Асқарбек бектемісов туралы Өлеңдер ✍️

Ізгілік пенделерге әдемі өң береді,Жылытып қандай да тоң денені.Жүректердің суымайтын жылуы ғой,Бұл жалғанда адамдарға ең керегі! Жүрегім жандарға..

Апыр-ай, бұрын қалай білмегенмін?!Хабар беріп өз ойынан үндеген кім?Сауымда талқанымды талап жеген,Қалай жүргем арасында күндегеннің!Бұл өмірің..

Іздеген бақытымды құрылысшының қалағынан,Таптым мен қаламгердің қаламынан.Қаламым қалдырмады қатарымнан,Оқ тигенде тағдырымның садағынан.Қолыма орта..

Алтыншы жыл сүрініп құлағаным,Қиналсам да қамығып жыламадым.Жетейін деп тезірек көктеміме,Таппадым қолдан келер бір амалын.Арайланып атсын деп таңдар..

Жарасады қыздарға әдемілік,Жаратқасын Жасаған әдемі ғып.Түсе қалса жанарың сол сұлуға,Ұйқы қашар кірпігің әрең іліп.Шіркін-ай, қыздар неткен көркем..

Болғандықтан куаныштан қайғым басым,Деп тілеймін адамдар еш қайғырмасын.Жан жарасы жазылар күндер өте,Тәңірім бастан бақты тайдырмасын.* *..

Жыр жазамын ешкімнен сыр жасырмай,Қиялымды қияға бірге асырмай.Соңғы кезде бұлқынған бұла сезім,Кеудемде аласұрып жүр басылмай.Күн кешемін көңіл..

Шырылдаса жанымның бозторғайы,Қамыққан жүрегім де сөз қозғайды.Қайғы-мұңын сыртына шығарғаннан,Ер жігіт ел алдында ез болмайды.Мұңайсам көңіл-көлім..

Адалдыққа бала күннен құндақталғам, Сондықтан адал жандар қымбат маған. Жүргендер бар арамызда адалмын – деп,Жүрісімен сынаптай сырғақтаған.Адалдығым..

Туған жердің сағынамын жаңбырын, Күн нұрымен жарған еді тал бүрін. Маған ыстық туған жердің ой-қыры, Туған жерім – таусылмайтын тағдырым. Көрмесем..

Бала күннен таң нұрына құмармын, Таң ата кейін жыр жазуды шығардым. Жан анамнан неге сұрап қалмағам, Осы мен сірә таңа ата туған шығармын?!Жасымнан..

Көргенде жандарды жайраңдаған, Өмірдің келтелігіне қайран қалам. Бес күндік өмірін өлшеп берген, Жасағаным оны ұзартсын қайдан маған?!Әңгіме көп өмір..

Өмір, өлім арасы бір-ақ қадам, Білмейді оны тірлігінде бірақ та адам. Білесің ақ жүзіңді әжім тілімдесе, Сездіреді жылдарың жаныңнан жырақтаған...

Жан емеспін өмірде талғамы көп, Бұл сөзімнің арасында жалғаны жоқ. Бөлінгенді ортасынан бөрі жеген, Дараланып жүлдені ешкім алғаны жоқ. Бастау алған..

Кейбіреулер суық – дейді ақпан айын, Ондайларға ақпан сырын ақтарайын. Құдірет бар ақпанда жұрт біле бермес, Білгің келсе арала оның ақ сарайын...

Көктем келе бүршіктері тал жарған, Алпыс рет жапалақтап қар жауған. Кезеңдерді қимай артқа қалдырып, Алпыс рет аман қаппын жанжалдан. Тірлігіңде сөз..

Боранымен бірге билеп ақ ақпанның, Басыма жарасымды бақ тапқанмын. Басымдағы Құдай берген сол бақытпен, Жадырадым, бұл өмірде шаттанғанмын. Жанұям..

Бақытыма кенелткен мырза Құдай,Қойғанын-ай байлығына бір ырза қылмай!“Байлық қуып жығылмасын орға барып”,Деді ме екен – жолы болсын жырда ұдай.Жүре..

Сезбей де қалдым алпысқа қалай келгенімді,Жасаған Ием, көпсіне көрме бергеніңді.Көп тілегі – көл деген бабаларым,Жұртым көрсін соңынан..

Мұқағали, Ізтай туған ақпаныңда,Мен де кеппін өмірге оның ақ таңында.Жырларын ақиық ақындардың жеткізіпті,Ақ бораны гуілдеп жаялықта жатқанымда.Бұл..

Аспаның ашық, тойың құтты болсын,Қаламыңа құт, үйіңе Қыдыр қонсын.Майя жеңгем екеуің бақытты өмір сүріп,Жүрегің қуанышпен, нұрға толсын.Міне бүгін..

Ерлеріне артады халық сенім, Асқарбегім талайдан парықты едің. Сені ойласам маған да шабыт келіп, Саған арнап бір өлең жазып келдім. Торғайымда..

Асқаржан! Сен көңілге баладайсың,Сен 60-та дегенге қарамаймын.Мен үшін көз алдымда құлындайсың,Ақпейіл көңілді қалай алалаймын.Әкеңіз, Наз-ағамыз..

(Астана қаласының тұрғыны, ұлағатты ұл,сүйікті жар, мейірімді әке, мақтаулы құрылысшы,танымал қаламгерАсқарбек Назарбекұлының 60 жылдық..

Жақсылық алдан тосатын бол,Жасыңа жас қосатын бол.Алыс-жақынды шақырып,Барыңды тойға шашатын бол.Алпыстан әрі асатын бол,Аяқты еркін басатын бол.Атың..