Жалған туралы Өлеңдер ✍️

Мұңайып тағдыр жалғанға,Құлазып көңіл қалғанда,Телмірген сары таңдарға,Түсінер мені жан бар ма?Жеткізбес шалқар жолдарда,Жете алмай жүрген..

Қызыл түлкі секілді əттең дүние,Салып қойдың пендеңді нендей күйге?Саған қолы жеткендер - кердең қағып,Айналаға қарауда мұрын шүйіре...Расында..

(1-нұсқа)Сұра сахар самалынан:Дос сәлемін жолдады ма?!–Хақтың дәмет Жамалынан,Кіріс, кәне, жол қамына.Бұл жалғанның тұтқасын кімұстай алмақ..

 Шаршатты ма?Өмір сізді жылусыз?Бітпес қарыз, бітпес жан-жал тұңғиық.Бүгін сізде, бақыт жүрсе, жұғымсыз,Ұмытпаңыз, алда барын бір..

Ал адамдар атыңдар мені қиыңдар, Қимастықпен қарамаңдар қарғаңдар. Қанша адам мені сатып кеткендерБір күндері там-тыраққа безбеңдер, Күмәндәніп..

 Бір жігіт бар.Еріншек, жатып жейтін,Құдай берер сұрасаң, атып дейтін.Ата-анаға асылып зіңгеттей боп,Жеріндірер, жұртына жақұт кейпін.Бір жігіт..

Кей қария былапыт былшылдайды,Кейбіреуі құтырып қылшылдайды.Жастарына қарамай желіккенінШайтандары түрткілеп шымшылайды.Үлгісін көрсететін аталар..

О, Жалған... Көңілім қалған, Көзім талған,Көрген түстей Артта қалған, Жырдай қысқа жаттап алған, Боқ та арман Болған,О, Жалған!..

Хас сұлудың қайқиып Қасындай боп Ай туыпаспанда, Самал желдің сыбырлапСырын жайған түн ұрлап қашқанда,Көкте бұлттар айналып Көңіл шіркін..

Жалған-ай деймін мен кейде,Түңіліп кетіп өмірден.Егіліп кетіп ер кеуде,Жігерім құм боп төгілген.Өтіп жатыр күлмей күн,Құдай деген бір ұл ем.Неге..

Жаратса егер пейiлдерiн сыймас қып,Жалған туыс – көз бояушы сыйластық.Ұрпағында орға жығып жатадыӘкелерiн тұтастырған қимастық.Арлы туыс сын сағатта..

Жалғанда бұл қанша жанды жараладым?Неше мұңды қайғы болып араладым?Шығамын да Әуезов театрынан,Өмір деген театрға ораламын.Тағдыр деген сахнамыз..

Расында өмірдің несі жалған?Әлі талай ашылар есік алдан.Неге екенін, сонда да аласұрамКербұғыдай мүйізін кесіп алған.Олжашыл жұрт екен ғой о да..

Жарық күн – жалған, жасанды,Алдана берем қашанғы?Қағiлез қасап – қу заманШашымды ал деп ем, бас алды.Басым жоқ, екi иық бар,Сұмырай, сұрқай сиық..

Менi мынау жалғандаТүсiнетiн жан бар ма?Жан дарағын жай ұрар,Жаңа бүршiк жарғанда.Ақпа-төкпе нөсерденӘрқалай күй кешем мен.Әлмағайып жан ба едiмАна..

Жыныс орман...етегі қалың шырғай,Жел қозғалса, ысқырар дауыл-сырнай,...Балалары біркелкі жанұя бар:Қылқандары біркелкі самырсындай.Табиғатта дәстүр..

Баянсыз бәрі, қырысқа айналған,Құлауға пейіл, тырыспайды арман.Күндерім қазір қыздар сияқты,Бөксесі бұлтиып бұрышты айналған.Бекерден күйсе бұтам..

Мен жалғанда ұмыта алмайтын бір қыз бар,Қыз күйінде мекендеткен бұл кеуде.Бақытты едік, арамызға тұрды ызғар,Қыңыр тағдыр иілмеді икемге.Білесің бе..

Ширықтырса да бұл жалған,Ширықтырма домбыраңның ішегін.Аздырмас қоңыр үн жолдан,Шығарар тысқа іш шерін.Күш қылған мен ышқынған,Даламызға, тегімізге..

Жалғанда жалшы ма деме,Жалғанға жаншы ма де.Арманға малшыла деме,Арманға – қамшыла де.Жалғанда желкелер деме,Жалғанға еркелер де.Арманда дерт емер..

Жалғанды күндiз көр дептi,Әр неге сосын асықтық.Өзiң мен өзiң бол дептi,Ұйқысыз түндi нәсiп қып.Көз қанған тiрлiк алданыш,Ойды алған түнде сыр..

Жалғанда жасымайтын мына жанның,Маңдайын...Тасқа соғып сынағанмын.Қиындық көшесінде сан дірдектеп,Күшігін...Жоқшылықтың қуаладым!Адамдар!Ұмытпаңдар..

Өмір деген - тамшылар өзендегі,Алғыс – уақыт, өмірің өз ермегі.Жүрген жандар кешегі бүгінде жоқ,Көзден таса мұрсатта көз көргеніңБайқайсың байқам..

Жалғаншы жарық дүние,Бізден де бір күн қаларсың,Піл сауырлы қара жер,Қойныңды ашып қол жайып,Құшағыңа аларсың.Айқай, сонда күн қараң,Басыңа ақ тас..

— Жүгіреді, еншімді алып қалам деп,Күйкі күндер түріп алған балағын —(Мен бірдеңе білетіндей... маған кеп),Өмір не? — деп сұрайсың ғой..