кемірер тұяқты,Ұшқан сайын жел жемірер қияқты.Жалған мақтау жанын жейді пенденің,“Құлды өлтірген” бәрекелді сияқты.Көз жүмылып..

Нарында құм қияға құс қонатын: Ақ қарға түлкі аунайтын қыс болатын. Баласы Жанғұттының Рсалы би Сонарда өмір бойы құс салатын. Бір бүркіт Рсалымен..

Жазушы Рақымжан ОтарбаевқаОтты жанар оятатын ұятты,Бекзат бітім нағыз асыл тұяқты.Алшаң басып ақсарайға енесізАғылшынның ақсүйегі сияқты.Қап-қара шаш..

Тұяғыңды тағалап, шеге қаққан,Кім болды екен сән үшін сені баққан?Тұрдым қарап сыртыңнан сыншы көзбен,Күймеңе мен отырмай қоңыраулатқан.Немересі..

Жауып тұр қалың қар,Айнала ақ түс.О, тамаша торғайлар екенШашылып қонған бір уыс.Көрінбейді бұтақтарҚыстың түгі ғой ақ қылау.Шытынап тұр.Сынып кетер..

Жауына семсер ұстап шапқылаған,Бабам-ай,Қулық-сұмдық пәк күнәдан.Арғымағың тұяғы қазған жерден,ҚазiрдеФонтан,Фонтан атқылаған.Қарақшыдан, жауыңнан..

Жанарынан ізгілікгің желі ескен,
Жылы жүрек, көркем мінез тең өскен.
Атасынан асып туған перзент деп,
Ауыл-аймақ ақылдасып кеңескен.
Елде елу..